Inventaris

Smidstraat 246 (Berlaar)
Achterin gelegen woonstalhuis, van 1873, omhaagd terrein met moestuin ten zuiden en omringende boomgaard.

Smidstraat 312 (Berlaar)
Iets achterin gelegen hoeve met losstaande bestanddelen, van 1842: parallelle en verankerde bakstenen gebouwen van één bouwlaag onder zadeldak.

Smidstraat 335 (Berlaar)
Oorspronkelijk rechthoekig omgracht hoevecomplex met losstaande bestanddelen, in kern opklimmend tot de 18de eeuw, later meermaals uitgebreid en aangepast.

Sollevelden 110 (Berlaar)
Bakstenen woonstalhuisje van vier traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (nok evenwijdig aan straat, mechanische pannen), van 1887.

Steenbeek 48 (Berlaar)
Langgestrekte hoeve uit het vierde kwart van de 18de eeuw, aangepast in de 19de eeuw, en mogelijk met oudere kern.

Welvaartstraat 30 (Berlaar)
Iets achterin gelegen woonstalhuis uit midden 19de eeuw, ingeplant op deels omhaagd, deels verwilderd terrein. Moestuin ten noorden en noordoosten. Verankerde baksteenbouw, één bouwlaag onder zadeldak.

Welvaartstraat 40 (Berlaar)
Bewaard woonstalhuis, jaartal 1856 in rechter zijtuitgevel; ingeplant op omhaagd terrein, met moestuin ten noorden.

Witte Hoeve 8 (Berlaar)
Hoeve afhankelijk van het Gestelhof. Gelegen aan de Nete ten noordoosten van het Gestelhof en omgeven door weiland. Omgracht, met losstaande bestanddelen in neotraditionele stijl, van 1906.

Dorp 1 (Berlare)
Kasteel centraal gelegen in de dorpskern, met kasteelpark in landschapsstijl met dreven, bos, moestuin en vijverpartijen met ijzeren brug. Kasteel in 1722 heropgebouwd, waarschijnlijk op het puin of de resten van het voorgaande kasteel. De twee parallelle dienstgebouwen aan het voorplein van het kasteel kwamen gezien hun rococostijl waarschijnlijk pas in het midden of derde kwart van de 18de eeuw tot stand. De noordelijke dienstvleugel met de koetsierswoning, paardenstal en hovenierswoning, de zuidelijke vleugel met een werkplaats, het wagenhuis, de woning van de paardenknecht en een paardenstal met zadelkamer.

Moleneindestraat 27-31 (Berlare)
Het kasteel van Uitbergen is een voorbeeld van een minstens tot de 16de eeuw opklimmende omwalde hoeve, die in de loop van de 18de eeuw evolueerde naar een zelfbedruipende omwalde buitenplaats met aangelegd park als eigendom van adellijke families. De verdere evolutie gedurende de 19de eeuw toont een verschuiving van functie als zomerresidentie naar een kasteel met permanente bewoning. Deze evolutie ging steeds gepaard met verbouwingen en uitbreidingen aan het domein, waardoor de buitenplaats onder de families de Kerchove d’Ousselghem, van den Steen de Jehay en Visart de Bocarmé evolueerde tot een kasteel met neoclassicitisch voorkomen volgens het "entre cour et jardin"-principe, met zeer waardevolle landschappelijke parkaanleg en bijkomende aanhorigheden zoals de conciërge- en hovenierswoning.