Inventaris

Kwinten (Voeren)
De bronvoerende holle weg, het 'Waterwegske' staat reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris ingetekend. Een deel van de holle weg wordt gekenmerkt door kalktufafzettingen. Over een lengte van ongeveer 8 meter is kalktuf waarneembaar.

Kwinten (Voeren)
De bronpoelen bevinden zich op een zijbeek van de Veurs die vanop op de Martelberg vertrekt. De bron net te zuiden van weg Kwinten staat reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris ingetekend. Ook op Vandermaelen staat deze gekarteerd. De bronpoelen zijn door beplantingen omgeven.

Sinnich (Voeren)
Een stelsel van drie bronnen waarvan er twee tot drie poelen worden opgestuwd in graslanden in de vallei van de Teuvenbeek. De twee bronnen liggen in een amfitheater op de zuiderhelling van de Teuverbeek. Twee zijlopen van de Teuverbeek verbinden de bronnen met de waterloop. Eén bron ligt op de noordelijke helling.

Zwaen (Voeren)
Gecultiveerde bron De Drink in het gehucht Zwaen, gelegen aan de rand van een wei tegenover een poel en een elektriciteitscabine.

Oud Dorp (Wichelen)
Deze begraafplaats omvat de voormalige ovale site van de oude parochiekerk met omringend kerkhof. Dicht bij de Schelde staat de grafkapel opgericht door de familie Van Herzele en opgetrokken tussen 1893 en 1895. De kapel werd ingeplant op de fundamenten van het koor van de oude kerk en bestaat uit twee delen: een Calvarie met grafplaat voor Theodoor van Herzele en langs de andere zijde het dodenhuisje van het kerkhof. Achter de Calvarie bevindt zich een monumentale trap met twaalf treden afdalend naar de Schelde toe en leidend naar de lager gelegen jongere uitbreiding van de begraafplaats. Ten noordoosten, oorspronkelijk buiten de kerkhofmuur, staat de hermetste zogenaamde Sint-Markoenbron.

Rijksweg (Wielsbeke)
Kapel opgericht in de eerste helft van de 16de eeuw naar aanleiding van het terugvinden van het mirakelkruis, dat door dieven was ontvreemd uit de kerk van Sint-Baafs-Vijve. Gebouwd boven een bronnetje, de "Heiligen Born" genaamd. De oudste vermelding van de kapel komt volgens De Flou voor in 1587 als "'t borreken", later als de "borrepuut". Kruiskapel in rode baksteenbouw onder stomp zadeldakje in Vlaamse pannen. Bereikbaar via recent aangelegd dreefje ten zuiden van de Rijksweg, afdalend naar de Leie toe.

Passendale, Zonnebeke (Zonnebeke)
Dit gebied omvat een deel van het Slagveld van Passendale met het valleigebied van de Ravebeek en enkele grote militaire begraafplaatsen en gedenktekens in de nabijheid van Passendale. Ook een deel van de spoorwegbedding tussen Roeselare en Ieper is opgenomen. Nabij de waterscheidingskam komen brongebieden voor. Een groot deel van het gebied behoorde tot het frontgebied van de Eerste Wereldoorlog, meer bepaald de bloedige veldslag van het najaar 1917 waarbij de geallieerden de hoogten rond het dorp Passendale wilden innemen. Er komen meerdere oorlogsgedenktekens, militaire begraafplaatsen, bunkers en ondergrondse schuilplaatsen voor. Vanop de heuvelrij zijn er talrijke vergezichten.

Erwetegem, Sint-Goriks-Oudenhove (Zottegem)
De Steenbergse bossen liggen op de noordgrens van het Zuidvlaamse heuvelland. Het is een gemengd bos- en landbouwgebied dat zich uitstrekt langs de valleihellingen van de Erwetegemse beek en de Karnemelkbeek. De valleien zijn diep ingesneden en asymmetrisch met steile hellingen. De steilste flanken zijn bebost, de minder steile hellingen liggen onder weiland en op de heuveltoppen komt meer akkerland voor. Heel het gebied werd ontbost in de 19de eeuw maar als snel vond een herbebossing plaats. Het huidige bos heeft een duidelijke gelaagdheid. De hoogste boometage bestaat uit Canadapopulier, de lage boometage en de struiketage bestaan uit gemengd loofhout, dat hier en daar als hakhout wordt geëxploiteerd. Binnen het bos komen een aantal bronnen en kwelzones voor.

Kasteeldreef 3-4, 8 (Zwalm)
Kasteeldomein van Beerlegem van circa 60 hectare, gelegen in de vallei van de Munkbosbeek, vermoedelijke teruggaand tot een middeleeuwse site met walgrachten. Omgracht voorhof met smeedijzeren inrijhekken van 1860-61 en dienstgebouwen uit 1773 en 1788. Kasteel gelegen binnen een brede rechthoekige omgrachting uitgebreid tot rechthoekige vijver, axiaal verbonden met het voorhof door een stenen brug. Bouw van een nieuw kasteel circa 1730 en verbouwd in neoclassicistische stijl naar ontwerp van architect O. Geerling in 1872-76. Kasteel en bijgebouwen na oorlogsschade hersteld onder leiding van architect M. Vossaert. Deels omhaagd park met omgrachtingen, vijvers en fonteinen, heraangelegd tussen 1814 en 1830, ten noorden van het kasteel in geometrische stijl met ganzenvoet en toegangsdreef en ten zuiden in landschappelijke stijl met lemen "kluizenaarswoning" en vista in zuidoostelijke richting over de Munkbosbeek en een licht glooiende weide. Ten westen ijskelder van 1843.