Inventaris

Nieuwkerkestraat (Mesen)
Britse militaire begraafplaats met doden uit de Eerste Wereldoorlog, naar een ontwerp van Ch. Holden en W.C. Von Berg. De begraafplaats omvat een gedenkteken voor vermiste Nieuw-Zeelanders, bestaande uit een rotonde met een 'Cross of Sacrifice' en de namen van de vermisten ingebeiteld, evenals een schuilgebouw op de begraafplaats zelf, met een galerij met colonnade van pseudo-Dorische zuilen. De ommuurde begraafplaats bevat verder nog een 'Stone of Remembrance' en zes perken met witte grafstenen. Het geheel wordt getooid met bloemperken, struiken en opgaande bomen.

Baronielaan 27 (Meulebeke)
Het kasteeldomein Ter Borcht is de site van de oude heerlijke verblijfplaats Ter Borcht of Ter Burgt, eertijds de hoofdheerlijkheid van Meulebeke. De site met omwalde motte is bereikbaar via een zuidwaarts lopende dreef met gracht en opgaande bomen. Park ten oosten ervan met restant van vroegere zichtas en gevarieerd bomenbestand, ten westen van de dreef eveneens authentiek bomenbestand. Poortgebouw gemarkeerd door twee achthoekige wachttorentjes die vermoedelijk dateren uit de late 16de of eerste helft 17de eeuw. Toegang tot het opperhof tussen twee hoge vierkante natuurstenen sokkels, bekroond met gietijzeren zuiltjes. Het kasteel Ter Borcht klimt in kern op tot de 17de eeuw, zie onder meer volume, dakhelling, trapgevels aan de oostzijde en dakgebinte, met noordelijke vleugel van jongere datum dan de zuidelijke. De tegen de zuidgevel aangebouwde kapel met sacristie dateert uit de tweede helft van de 18de eeuw en is aangepast in 1860.

Vierlindendreef 1, Vuilputstraat 133A (Meulebeke)
"Goed te Hulsvelde", historische, omwalde en gerenoveerde hoeve waarvan de site en de gebouwen in kern tot de 17de en de 18de eeuw opklimmen.

Dorpsstraat (Middelkerke)
De begraafplaats werd aangelegd door de Duitse bezetter als oorlogsbegraafplaats in 1915. de graven werden in 1957-1958 ontruimd en overgebracht naar de oorlogsbegraafplaats te Vladslo. In dit zelfde jaar wordt het kerkhof rondom de kerk van Leffinge verplaatst hier. Bakstenen ingangsgebouw met modernistisch inslag: centrale rondbogige doorrit onder scherp zadeldak. Ten noorden, op het uiteinde van de begraafplaats, vrijstaand voormalig Duits mausoleum voor de gesneuvelde soldaten, in 1915 gebouwd door de bezetter naar ontwerp van Hauptmann Lowenstein.

Moerbeke (Moerbeke), Wachtebeke (Wachtebeke)
Het Heidebos bevindt zich tussen Moerbeke en Wachtebeke op de grote dekzandrug. De droge, hogere gedeelten waren te onvruchtbaar om in het vast landbouwareaal te worden opgenomen en worden door heide en bos gekenmerkt. De overgang bos-akkers is scherp begrensd door een talud. In het noorden ligt het Fort Francipanie en de Parmavaart. In het zuiden een spoorwegbedding.

Etbos (Moerbeke)
Van bij de Moervaart loopt een gekasseide dreef naar het Kasteel Wulfsdonk. De dreef bestaat uit opgaande Hollandse lindes en enkele zomerlindes met zeer veel opslag aan de basis.

Etbos (Moerbeke)
De omgeving van de Etboshoeve vormt een markant geheel door de aanwezigheid van de Zuidlede, de weg Etbos met zijn populierenrijen en de brug over de Zuidlede. De Etbosbrug is een kleine vaste stenen brug met gemetste bruggenhoofden en ijzeren leuningen. Langs de Zuidlede zijn enkele onverharde wegen.

Etbos, Terwesttragel (Moerbeke)
De kasseiweg Etbos-Terwesttragel is gelegen tussen de Moervaart en de Zuidlede en dwarst bijgevolg de Moervaart depressie.

Molenstraat 20-22, 18B (Moerbeke)
Fort Francipanie is een fort van het type vierhoekig hoger gelegen aarden verdedigingswerk, aanvankelijk met dubbele walgrachten en zou opgericht zijn omstreeks 1585 gelijktijdig met het noordelijk gelegen grotere Moerspuifort bij Zuiddorpe onder Axel en in 1644-1645 heropgericht. IJzeren toegangshek aan twee hoge gewitte vierkante bakstenen hekpijlers onder pannen ezelsrug. Midden het fort is een onbewoonde boerenwoning gelegen die vermoedelijk opklimt tot de 18de eeuw.

Oostvaart (Moerbeke)
De Oostvaart als vaart en jaagpad of tragel vindt vermoedelijk haar oorsprong in de middeleeuwen. Moerbeke kende toen een klein netwerk van vaarten, waarvan enkel de Oostvaart behouden bleef.