Inventaris

Blauwenbergstraat (Aalst)
Bij een weiland staat een bomenrij van 3 knotbomen waarvan uit 1 haagbeuk en 2 zwarte populieren. De zwarte populieren hebben stamomtrekken van respectievelijk 340 en 500 cm. Zwarte populier is in Vlaanderen een uiterst zeldzame soort en komt als oudere boom nog hier en daar voor in erfgoedcontexten.

Geraardsbergsesteenweg (Pajottegem)
De gemengde houtkant is aangeplant aan beide zijden van een holle weg, die tussen graslanden van de Markvallei loopt. Deze losweg is een zijweg van de Geraardsbergsesteenweg. De houtkant, gelegen op een talud, bestaat uit drie stuks veldesdoorn (Acer campestre), zowel knotbomen als hakhoutstoven. Er zijn ook knotbomen van schietwilg (Salix alba) en hakhout van olm (Ulmus), hakhout en opgaande bomen van gewone es (Fraxinus exelsior) en opgaande bomen van zomereik (Quercus robur).

Kasteelstraat (Bilzen-Hoeselt)
Vanaf het pad langs de kasteelgracht bevind zich in het noordelijk deel van het Engels park een gedegradeerde ‘berceau’ of lovergang. Dit relict is een belangrijke reminiscentie uit de historische parkaanleg, doch is door schaduwdruk sterk uitgedund. De haagbeuken loofgang heeft een lengte van 30 meter en herbergt nog 18 originele individuen die nu als knotboom worden onderhouden. De oorspronkelijke plantafstand in de rij is ongeveer 30 à 40 cm. De zwaar uitgegroeide haagplantsoen is geknot op een hoogte van circa 300 cm.

Krindaal (Voeren)
De rij geknotte essen staat op de perceelsgrens van twee weilanden. De omvangrijke knotbomen hebben mooie representatieve groeivormen. Deze perceelgrensbeplantingen zijn op de Kabinetskaart van de Ferraris als lijnvormige beplanting ingetekend. De Poppkaart toont deze perceelsgrens duidelijk. Op de 20ste-eeuwse kaart van 1904 en later staat de perceelsrandbeplanting duidelijk gekarteerd.

Oude Pastorijstraat (Brakel)
De knotbomenrij aan het weiland ten noorden van de Oude pastorie ligt langs de Oude Pastoriestraat. Het grasland is aan westelijke zijde omzoomd met knotbomen. De schiet- en bindwilgen en populieren staan langs de perceelsgrens aan het halfverharde pad, en deels langs de noordelijke perceelsgrens.

Balenbergstraat (Tremelo)
Deze cluster van knotbomen van zomereik (Quercus robur) bevindt zich grotendeels op het grondgebied van de Tremeloose, deelgemeente Baal. De bomenrijen vormen geen continue lijn, maar moeten gezien worden als verschillende rijen die verspreid van elkaar liggen. De bomen zijn een restant van een kleinschalig, door akkers gedomineerd landschap. De grootste knoteik heeft een stamomtrek van 2,18 meter op 1,50 meter hoogte en is 5 meter hoog (opname in 2009).

Kwatemstraat (Pajottegem)
De knotwilgenrij van schietwilg (Salix alba) staat op de westelijke perceelsgrens van een grasland horende bij het Hof te Kwatem. De bomenrij telt zestien bomen De laatste knotboom vanaf de straatzijde heeft een omtrek van bijna 6,7 meter en een knothoogte van drie meter.

Eysbroeckstraat (Pajottegem)
De bomenrij is gelegen op een talud op de perceelsgrens van een grasland. De kaphaag en knotbomen bestaan uit zomereik (Quercus robur) en gewone es (Fraxinus exelsior). Het steilrandje bevindt zich op de noordoostelijke perceelsgrens van een weiland palend aan de Heisbroekbeek.

Hondsdorestraat (Aarschot)
In het zuidoosten van de Aarschotse deelgemeente Langdorp ligt op minder dan 100 meter van de Demer een zandige donk van ongeveer 80 hectare groot. De donkrand is beplant met 22 knoteiken. De knoteiken komen voor in een deel van de Demervallei met een hoge concentratie aan donken. De donkranden in dit gebied zijn op veel plaatsen gemarkeerd met knotbomen. Op deze plaatsen ondervinden de bomen geen hinder van hoge (grond)waterstanden. De knotbomen verwijzen naar een verdwenen beheervorm die algemeen werd toegepast in de streek. Zij voorzagen de lokale gemeenschap ondermeer van rijshout, brandhout of loofvoedering. Deze beheervorm raakte in onbruik, waardoor knoteiken de laatste decennia stelselmatig uit het landschap verdwenen.

Uilegatstraat (Poperinge)
Een zwarte knotpopulier staat samen met andere knotbomen op een restperceeltje tussen de Haringebeek en de Uilegatstraat. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.