Inventaris

Walzegem 33 (Oosterzele)
Het Waterhof is een achterin gelegen, enkelvoudig omgrachte en door populieren omringde grote hoeve van het semigesloten type, voorheen met stokerij. Gewit bakstenen hoevecomplex onder schild- en zadeldaken, uit de 17de eeuw met uitbreidingen en aanpassingen uit de 19de eeuw. Gekasseid rechthoekig binnenerf geopend aan de achterzijde; vroeger gesloten. Brede korfboogpoort in zandstenen omlijsting met booglijst op imposten voorzien van het jaartal 1675. De hoeve ligt vandaag in een overwegend agrarisch landschap en is toegankelijk via een onverharde oprijlaan. De grachten zijn bewaard langs drie zijden en worden gemarkeerd door onder andere een rij populieren op de wal.

Bevere (Oudenaarde), Petegem-aan-de-Schelde (Wortegem-Petegem)
De kloostersite ‘Abdij van Beaulieu’ met Steenkouter, Kloosterkouter en Langemeersen is een gevarieerd oud cultuurlandschap met een voormalige kloostersite en aansluitend koutercomplex, overgaand in het meersengebied van de Schelde, met daar tussenin het traditionele meerskantgehucht Huiwede.

Ename, Mater, Oudenaarde, Welden (Oudenaarde)
Het gebied ligt ten oosten van Ename (Oudenaarde) en ten westen van Volkegem (Oudenaarde). Bos t'Ename bevindt zich voor één vierde in de brede geul van het laagterras van de Scheldevallei en voor drie vierden bekleedt het bos de steile valleiwand, inclusief het talud bovenaan. Tussen Ename en het bos ligt de Riedekensbeek, parallel aan de Scheldesteilwand.

Poperinge, Watou (Poperinge)
Helleketelbos en omgeving ligt op de interfluviale kam tussen het bekken van de Vleterbeek en het bekken van de Heidebeek. Langs de helling zijn bronnen waarde beken ontspringen, dichtbij hun bron hebben ze een natuurlijke loop en zijn ze soms zeer diep ingesneden. Het Helleketelbos is een restant van een vroeg-middeleeuws bos. Het huidige bos bestaat uit percelen met loof-, naald- en gemengd bos. Het bos wordt omringd door landbouwland. Ten zuiden van het bos liggen nog enkele hopakkers. In het noorden en westen van het gebied zijn er percelen met hagen als perceelsrandbegroeiing, een relict van het vroegere bocagelandschap. De weinige bebouwing bestaat uit hoeves met losstaande gebouwen en omringd door een bomenrij en/of aansluitend een boomgaard. Net ten noorden van het Helleketelbos staat een klein landarbeidershuisje in vakwerk, het zogenaamde ‘Heksenhuisje’.

Zwitserstraat (Putte), Duivelshoek, Mechelbaan (Sint-Katelijne-Waver)
Het Peultenbos is één van de laatste eikenbossen in de regio van Bonheiden, Putte en Sint-Katelijne-Waver en vormt een landschappelijk geheel met de Nieuwe Krankhoeve en de Cranckhoeve. De oppervlakte van het bos is de voorbije eeuwen nagenoeg ongewijzigd gebleven.

Kanne, Vroenhoven (Riemst)
Kanne is gelegen aan de benedenloop van de Jeker, die enkele kilometers verder in de Maas uitmondt. Het Jekerdal, evenals het in 1930-34 aangelegde Albertkanaal, is er diep in het substraat ingesneden, waardoor zeer steile hellingen voorkomen. Tussen de Jekervallei en de Maasvallei is de Sint-Pietersberg gelegen waarvan het landschappelijk meest gave deel het plateau van Caestert is.

Sint-Genesius-Rode (Sint-Genesius-Rode)
Dit gebie is gelegen ten zuiden van Sint-Genesius-Rode, op een in 1836 gerooid stuk Zoniënwoud. Het domein van het kasteel van Revelingen ligt in het westelijk deel van het gebied. Het zuidoostelijk deel heeft een agrarisch karakter. De omgeving het Kasteel van Revelingen en het Elzenbos zijn bosgebieden. Voor het overige gaat het om een open landschap met akkerland en een aantal beboste perceeltjes . Het is een relatief hoog gelegen heuvelend gebied met een aantal holle wegen en taluds. In 1399 werd hier de Priorij Ter Kluizen gesticht toen het Zoniënwoud nog tot hier reikte.

Sint-Gillis-Waas (Sint-Gillis-Waas), Kemzeke, Stekene (Stekene)
Het Stropersbos bevindt zich te noordoosten van Stekene. In de vroege middeleeuwen was dit gebied bedekt door het Koningsforeest. Op initiatief van de graaf van Vlaanderen is dit gebied ontgonnen door abdijen, plaatselijke heren en particulieren. Het gebied omvat verschillende cultuurhistorische elementen uit de periode 14de-17de eeuw. In het begin van de 18de eeuw wordt ter hoogte van de Parmavaart een verdedigingslinie opgetrokken. Geleidelijk aan raakt het hele gebied bebost (18de-19de eeuw).

Sint-Jan-in-Eremo, Sint-Margriete, Waterland-Oudeman (Sint-Laureins)
Dit gebied is een open poldergebied opgebouwd uit pleistoceen dekzand afgedekt door een marien kleipakket. Op de zandruggen die het vlakke polderlandschap doorbreken liggen de dorpen ingeplant evenals de Graaf Jansdijk uit de 14de eeuw. De kreekrestanten met rietkragen, bomenrijen of graslanden zijn relicten van vroegere overstromingen. De polders werden ingedijkt in de 17de eeuw en worden gekenmerkt door een systematische ontginning in grote en regelmatige kavels.

Kerkom-bij-Sint-Truiden, Sint-Truiden (Sint-Truiden)
Ten zuiden van Sint-Truiden heeft de Cicindria(beek) een asymmetrische vallei met steilere oostelijke helling ingesneden in het Haspengouws leemplateau met zijn open field landschap van vruchtbare akkers. De asymmetrische valleihellingen zijn doorsneden door holle wegen.