Inventaris

Opoeteren (Maaseik), Gruitrode, Opglabbeek (Oudsbergen)
Nabij de grens tussen Gruitrode en Opglabbeek strekt zich een langgerekte duinengordel uit, die ooit als nagenoeg enige element de weidse openheid van het stuivende heidelandschap onderbrak. Het is één van de grootste duinencomplexen van de Limburgse Kempen, 5 à 6 km lang en 500 m breed. De duinen ontstonden wellicht in de middeleeuwen als gevolg van verwaaiing na overexploitatie en onoordeelkundige ontginning tot akkers van de zuidwestelijke heidegebieden. Centraal door het gebied loopt een dreef, de Geuzenbaan genoemd. Hier trok Willem van Oranje omstreeks 1568 met zijn leger voorbij, om de ridders van de Duitse Orde in de Commanderij van Gruitrode te mijden. Langs de weg staat de zogenaamde Boskapel, toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Rust. Verspreid aan de randen liggen landbouwpercelen, waarvan sommige kleinschalig met houtkanten of bomenrijen (bijvoorbeeld De Riet, Opoeteren).

Kapelweg 60 (Maaseik)
Het kasteel staat op de Ferrariskaart van 1771-77 aangeduid als een langgestrekt gebouw, waarschijnlijk het oorspronkelijk volume, met de tweeledige Vergelshoeve ten westen; beide delen zijn omgracht.

Krauwelbosweg 1 (Maaseik)
Hoeve en voormalige afspanning op de weg Maastricht-Maaseik. De huidige gebouwen dateren van 1730.

Dreef (Maasmechelen)
De toegangsdreef tot het kasteeldomein Vilain XIII verbindt tevens de dorpskommen van Leut en Meeswijk. De dreef van opgaande eiken is in het plantseizoen 2013-2014 op drie bomen na vervangen. De drie enorme eiken die als relict zijn bewaard worden beschreven onder ID 3238, 3239 en 3240.

Dreef 148, 148B (Maasmechelen)
Het kasteel dateert in zijn huidige vorm uit het einde van de 17de eeuw, maar heeft een oudere kern. De twee ronde torens op de hoeken aan de oostzijde zijn restanten van de laat-15de-eeuwse bouwcampagne.

Kerkhofdreef (Machelen)
Vrij uitgestrekt kerkhof met een opmerkelijke neogotische grafkapel, toegankelijk via een dreef, aan de straat bewaarde zandstenen pijlers als rest van de oorspronkelijke ingang.

Brugse Steenweg (Maldegem)
Een zandweg met een vierhonderd meter lange beukendreef is aangelegd vanaf de Brugse steenweg en flankeert er het kasteelpark. De dreef aangeplant met opgaande beuken loopt door tot in het achterliggende landschap en stopt bij de populierendreef. De dreef werd aangevuld met inboet van den, beuk en Amerikaanse eik. De bomenrijen zijn aangeplant met een tussenafstand van 8 meter tussen de rijen en met een plantafstand van 8 à 9 meter in de rijen.

Brugse Steenweg (Maldegem)
Aan de Brugsesteenweg ligt een toegangsdreef naar het Kasteel Reesinghe. Het betreft een gemengde dreef van hoog gesleunde opgaande bomen van Canadapopulieren en zomereiken. Deze dreef is een relict van het oorspronkelijk drevenpatroon in het kasteeldomein.

Brugse Steenweg 181 (Maldegem)
Het Kasteel van Reesinghe is een landhuis in neogotische baksteenarchitectuur met de allure van een jachtpaviljoen, gebouwd in 1858 naar plannen van architect Eugène Carpentier van 1854 in opdracht van de familie Pecsteen-de Lampreel op de historische site van het heerlijk kasteel van Maldegem. Ten noorden achter het kasteeltje, koetshuis met paardenstallen. In de zuidoosthoek van het kasteeldomein, kapel opgericht kort na de bouw van het kasteel. Ten oosten van het huidige kasteel, begroeide heuvel omgeven door een halfcirkelvormige omgrachting en wal als rest van de vroegere meervoudige site met walgracht zoals nog opgetekend op de Ferrariskaart van 1771-78. Het kasteeldomein is toegankelijk via een nieuw hek aan arduinen zuilen in de zuidwesthoek bij de Brugse Steenweg. Verschillende dreven ontsluiten het kasteeldomein. Tegenover het kasteel ligt het warandebos, een gemengd loofbos van voornamelijk beuken, eiken en dennen, aangeplant in rijen met een radiale aanleg.

Deken de Fonteynestraat 1 (Maldegem)
Het voormalig kerkhof omheen de oude Sint-Barbarakerk vormt als het ware een ovaal eiland midden in de driehoekige bebouwde dorpskom. Vier wegen verbinden het met de omliggende straten. Bij de brede kerkweg in het zuiden en bij de oostelijke doorgang bleven twee 18de-eeuwse kerkhofhekken bewaard. Sint-Antoniusommegang met zeven pijlerkapelletjes, opgericht in het begin van de jaren 1890 onder pastoor H. Bouckaert.