Resultaten erfgoedobjecten

< Ga naar zoekformulier

Resultaten erfgoedobjecten

1806 resultaten


ID: 27510 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Laurentius

Enameplein (Oudenaarde)
Eén van de twee kerken in de pre-stedelijke nederzetting Ename gebouwd onder de laatste Ottoonse vorst van het Duitse keizerrijk. Na de inlijving van Ename in 1047 bij het graafschap Vlaanderen geëvolueerd tot dorpskerk. Heden één van de gaafst bewaarde vroegromaanse kerken van ons land, te dateren circa 1000 en tot op heden gerekend tot de Maaslandse stijl, gebouwd naar Ottoonse traditie. Sfeervol beboomd en met gras begroeid oud kerkhof met omlopend pad. Kerkhofingang tussen lage gemetste vierkante bakstenen pijlers met spiegeldecoratie.


ID: 27547 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Amandus

Heurnestraat (Oudenaarde)
Georiënteerde neogotische parochiekerk van 1922 naar ontwerp van architect H. Valcke met vroeger omringend ommuurd kerkhof. Aan de buitenkant beschadigd tijdens de Tweede Wereldoorlog; toren heropgebouwd in 1941 door H. Valcke. Driebeukige neogotische basiliek, schip van vier traveeën, vijfhoekig koor met flankerende sacristie en vierkante toren boven het portaal.


ID: 27644 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus

Materplein (Oudenaarde)
Eerste vermelding van een kerk te Mater in 998 toen Arnulf, markgraaf van Valencijn, de kerk schonk aan de Gentse Sint-Pietersabdij. Tegenwoordige kerk, opgericht in 1780-1783 naar ontwerp van 1780 van L. De Villegas, bouwkundige van de Gentse Sint-Pietersabdij, op de plaats van de kleinere parochiekerk. Landelijke parochiekerk typerend voor de tweede helft van de 18de eeuw tot de eerste helft van de 19de eeuw, met sober exterieur en neoclassicistisch interieur.


ID: 27684 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus en kerkhof

Meldenstraat (Oudenaarde)
Georiënteerde kerk ingeplant op een opgehoogd terrein van de Rug van Meerse; wellicht een motte. Omringend ommuurd kerkhof, ten zuiden en oosten afgeboord door bomenrijen. Bij gebrek aan een ver doorgedreven bouwhistorisch onderzoek blijft de vroege bouwgeschiedenis voorlopig hypothetisch. Van de romaanse kerk van Doornikse breuksteen, rest de westelijke toren en misschien ook het opgaand metselwerk van de noordelijke zijbeuk en noordtranseptarm. In de 16de eeuw werd het schip herbouwd in gotische stijl. Belangrijke herstelling en vergroting van de kerk in neogotische stijl in 1871 naar ontwerp van architect Louis Minard.


ID: 27802 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus en grafkapel

Monseigneur Lambrechtstraat (Oudenaarde)
De parochiekerk gaat terug op een gebedshuis dat reeds in de 12de eeuw werd opgericht en een oudere bidplaats verving. In de loop der eeuwen werd de kerk vergroot en aangepast. Door de restauratie in de 19de eeuw verkreeg de kerk een dominant neoromaans karakter. Ten zuiden van de kerk, op het kerkhof, staat de imposante grafkapel van Monseigneur Lambrecht uit 1891. De kapel werd opgetrokken in neoromaanse stijl naar ontwerp van architect S. Mortier met J. De bosschere uit Heusden als architect-aannemer.


ID: 27715 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Hilarius

Mullemstraat (Oudenaarde)
Georiënteerde kerk met in kern romaanse kruisingstoren. Kerkhof met witgeschilderde bakstenen kerkhofmuur met in het midden, zowel aan de kerkhofzijde als de straatzijde, een calvarie kruisbeeld. De stichtingsdatum van de kerk is onbekend maar wordt gesitueerd in de 12de eeuw. De oorspronkelijke romaanse kerk werd aangepast circa 1615-1625 met de bouw van het koor, kapel en schip. In 1952 werd door architect H. Vaerwyck-Suys de toren gerestaureerd. Deze werd volledig afgebroken en heropgebouwd met de oude stenen.


ID: 27746 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Vedastus

Oudstrijdersstraat 111 (Oudenaarde)
In oorsprong oudste bidplaats van de vroegmiddeleeuwse villa Ehinham, domein gelegen op Ename en Nederename en aldus moederkerk van de drie kerken die in de 10de tot 11de eeuw binnen het domein werden opgericht. De aanvankelijk kleine eenbeukige romaanse kerk zou al voor 973 opgericht zijn. Toevoeging van gotische westtoren in de 14de tot 15de eeuw. In 1939 echter werd de kerk aanzienlijk vergroot in neoromaanse stijl volgens plannen van architect H. Valcke van 1937 en sindsdien omgekeerd georiënteerd. Voorheen kleiner ovaalvormig ommuurd kerkhof. Calvariekapel achterin het kerkhof deel uitmakend van de kerkhofmuur.


ID: 27291 | Bouwkundig element

Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw van Pamele

Pamelekerkplein (Oudenaarde)
Bouw van de kerk aangevat in 1234 aan de oostzijde met koor, kooromgang en kruisingspijlers onder leiding van de oudst bij naam vermelde bouwmeester in Vlaanderen, Arnold van Binche. Kort erna oprichting van toren en transept en vermoedelijk eind 13de eeuw bouw van schip. Overwelven van schip en transept in de periode 1502-16. De plattegrond ontvouwt een basilicale kerk met een driebeukig schip en twee zijkapellen, rond traptorentje en koor met vijfzijdige apsis en kooromgang, sacristieën tegen zuidtranseptarm. Opheffing van het omringend kerkhof in 1784 en inrichting als parkje.


ID: 27309 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Jozef

Sint-Jozefsplein (Oudenaarde)
Nieuwe parochiekerk in de wijk Eindries, grotendeels verkaveld na de Tweede Wereldoorlog. Bakstenen gebouw onder leien zadeldak met galerij en aangebouwde vierkante toren, gebouwd in 1958-59 naar ontwerp van architecten Maurice Vossaert en André Platel.


ID: 27310 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Walburga

Sint-Walburgastraat (Oudenaarde)
Oorspronkelijk ingeplant aan de buitenbochtzijde van de inmiddels gedempte scherpe Scheldebocht. Tot 1784 met omringend kerkhof, sinds protestants bewind in 1580 bebouwd met talrijke kleine huisjes. Geoosterde, heden volledig vrijstaande kerk met massieve vierkante westtoren van 88 meter.