Inventaris

Kelsbeek (Sint-Truiden)
Relict van een historisch voetweg, die in de 17de eeuw nog bestond, maar nadien vervaagd is.

Constant Dereymaekerlaan, Sint-Hubertuslaan, Smisstraat, Waalse baan (Tervuren)
Ten noordoosten van het Park van Tervuren, aan de oostelijke ingang tot het park, bevindt zich een holle weg als relict van een bosrand. Dit gebied vormt de grens tussen Tervuren en Vossem. Het betreft een relict van een bosrand in een overwegend bebouwd en verkaveld gebied.

Wolvenweg (Tervuren)
Deels gekasseide holle weg die de zuidwestelijke begrenzing vormt van het Kasteel de Robiano en van oudsher deel uitmaakt van de verbinding tussen Tervuren en Overijse. De weg was wegens zijn pittoresk karakter veelvuldig het onderwerp van de schilders van de school van Tervuren (circa 1870).

Houwaart, Sint-Joris-Winge, Tielt (Tielt-Winge)
Het Walenbos is gelegen ten noorden van Sint-Joris-Winge, tussen Houwaart en Tielt. Het ligt ten zuiden van de drassige vallei van de Brede Motte, tussen de Diestiaanruggen bestaande uit de Houwaartseberg in het noorden en het complex Roeselberg-Alsberg in het zuiden. Het is grotendeels een broekbos met talrijke bronnen, beekjes en grachten, gelegen in een gebied dat op het einde van de 18de eeuw nog grotendeels uit beemden bestond. De bebossing met talrijke populierenaanplantingen en de drainage gebeurden in de 19de eeuw. Naar het zuiden gaat het over in een hellingbos op de noordelijke flank van Roeselberg en Alsberg, waar een hoogteverschil van meer dan 50 meter zich manifesteert. Talrijke diepe holle wegen dalen er af naar de vroegere beemden.

Noduwezstraat (Tienen)
Deze smalle gekasseide, holle weg in Goetsenhoven is verhard met kasseien in Tiense kwartsiet, één van de weinige wegen die over de hele lengte in dit streekeigen materiaal is uitgevoerd. De kasseiweg heeft een lengte van 345m en een breedte van vermoedelijk 2m20. Het grootste deel van de straat is ook een holle weg met verspreid staand essenhakhout in de bermen.

Bommershoven (Tongeren-Borgloon)
Relict van een holle weg die van de Romeinse weg juist ten oosten van Bommershoven aftakte als binnenweg naar Terhove die liep over de heuvelrug. Op de kabinetskaart van de Ferraris (1771-1778) wordt de weg reeds weergegeven. Op de kaart van Vandermaelen (1854) is duidelijk dat het om een voetpad of smalle landweg gaat die ondergeschikt is aan de Romeinse weg. Tot op de topografische kaart van 1960 is deze weg nog afgebeeld. Waarschijnlijk is ze bij de ruilverkaveling afgeschaft. Het diepst ingesneden gedeelte van de weg, gelegen tegen de Romeinse weg, werd daarbij behouden. Tegenwoordig is het een diep ingesneden ravijnachtige laagte die begroeid is met verschillende bomen en struiken. Op de hoogte tussen de twee holle wegen (deze weg en de Romeinse kassei) stond op de Ferrariskaart een kapel en boom.

Borgloon, Gotem, Hoepertingen, Kuttekoven (Tongeren-Borgloon), Berlingen (Wellen)
Dit gebied is gelegen aan de noordwestrand van het massief van Borgloon. Het is heuvelachtig en sterk ingesneden door erosie. Het is een uitgesproken agrarisch landschap met centraal het gehucht Kuttekoven met enkele belangrijke hoeves en de Sint-Jan-de-Doperkerk. Het gehucht wordt doorsneden door de markante spoorwegbrug en spoorwegbedding van de voormalige spoorweg Sint-Truiden-Tongeren. Ten noorden van het gehucht liggen de gesloten hoeve De Klee en kasteel De Klee. Halverwege tussen Kuttekoven en Berlingen (Wellen), aan de oostelijke rand van de riviervlakte van de Herk, ligt het gehucht Rullingen met het gelijknamige kasteel met omliggend park en hoogstamboomgaarden. De Herk stroomt diep ingesneden door het landschap. Het dorp Berlingen sluit hierop aan, de Sint-Agathakerk kijkt van een hoogte uit op de waterloop.

Borgloon (Tongeren-Borgloon)
Gelegen ten westen van Bommershoven verbindt deze holle weg de Romeinse Kassei met het Kolenveld. De weg is diep ingesneden en vormt nog een onverhard tracé, niet toegankelijk voor gemotoriseerd verkeer. De weg staat afgebeeld op de kabinetskaart de Ferraris (1771-1777) en ook op latere historische kaarten. Holle wegen zijn ingesneden in de (zand)leembodems (en eventueel het onderliggend geologisch substraat). Ze liggen meestal loodrecht op de hoogtelijnen en ze kunnen tot tien meter diep zijn. Door het eeuwenlange gebruik van wegen bleef de bovengrond onbegroeid en stond deze dus bloot aan erosie. Doordat telkens een laag sediment afstroomde bij hevige regenval, sneed de weg zich diep in, wat de erosie alleen maar versterkte. Langs weerszijden zijn meestal steile wanden te zien die spontaan begroeiden of beplant werden met bomen en struiken (vaak hakhout). Deze vegetatie heeft veelal

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
In Kolmontbos slingert een holle weg van het zuidoosten naar het noordwesten. De weg is diep ingesneden in de helling van de Oude Berg. Langs de holle weg staan verspreid een aantal knothaagbeuken en monumentale beuken met inkervingen. Bij een solitaire fijnspar splitst de holle weg in een noordelijk en zuidelijk tracé.

Overrepen (Tongeren-Borgloon)
Een holle weg doorkruist het Kolmontbos van zuidwest naar noordoost. Het betreft een vrij recht wegtracé dat dwars op de helling loopt en zich diep heeft ingesneden. Langs weerszijden van de holle weg werden Amerikaanse eiken aangeplant. Langs één zijde van de weg staat ook een rij van een vijftal knothaagbeuken. Vermoedelijk was dit een van de oude wegen die geïntegreerd werd bij de parkaanleg en inrichting van het Kolmontbos bij het kasteel op het einde van de 19de eeuw.