Inventaris

's Gravenvoeren (Voeren)
De Roetsgraaf is een stelsel van diep ingesneden groeven. De groeven zijn loodrecht op de holle weg georiënteerd. De exploitatie van de ontginning gebeurde via deze weg. Deze weg vormt de historische verbinding tussen het dorp en de hoger gelegen landbouwgronden op de noordelijke helling. De Roetsgraaf is beplant met onder andere robinia, hakhout van hazelaar en hakhout van gewone es, met een omtrek tot 468 cm. De kruidlaag bestaat onder andere uit boskortsteel, bosanemoon, kraailook, boszegge, bosbingelkruid, bosviooltje en bleeksporig viooltje. De soortensamenstelling van de onderlaag en de omvang van het hakhout doet vermoeden dat deze situatie al meer dan 100 jaar bestaat.

's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Er bevinden zich op verschillende plaatsen in de Voervallei uitgebrikte gronden. Op de linkeroever van de Voervallei ter hoogte van Meulenberg bevindt zich een grasland met een zeer steile noord gerichte helling met een opvallend microreliëf van kleine parallelle taluds. Net stroomopwaarts van de watermolen Janssen bevindt zich een ander uitgebrikt weiland.

's Gravenvoeren (Voeren)
De kiezeloölietgroeven bevindt zich langs een de holle weg naar Kattenrot, in het Schophemerheidebos. Deze weg vormt de historische verbinding tussen het gehucht Schophem en Kattenroth en Ulvend, over het voormalige heidegebied Schophemerheide. De kiezeloöliet werd samen met vuursteen gebruikt in de wegverharding. De kiezeloöliet is vermoedelijk de oudste verharding. De groeve is overgroeid met bosvegetatie, maar is wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek.

's Gravenvoeren (Voeren)
De verlaten silexgroeven komen op verschillende plaatsen op de helling van Schophemerheide voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Silex werd gebruikt in de woning- en wegenbouw.

's Gravenvoeren (Voeren)
De grindgroeven komen op verschillende plaatsen in 's Gravenvoeren voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn deels overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Grind werd in verschillende toepassingen gebruikt.

's Gravenvoeren (Voeren)
De krijtgroeven komen op verschillende plaatsen in 's Gravenvoeren voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. De groeve aan de Koetsweg is overgroeid met bosvegetatie maar is wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. De onderbegroeiing bestaat uit marjolein, kleine pimpernel, karwijsalie en smalle weegbree. De groeve aan Vitschen ligt op een zeer steile helling. Het huidige bodemgebruik is wastine. Krijt werd gebruikt in de landbouw om de akkers en weilanden te mergelen, ze vruchtbaarder te maken.

's Gravenvoeren (Voeren)
De Wynantsgrebbe is een diep ingesneden droge ravijn of delle. De vertakte, beboste grebbe is noord-zuid georiënteerd. Het substraat bestaat uit gesteenten uit het Krijt. De bodem in de Kruisgraef zijn lemige bodems zonder profielontwikkeling. De lemige gronden rond de Kruisgraef hebben wel een textuur of structuurhorizont. De Wynantsgrebbe is oorspronkelijk een krijtgroeve. De groeve is loodrecht op de hoogtelijnen van de vallei georiënteerd. De exploitatie ervan gebeurde via een ontsluitingsweg loodrecht op de holle weg naar een wegkruis. Deze ontsluitingsweg is samen met de groeve op de topografische kaart van 1873 ingetekend en op alle volgende kaarten, tot 1999, zichtbaar.

's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Het landschap omvat de vallei van de Veurs vanaf Krindaal en de vallei van de Voer van Sint-Martens-Voeren tot aan de westelijke staatsgrens met Nederland. Het volledige gebied van Altenbroek en het omgeving van het Hoogbos vormen de noordelijke grens. De valleigraslanden en de aanpalende grasland- en graftenrijke hellingsgronden vormen een belangrijke component binnen het landschap. De aanpalende (beboste) hellingen en plateaus hebben een samenhang met de valleien. Het landschap bevat een grote dichtheid aan punt- en lijnvorminge landschapselementen zoals houtkanten, solitaire bomen, veekeringshagen van geschoren meidoorn en holle wegen. De valleien en hellingen worden gekenmerkt door een hoge dichtheid aan historische permanente graslanden, soms met hoogstamboomgaard en vaak begrensd door houtkanten op graften of meidoornhagen. Verspreid in het landschap liggen gebouwen met erfgoedwaar

Remersdaal, Teuven (Voeren)
De Vallei van de Gulp ligt in het oosten van Voeren. De waterloop de Gulp meandert tussen graslanden. De vallei ligt aan de voet van hellingbossen op Nuropperberg en Teuvenerberg. Op het plateau is er open akkerland en grasland. De kleinschalige dorpskern van Teuven en het kasteel van Obsinnich bevinden zich op de linker oever, de abdij en watermolen van Sinnich liggen op de rechter oever. Het spoorwegviaduct uit WOI bevindt zich op de lijn Tongeren-Aken.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
De verlaten silexgroeven komen op verschillende plaatsen op de bovenste helft van de helling van het Broekbos voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Silex werd gebruikt in de woning- en wegenbouw.