Inventaris

Geraardsbergsesteenweg 204 (Melle)
Oudste hoeve van Gontrode, opgericht in de 10de of 11de eeuw als ontginningscentrum door de Aalmoezenije van Sint-Baafs, afhangend van het uitbatingscentrum van de Sint-Baafsabdij te Gijzenzele. Deels gekasseid rechthoekig binnenerf met bakstenen poortgebouw van één bouwlaag en drie traveeën, onder zadeldak, minstens uit 18de eeuw. Boerenwoning van één bouwlaag en zeven traveeën, onder vernieuwd zadeldak, minstens opklimmend tot de 18de eeuw maar in kern of oorsprong vermoedelijk nog ouder. Bakstenen langsschuur en bakhuisje uit de tweede helft van de 19de eeuw.

Heusdenbaan 67 (Melle)
Park waarvan de omvang, afgezien van een strook villakavels aan de Heusdenbaan, nog grosso modo overeenstemt met de begrenzing die het buitengoed in de tweede helft van de 18de eeuw bezat. Van de voormalige gebouwen rest nog de als kapel omgebouwde oranjerie.

Kalverhagestraat (Melle)
Het domein van het Kasteel de Bueren omvat een opgaande lindedreef aangelegd langs de kasteelvijvers. Vanaf de dreef is er zicht op het kasteel en de aanhorigheden. Het is tevens een ontginningsdreef die bij de exploitatie van het Geerbos nuttig is.

Kalverhagestraat 1-3 (Melle)
Kasteeldreef die vanaf de Brusselsesteenweg is aangelegd met opgaande platanen. Het is de lommerrijke toegangsweg tot het kasteel de Bueren. De dreef is onderbroken voor de aanleg van een spoorweg.

Kalverhagestraat 7-9 (Melle)
Eerste vermelding van het goed in 1429 maar in oorsprong als site met walgracht mogelijk nog ouder. Gemetste en gekasseide toegangsbrug en ijzeren toegangshek tussen vierkante hekpijlers met dekplaat en schamppaal. Bescheiden zomerverblijf in empirestijl, gebouwd eind eerste kwart van de 19de eeuw op de fundamenten van het vroeger speelgoed. Onderkelderd dubbelhuis van twee en een halve bouwlaag met plat dak en omgevend park. Landelijk bijgebouw, oorspronkelijke oranjerie, paardenstallen en koetshuis uit de eerste helft van de 19de eeuw, in de zuidwestelijke hoek van het park.

Lindestraat 85-87 (Melle)
Kleine, minstens sinds de 18de eeuw behuisde site omringd door een U-vormige walgracht doch voorts geen historische gegevens voorhanden. In de tweede helft van de 19de eeuw vergroot. Huis van anderhalve bouwlaag en vijf traveeën met zadeldak, tussen zijtrapgevels met omlijste topoculus. Gecementeerde gevels met imitatiehoekblokken en deels aangepaste muuropeningen. Vier hardstenen pijlertjes met geprofileerde bekroning markeren de toegangsdreef aan de straat.

Watermolenstraat 35-37 (Melle)
Geïsoleerde site aan de Gondebeek op circa 500 meter ten zuidoosten van de dorpskern, bereikbaar via een private populierendreef. Eén van de oudste nederzettingen van Gontrode, leengoed opklimmend tot de feodale tijd. Oud boerenhuis in 1904 vervangen door een groot boerenburgerhuis van twee bouwlagen en zes traveeën onder schilddak. Aansluitend molenhuis gebouwd boven de Gonde. Aanvankelijke molen met waterrad reeds bestaand in de 16de eeuw. Voormalig stampkot of olieslagerij, nadien zagerij. Rechthoekig bakstenen gebouw onder een hoog zadeldak, gedateerd 1762.

Groenestraat 352 (Menen), Kruisstraat (Wevelgem)
Duitse militaire begraafplaats op grondgebied van Menen-Wevelgem. Het betreft één van de vier grote Duitse verzamelbegraafplaatsen in Vlaanderen, met bijna 48.000 doden uit de Eerste Wereldoorlog. De begraafplaats wordt onder meer gekenmerkt door een breukstenen muur aan straatzijde met een toegangsgebouw uit rode baksteen, afgesloten met een kunstig smeedijzeren hek, een geplaveid pad en een centrale kapel uit bruinroze zandsteen. De graven, afgedekt met vierkante granieten tegels, liggen verdeeld over vijftien perken en worden afgewisseld met lage kruisjes uit zwarte basaltlava. Opgaande bomen, hagen en struiken tooien het geheel.

Larstraat 331 (Menen)
Hoeve met losse bestanddelen gegroepeerd rond een gebetonneerd erf. Lange westelijk erfoprit geflankeerd door kastanjes. Ten noorden het woonhuis van 1927, gedateerd met gevelsteen. Ten oosten de schuur van 1926.

Dries 77 (Merchtem)
De historische site van het hof ten Houte bestaat uit een vierkante, middeleeuwse woontoren, die vermoedelijk opklimt tot de tweede helft van de 15de eeuw (na 1468), en bijhorende, heden vernieuwde hoevegebouwen.