Inventaris

Diestersteenweg 146 (Sint-Truiden)
Voormalig jachthuis van de familie de Theux, thans Hoger Instituut voor Scheikunde en Landbouw. De oude gebouwen zijn omringd door recente schoolgebouwen; het geheel ligt wat achteruit ten opzichte van de steenweg.

Diesterstraat 1, Plankstraat 18, Stenaartberg 2, 2A (Sint-Truiden)
Het complex beslaat het stadsgedeelte afgezoomd door de Diesterstraat ten zuiden en zuidwesten, de Abdijstraat ten noordwesten, Stenaartberg ten noorden en de Plankstraat ten oosten.

Diesterstraat 14A (Sint-Truiden)
Markant hoekhuis van drie + vijf traveeën en drie bouwlagen onder schilddak; het huidige, neoclassicistische uitzicht is een aanpassing uit de tweede helft van de 19de eeuw van een oudere, waarschijnlijk 17de-eeuwse kern.

Diesterstraat 18 (Sint-Truiden)
Gelegen op de hoek van de Beekstraat, uit de tweede helft van de 19de eeuw. Gecementeerd bakstenen gebouw op een beschilderde, hardstenen plint afgewerkt met een brede, bolronde lijst.

Diesterstraat 21 (Sint-Truiden)
Huidig, neoclassicistisch uitzicht uit de tweede helft van de 19de eeuw, doch oudere kern (gesmeed ijzeren muurankers). Gecementeerd bakstenen gebouw.

Diesterstraat 23 (Sint-Truiden)
De orde vestigde zich in 1840 in de stad; tot voor kort psychiatrische instelling voor vrouwen, thans verlaten. Het complex bestaat uit drie delen uit verschillende perioden.

Diesterstraat 27 (Sint-Truiden)
19de-eeuws gedeelte van het witzusterklooster, gebouwd tussen 1870 en 1881. Neoclassicistisch huis van twaalf traveeën en twee en een halve bouwlaag onder zadeldak.

Diesterstraat 3 (Sint-Truiden)
Gelegen op de hoek van de Abdijstraat, drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak (kunstleien); neoclassicistische gevelordonnantie uit eind 19de, begin 20ste eeuw, doch oudere kern.

Diesterstraat 34 (Sint-Truiden)
Eclectisch huis van drie traveeën en twee bouwlagen onder mansardedak, met afgewolfde dakkapel boven de eerste travee, opgetrokken eind 19de, begin 20ste eeuw.

Diesterstraat 42 (Sint-Truiden)
Neoclassicistische aanpassing uit de tweede helft van de 19de eeuw van een oudere kern, die echter niet meer te onderscheiden is.