Inventaris

Weststraat 72 (Blankenberge)
Beeldbepalend hoekpand van 1924 naar ontwerp van architect G. Van Der Beke. Eclectische inslag.

Weststraat 75-77 (Blankenberge)
Art-decogetinte panden uit de jaren 1920. Parement van witte sierbaksteen, verlevendigd door middel van banden van bruine en grijze baksteen.

Weststraat 90-92 (Blankenberge)
Samenstel van imposante burgerhuizen van 1904 (zie jaaraanduiding in tegeltableau en in het interieur) naar ontwerp van de Blankenbergse architect Marcel Hoste, gebouwd in opdracht van de gebroeders Amédée (nummer 90) en Gustave D'Hondt (nummer 92).

Weststraat 94 (Blankenberge)
Art-decogetint burgerhuis uit de jaren 1920. Twee bouwlagen onder plat dak.

Zeebruggelaan 163 (Blankenberge)
Historische hoeve zogenaamd "Raaswalle" met een belangrijke ligging net ten zuiden van de tweede Evendijk. Volgens historicus M. Coornaert gaat deze hoeve terug op een vluchtheuvel of "woonterp" binnen het schorrenland van de 10de of 11de eeuw (de hoeve moet "ten laatste kort na de bouw van de evendijk gevestigd zijn") zie de licht verhoogde ligging van het hoofdvolume en de nu verdwenen walgracht.

Zeebruggelaan 5 (Blankenberge)
Burgerhuis uit de jaren 1920. Bakstenen lijstgevel met lichte regionale art-deco-inslag.

Zeedijk (Blankenberge)
Het Oosterstaketsel - heropgebouwd in 1954 - gaat in aanleg en in gebruikte materialen en technieken terug op het staketsel van de jaren 1860 dat in 1907-1908 verlengd werd. Het betreft een traditionele houten constructie op dito in de zeebodem geheide palen. De staketsels vormen een belangrijke infrastructuur voor een zeehaven, meer bepaald voor het loodsen van de boten in de havengeul.

Zeedijk (Blankenberge)
Drie stenen trappen naar de Zeedijk: Bakkerstraattrap, Kerkstraattrap of Leeuwetrap en Weststraattrap. Blankenberge telt veertien toegangen naar de Zeedijk, de drie centrale toegangen zijn stenen trappen. De monumentale constructies, met neoklassieke vormgeving dateren uit het einde van de 19de eeuw.

Zeedijk (Blankenberge)
Het fenomeen van de Pier is gegroeid vanuit de aanlegsteiger voor badgasten in Engeland. De komst van de spoorwegen rond het midden van de 19de eeuw ontneemt de pieren hun oorspronkelijke functie, doch de blik op de kust en het wandelen boven de zee, zijn niet meer weg te denken. De 'plezierpieren' evolueren naar constructies op ijzeren onderstel met een 'landhoofd' waar men toegangskaartjes kon kopen en een paviljoen op de eigenlijke Pier waar men van een consumptie kon genieten.

Zeedijk 1 (Blankenberge)
De huidige vuurtoren wordt in 1950 in gebruik genomen en is gelegen vlakbij de 19de-eeuwse haven van Blankenberge. Reeds eeuwen staat langs de kust van Blankenberge een vuurtoren of vierboete, zij het niet altijd op deze plaats.