Inventaris

Oude Gracht, Sionkloosterlaan (Brasschaat), Georges Spelierlaan, Heidestraat-Noord, Heidestraat-Zuid, Kalmthoutsesteenweg, Oude Galgenstraat (Kapellen)
Tussen het fort Ertbrand in Kapellen en het fort van Brasschaat (ten noorden van Antwerpen) liggen de goed bewaarde resten van een militaire verdedigingslinie uit de Eerste Wereldoorlog. De linie bestaat uit loopgraven, wallen, grachten en bunkers, in 1916-17 door Duitse militairen in bezet België aangelegd. Naar analogie met de Hollandstellung in West- en Oost-Vlaanderen, wordt deze linie vaak Antwerpen-Turnhoutstellung genoemd.

Pauwelslei 18 (Brasschaat)
Schans Drijhoek is een van de 12 schansen die in de periode 1906-14 tussen de forten van de buitengordel rond Antwerpen werden gebouwd om de intervallen tussen de forten te dekken. De schans is gelegen op een ovaal eiland, met er rond een bewaarde aarden bedekking en brede gracht, te midden van een bebost terrein. De gebouwen van de schans zijn in goede staat maar sterk verbouwd.

Sint-Lenaarts (Brecht), Rijkevorsel (Rijkevorsel)
Het domein ‘De Hees’ betreft een van oudsher bestaand herengoed, dat toebehoorde aan de heer die de streek bezat en bestuurde. Het landschap bestaat uit een centraal bebost gebied rond het jachtkasteel ‘de Hees’, gelegen binnen een open agrarische omgeving.

Paepestraat 1 (Brecht)
Moderne hoeve met bewaarde omwalling van de vroegere hoeve Verbrandhof, laatst genoemde gesloopt in 1976.

Bree (Bree)
Deze zone omvat de historische stadskern van Bree.

Brugge (Brugge)
Deze zone omvat de historische stadskern van Brugge.

Dudzele, Koolkerke (Brugge), Damme (Damme)
Dit gebied ligt quasi volledig in het zogenaamd oudland-poldergebied en toont nog het typische grondgebruik gerelateerd aan de fysische structuur van kreekruggronden en komgronden. In het uiterste noordoosten van het gebied ligt een stuk in het zogenaamd middelland-poldergebied. Op de drogere kreekruggronden treft men nog (vooral) akkerland aan. hierop komen ook de verspreide bebouwing en de wegen voor. Hier en daar liggen enkele hoogstamboomgaarden bij de hoeves. De komgronden zijn van oudsher grasland en vertonen microreliëf. Tussen de onregelmatige weilandpercelen zijn talrijke grachtjes aanwezig. Het grasland heeft een belangrijke floristische en faunistische waarde. De dorpskern van Dudzele is opgenomen in de afbakening.

Sint-Andries, Sint-Michiels (Brugge), Snellegem (Jabbeke), Loppem, Zedelgem (Zedelgem)
Dit gebied is gelegen in de zuidwestelijke bosrijke rand rond Brugge. Tijdens de middeleeuwen en later (tot 18de eeuw) vormden de arme en droge landbouwgronden een uitgestrekt gemeenschappelijk veldgebied met struiken, heide, en her en der enkele ontgonnen percelen. Na de 18de eeuw kwamen grote delen van dit gebied in handen van de adel die deze gronden ontgonnen als landbouwland of als bos. Ze gingen systematisch te werk volgens een geometrisch patroon van dreven. Veelal lieten ze op de slechtste gronden een kasteel bouwen met bijhorend park: kasteel Tudor, kasteel van Tillegem, kasteel Forreist en Kasteel ter Heide. Verder liggen in het gebied ook nog de omgrachte hoeve Sint-Anna-ter-Woestijne, de Hoeve Godts en de Abdij van Zevenkerken. In het zuidwesten bevindt zich een zeer natte depressie ’t Duivelsnest genaamd.

Bargeweg, Begijnenvest, Boeveriestraat, Boninvest, Buiten Boeverievest, Buiten Smedenvest, Buiten de Smedenpoort, Ezelpoort, Ezelstraat, Filips de Goedelaan, Gentpoortstraat, Gentpoortvest, Gistelse Steenweg, Graaf Visartpark, Guido Gezellelaan, Hendrik Consciencelaan, Hoefijzerlaan, Katelijnestraat, Katelijnevest, Kazernevest, Ketsbruggestraat, Kruisvest, Lange Vesting, Langestraat, Oude Vestingstraat, Scheepsdalelaan, Singel, Smedenstraat, Van Voldenstraat, Werfstraat (Brugge)
De geplantsoeneerde Brugse vesten vormen een zeldzaam en gaaf bewaard voorbeeld van een 19de-eeuwse wandelpromenade aangelegd bovenop de oorspronkelijke stadsverdedigingsstructuren. Ze omringen de historische binnenstad met een eivormig tracé.

Bloemendalestraat 6-8 (Brugge)
Kasteel met grosso modo L-vormige plattegrond gelegen ten oosten van de omwalling en achterliggend park, toegankelijk via een dreef bestaande uit een afwisseling van opgaande zomereiken en paardenkastanjes als knotboom. Bij het landhuis hoort een koesthuis van circa 1870 en een kasteelhoeve met 17de-eeuwse kern, aangepast in de tweede helft van de 19de eeuw. Het landhuis wordt al weergegeven op de kaart van Pourbus (1561-1571); het huidig uitzicht van het landhuis is fasegewijs tot stand gekomen, onder meer met uitbreidingen in de 18de eeuw, derde kwart 19de eeuw en vroege 20ste eeuw met de bouw van een neogotische vleugel naar ontwerp van architect Charles Dewulf.