Inventaris

Broekstraat 27 (Meise)
Boerenhuis (nok loodrecht op straat) met één bouwlaag en pannen zadeldak; resten van leembouw in de langs- en de linkerzijgevel.

Brussegemsesteenweg 25 (Meise)
Achterin gelegen semi-gesloten hoeve, waarvan de woning volgens literatuurgegevens opklimt tot de 17de eeuw en vergroot werd in 1776; op het kadaster wordt in 1866 echter een 'reconstruction totale' geregistreerd met als resultaat een sterk afwijkende inplanting op de mutatieschetsen. In het begin van het tweede millennium werd het complex ingrijpend gerenoveerd met historiserende elementen.

Brusselsesteenweg 124 (Meise)
Mank, éénlaags boerenhuis onder pannen zadeldak, met resten van vakwerk in de straatzijpuntgevel.

Brusselsesteenweg 44 (Meise)
Pastorie in traditionele bak- en zandsteenstijl, bestaande uit twee aaneensluitende parallelle vleugels waarvan het oostelijke volume dateert uit de 17de eeuw en het westelijke uit de 18de eeuw. Een grondige restauratie gebeurde in 1902 naar de plannen van architect Jules Barbier, leerling van J.J. Van Ysendyck. De pastorie is omgeven door een tuin van 55 are met sporen van een 18de-eeuwse, regelmatige lusttuin met vijver en paviljoen; de tuin werd gedeeltelijk heraangelegd als parkeerterrein rond 1960.

Brusselsesteenweg 68 (Meise)
Achterin gelegen boerenburgerhuis van circa 1847, vooraf gegaan door een begrind voorplein met oude esdoorn, aan de straat afgesloten door een gewitte bakstenen muur. Aan de zuidzijde van het voorplein liggen voormalige dienstgebouwen die vandaag verbouwd zijn tot een praktijkruimte en aan de noordzijde ligt de voorheen bijhorende hoeve. Het voorplein is toegankelijk via een smeedijzeren hek.

De Biest 43 (Meise)
Modernistische eengezinswoning gelegen in een landelijke omgeving met weids uitzicht op de omringende landschap. Het betreft de eerste realisatie van het architectenduo Martine De Maeseneer en Dirk van den Brande naar een ontwerp van 1988; het pand werd kadastraal geregistreerd in 1992 in eigendom van D.F. Van den Brande en hetzelfde jaar in gebruik genomen.

Dreef 1 (Meise)
Gesloten kasteelhoeve, in 1365 vermeld als ’t hof te Aerzele, met witgekalkte gebouwen uit de 17de en 18de eeuw waarbij de vierkante poorttoren met duifhuis 1673 gedateerd is.

Dreef 1-2 (Meise)
Neoclassicistisch landhuis gebouwd omstreeks 1855 met bijhorende 17de-eeuwse hoeve en een 19de-eeuws complex met koetshuis, stallen en personeelswoningen. De gebouwen zijn gelegen in een park in landschappelijke stijl, gevormd door een 'eiland' van circa 3 hectare, omringd door een brede waterpartij van 2 hectare met golvende oevers en met landschappelijke 'clumps' bezaaide beemden, aangelegd in 1847-1874.

Dreef 2 (Meise)
Neoclassicistisch landhuis, volgens de literatuur gebouwd in 1855 in opdracht van François Pangaert die het domein verwierf in 1836. Het ligt op een eiland te midden van een uitgestrekt park met diverse populierendreven, weiden en vijvers. De kadastrale registratie van een 'château' gebeurde in 1866 in eigendom van 'Pangaert d’Opdorp zoon Franciscus Josephus Maria Ghislenus, rentenier Wolvertem'. Gelijktijdig met het kasteel ontstond ten zuiden ervan een nieuw complex met een koetshuis, stallen en personeelsverblijven.

Driesstraat 117 (Meise)
Boerenwoning als rest van een ruime hoeve die op 19de-eeuws kaartmateriaal staat weergegeven met een U-vormige inplanting, geopend naar het noordoosten. De hoeve is gelegen op de Wolvertemse Dries en wordt volgens de literatuur ’t Hof ter Nood genoemd.