Inventaris

Sint-Margrietstraat (Gent)
Plattegrond ontvouwt een driebeukige, pseudobasilicale kerk van zes traveeën met een halfrond afgesloten koor ingeschreven in een vijfzijdige absis en recht afgesloten zijbeuken. Polygonale traptoren in zuidwestelijke kooroksel, achtkantige klokkentoren boven het koor.

Sint-Margrietstraat 11 (Gent)
Voormalig spreekhuis van het Augustijnenklooster, thans pastorie van de Sint-Stephanusparochie. Imposante pilastergevel in barokstijl met classicistische inslag, volgens archiefstukken in 1719 opgetrokken na sloping van een aantal vervallen kloosterpanden.

Sint-Michielsplein 30 (Gent)
In 1440 werd de bouw van de huidige Sint-Michielskerk begonnen waarbij aanvankelijk het oude vroeggotische koor behouden werd. Laatgotische basiliek in Brabantse stijl met plattegrond in de vorm van een Latijns kruis, driebeukig schip van vijf traveeën met vijf zijkapellen; portaal met breedte van middenbeuk en anderhalf travee diep tussen de eerste twee traveeën vormt de benedenruimte van de ingebouwde vierkante westtoren.

Sint-Pietersaalststraat 84 (Gent)
De parochiekerk Sint-Pieters-Buiten werd opgericht in 1856 naar ontwerp van J.B. Boterdaele en tussen 1934 en 1937 uitgebreid en vernieuwd in modernistische stijl door Valentin Vaerwyck.

Sint-Pietersnieuwstraat 115 (Gent)
Herenhuis op de hoek van de Sint-Pietersnieuwstraat en het Sint-Pietersplein, bekend staande als de voormalige woning van de Oostenrijkse generaal de Murray, heden deel uitmakend van een lijstgevel van drie bouwlagen en achttien traveeën, waarschijnlijk resulterend van een verbouwing en verhoging van twee of drie woningen uit de 18de eeuw. Neogotische kapel, volgens een gedenksteen naast de ingang daterend van 1868.

Sint-Pietersnieuwstraat 25-27 (Gent)
Op dit perceel was een katoenfabriek gevestigd waarvan de gebouwen na de Tweede Wereldoorlog herbestemd werden als kantoren, eerst voor de Union Cotonnière, nadien als rectoraat voor de universiteit. Achteraan het perceel, aan de Schelde, werd in 1977 het nieuw rectoraat gerealiseerd, een hoogbouw naar ontwerp van architectenkoppel Jean Zerck en Claire Mulder.

Sint-Veerleplein 11 (Gent)
In 1180 gebouwd door Filips van de Elzas, graaf van Vlaanderen, op de plaats van een kleiner kasteel uit de 9de-10de eeuw, en naar het voorbeeld van de versterkte kastelen door de kruisvaarders in Syrië opgericht. Het complex, slechts ten dele met water omringd, bestaat uit een poortgebouw, een ringmuur met walgang, een krocht, een donjon met bijgebouwen en het huis van de graaf.

Sleepstraat (Gent)
In 1550 opbouw van een nieuwe kerk in laatgotische stijl onder meer met subsidies van Keizer Karel. In 1810-1812 werd een nieuwe voorgevel in neoclassicistische stijl naar ontwerp van architect P.J. de Broe voor de laatgotische kerk, die naar men vermoed onafgewerkt gebleven was, gebouwd.

Smidsestraat 130 (Gent)
De Sint-Pauluskerk vormt het centrum van de nieuwe Sint-Paulusparochie, opgericht in 1902. De kerk is gebouwd in 1930 naar ontwerp van architect Valcke in de voor die periode ongebruikelijke neoromaanse stijl. De kerk is van het basilicale type en telt drie beuken met evenveel apsiden en een slechts beperkt uitspringend transept. Achteraan in de kerk zijn er twee kleine halfronde kapellen: de grafkapel en de doopkapel. Tussen de toren en de grafkapel geeft een spiltrap toegang tot het doksaal, de toren en de zolder. Aansluitend aan de rechterkant van de kerk bevindt zich de sacristie. Het interieur bestaat uit een mengvorm van neoromaanse stijl, Byzantijnse stijl, art deco en symbolisme en kwam volledig tot stand in de periode 1930-1936. De glasramen werden allen geleverd door het gerenommeerde atelier Ganton-Defoin.

Spanjaardstraat 10 (Gent)
Voormalig Gandaklooster, vanaf 864 Sint-Baafsabdij genoemd naar de Heilige Bavo. Heropbouw vanaf 940, maar grootste bouwcampagne in tweede helft 12de eeuw. Gedeeltelijk gesloopt in 1540 voor bouw Spanjaardkasteel. Tot circa 1830 kazerne, nadien ontmanteling en afbraak van de citadel: herontdekking van de oude abdij en besluit tot conservatie van de ruïnes, sinds 1882 Museum voor Stenen Voorwerpen. De inplanting der abdijgebouwen volgt grotendeels het eenvoudige grondplan van een benedictijnerabdij uit de vroege middeleeuwen. De gebouwen zijn grotendeels uitgevoerd in Doornikse steen, en met uitzondering van de gerestaureerde noordvleugel grotendeels in puin of verdwenen.