Inventaris

Beertegemstraat 28 (Kruisem)
Gewitte bakstenen constructie onder zadeldakje met ijzeren kruis, uit de eerste helft van de 19de eeuw.

Driesstraat (Kruisem)
Wegkapel op vierkante plattegrond gebouwd circa 1885 door baron G. della Faille d'Huysse ter vervanging van verdwenen barokke Kapel van Onze-Lieve-Vrouw opgericht door de familie Borluut in 1643.

Gapaardstraat (Kruisem)
Ingeplant op de hoek met Anzegemsesteenweg, beschaduwd door vier populieren. Volgens gedenksteen binnenin opgericht in 1912, ter ere van de Heilige Ursmarus, beschermheilige van de veestapel.

Gaversstraat 27 (Kruisem)
Achterin gelegen voormalige hoeve met losstaande bestanddelen op omhaagd en nog deels omgracht erf met gekasseide oprit en ijzeren toegangshek; kapelletje rechts ervan.

Kapelstraat (Kruisem)
Deel van de Ommegang van het Heilig Schapulier en Onze-Lieve-Vrouw, heropgericht na de beeldenstorm in 1647. Gesloopt in 1779 en nog twee maal heropgebouwd. Huidige gewit bakstenen kapelletje in omhaagd tuintje, gebouwd in 1925 door architect L. Van Hamme.

Landegemstraat 21 (Kruisem)
Alleenstaand burgerhuis in ommuurde tuin met links ervoor, in de muur ingewerkte kapel geflankeerd door gebogen muurschermen en bakstenen pijlers; gekasseid voorpleintje. Houten hek tussen vierkante gewitte pijlers rechts voor het huis.

Nokerepontweg (Kruisem)
Bakstenen gebouw naar ontwerp van architect Roger Warie, van één travee onder zadeldak tussen brede puntgevels met aflijnende arduinblokken; plint van zwarte baksteen.

Omgangstraat (Kruisem)
Voorheen witgekalkte wegkapel onder pannen zadeldak, gebouwd circa 1885, sinds de restauratie van 1989 in baksteen op gecementeerde plint.

St. Elooiskeer (Kruisem)
Oorspronkelijke kapel reeds vermeld in 1375 in de inventaris van Johanna vander Corben en vermoedelijk gelegen op de hoek met de Colijnstraat. Huidige kapel gebouwd tegenover het Goed ter Corpen door de toenmalige eigenaars, de familie De Pourcq, in 1781.

Ter Meulenstraat (Kruisem)
Gewitte bakstenen kapel op gepikte plint, onder pannen zadeldak, in kern vermoedelijk opklimmend tot eind 18de eeuw, aangepast eind 19de eeuw.