Inventaris

Boechoutlaan (Grimbergen)
Kapel, opgericht in 1896 door graaf Alfons de Villegas de Clercamp als dankkapel voor de geboorte van zijn zoon en gelegen tegenover de zuidelijke toegangsdreef van het kasteel van Bever.

Boechoutlaan 221 (Grimbergen)
De Populus x canadensis ‘Marilandica’ vormt een belangrijk beeldbepalend object in het park van het Kasteel van Bever. De Canadapopulier heeft een grote omvang en een mooie representatieve vorm. De boom werd bij de Dendrologische Inventarisatie, opgemaakt door de Belgische Dendrologische Vereniging, het label toegekend van kampioenboom. Dit is de dikste voor Vlaanderen gekende Canadapopulier 'Marilandica', en vermoedelijk is hij ook de oudste en de hoogste. Met zijn stamomtrek van 668 cm wordt aan deze populier een hoge leeftijd toegekend.

Borrestraat (Grimbergen)
De drie zomereiken staan in een bomenrij op de oostelijke berm van de Borrestraat, en net oosten van de Liermolen. De bomenrij is vermoedelijk een relict van een langere bomenrij of dreef in de Borrestraat.

Borrestraat (Grimbergen)
De zomerlinde staat op het zuidelijk uiteinde van een bomenrij op de oostelijke berm van de Borrestraat, ter hoogte van de Liermolen. De hoge knotboom staat op de plaats waar de Borrestraat afbuigt langs de Maalbeek. De knothoogte van de linde bedraagt zeven meter, wat opvallend hoog is.

Borrestraat, Vorststraat (Grimbergen)
De hoogstamboomgaard bevindt zich ten noorden van de Liermolen. De okkernoten zijn relicten van een hoogstamboomgaard. De boomgaard met speeltuin is in het oosten en het zuiden afgezoomd door een haag van voornamelijk meidoorn en ook haagbeuk. De boomgaard is toegankelijk vanuit de Liermolen.

Borrestraat (Grimbergen)
De knotpopulier staat in de noordwestelijke hoek van een grasland in de vallei van de Maalbeek, aan de oever van de Maalbeek, en in de omgeving van de Liermolen. De zwarte populier is een inheems en in Vlaanderen vrij zeldzaam. In het Vlaamse cultuurlandschap zijn de zwarte populieren in het verleden vaak aangeplant, dikwijls als knotboom bij boerenerven of nederzettingen. De zwarte populieren hier staan in een erfgoedgeheel, met nog andere beplantingen met erfgoedwaarde bij de Liermolen. Tussen de twee geknotte zwarte populieren is nog een afgestorven boom, vermoedelijk was dit ook een zwarte populier. De bomen vertegenwoordigen een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden geschoren, gekapt, geleid of geknot. Ze werden geplant met een welbepaalde functie, zoals: brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout, loofvoedering.

Borrestraat (Grimbergen)
De knotpopulier staat in de noordwestelijke hoek van een grasland in de vallei van de Maalbeek, aan de oever van de Maalbeek, en in de omgeving van de Liermolen. De zwarte populier is een inheems en in Vlaanderen vrij zeldzaam. Deze knotboom heeft een opvallend grote knothoogte van vier meter. Hierdoor kan er gesproken worden van een "high pollard". In het Vlaamse cultuurlandschap zijn de zwarte populieren in het verleden vaak aangeplant, dikwijls als knotboom bij boerenerven of nederzettingen. De zwarte populieren hier staan in een erfgoedgeheel, met nog andere beplantingen met erfgoedwaarde bij de Liermolen. De bomen vertegenwoordigen een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden geschoren, gekapt, geleid of geknot. Ze werden geplant met een welbepaalde functie, zoals: brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout, loofvoedering.

Diegemput, Oyenbrugstraat (Grimbergen)
Knotwilgenrijen omzomen het driehoekig grasland dat aan alle zijden omsloten wordt door Diegemput en de Oyenbrugstraat. De perceelsrandbegroeiing bestaat uit verschillende soorten wilgen. De rijen zijn vrij gaaf en herkenbaar aanwezig, en typeren het gesloten en kleinschalige beeld van de Maalbeekvallei.

Driekastanjelaarsstraat (Grimbergen)
Rond de kapel van Maria-Onbevlekte-Ontvangenis, Sint-Jozef en Sint-Anna, ingewijd in 1954, staan drie witte paardenkastanjes. Het geheel ligt een driehoekig pleintje.

Fazantenstraat, Humbeeksesteenweg, Reigerstraat, Wielewaallaan (Grimbergen)
Grotendeels moerassig overblijfsel (circa 15 hectare) van een park in landschappelijke stijl aangelegd, mogelijk vóór 1800, bij een neoclassicistisch landhuis (op de plaats van een middeleeuwse burcht) en rond een oude meander van de Zenne. De oude meander is omgevormd tot vijver, aan de westzijde is een ijskelder bewaard.