Inventaris

Sinnich (Voeren)
Bij een Mariabeeld langs de Sinnichstraat leidt een smalle asfaltweg het plateau op. Voorbij de huizen gaat deze weg over in een holle weg met zware hakhoutstoven op de taluds. Van deze weg rest enkel nog een groene strook die doodloopt tussen de weilanden. Oorspronkelijk liep deze voetweg over de dorpsakkers helemaal door tot in Remersdaal en vormde zo een alternatieve verbindingsroute tussen de twee dorpen. In Remersdaal is deze weg nog deels overgeleverd als veldweg die zich tussen de weilanden slingert en open zichten biedt op de dorpen rondom. Door de aanleg van de spoorlijn Aken-Tongeren werd deze voetweg echter doorsneden en verdween grotendeels.

Snauwenberg (Voeren)
In het verlengde van de weg Kinkenberg slingert een verharde holle weg zich de gelijknamige berg op naar het noordoosten. Bij een wegsplitsing gemarkeerd door een wegkruis leidt de weg verder steil de helling op tussen hoge taluds met eik en boskers. De holle weg is sterk ingesneden en niet langer verhard en leidt langs de Voerenberg tot op de Snouwenberg. Op de rand van het plateau is de weg veel minder diep ingesneden en zijn er open zichten op de lager gelegen weilanden, het dorp en het Kasteel Altenbroek. Deze holle weg vormt de verbindingsweg tussen het dorpscentrum en de hoger gelegen landbouwgronden op het plateau. Daarenboven was deze weg in de 18de eeuw ook een transportroute tussen Luik en Aken zoals blijkt uit de alternatieve naam Koetsweg. De historische weg liep door richting de grens met Nederland en passeerde langs een 'Maison de Plaisance' genaamd Snauwenberg.

Strouvenbos (Voeren)
De dreef met notelaar verbindt Hoeve Stroevenbos met de steenweg. De notelaars werden geplant in functie van de notenproductie, en zijn een beeldbepalend object.

Strouvenbos 1-2 (Voeren)
U-vormige hoeve, het huidig uitzicht grotendeels daterend uit de eerste helft van de 18de eeuw; gebouwen gegroepeerd rondom een rechthoekig erf dat door twee lage dienstgebouwen met daartussen een inrijpoort is afgesloten.

Teuven-Dorp (Voeren)
In Teuven leidt van op de hoofdweg Teuven-Dorp een zijweg ter hoogte van een historische hoeve, nu Herberg Moeder de Gans, naar beneden. De asfaltweg gaat over in een onverhard relict van een holle weg tussen twee weilanden. De weg liep oorspronkelijk het plateau af naar de Teuvenbeek en liep een stuk door de beekbedding. Deze weg vormt een relict van de hoofdweg van Teuven naar Sinnich die aanvankelijk een bocht maakte langs enkele hoeves om vervolgens de Teuvenbeek over te steken op een doorwaadbare plek. In de tweede helft van de 19de eeuw wordt de weg naar Sinnich rechtgetrokken en geraakt de afgesneden bocht in onbruik. Het oorspronkelijke tracé is nog herkenbaar in het reliëf en in de perceelsgrenzen en wordt gemarkeerd door een houtkant op het talud. Op het talud bevindt zich bronwerking.

Vorselaar (Vorselaar)
Het Kasteeldomein van Vorselaar en omgeving is gelegen in de vallei van de Bosbeek en strekt zich uit tot in de dorpskern van Vorselaar. Al op de Ferrariskaart (1777) is het gebied sterk bebost. De dreven- en padenstructuur is tot op vandaag nog goed te herkennen. Centraal domineert het kasteel met bebost park. Het kasteel gaat terug tot de 13de eeuw, maar dateert in zijn huidige vorm uit de 17de en 18de eeuw. De ‘Kasteeldreef’, die het kasteel met de kerk in het centrum van Vorselaar verbindt, weerspiegelt de historische relatie van de kerkelijke en de wereldlijke macht. De kerk dateert van de 13de-14de eeuw. Aan de rand van het kasteeldomein komen weilanden met kleine landschapselementen voor. Het kasteelpark en de dreven vertegenwoordigen een aanzienlijke dendrologische waarde.

Lindendreef (Vorselaar)
Deze zomerlindedreef werd aangeplant ter verbinding van het kasteel de Borrekens met de kerk en de pastorie in het centrum van Vorselaar. Door deze verbinding illustreert de dreef de historische relatie tussen de kerkelijke en wereldlijke macht. Tevens is de dreef één van de vormgevende elementen van het dorpscentrum.

Lindendreef 1-5 (Vorselaar)
Waterburcht met bouwgeschiedenis opklimmend tot het einde van de 13de eeuw, met latere voorgebouwen en Franse tuin op het neerhof.

Nieuwstraat 49 (Vorselaar)
Vrij uitgestrekte, omgrachte site toegankelijk via een korte lindendreef; hoeve met losstaande bestanddelen waarvan de oudste delen mogelijk opklimmen tot de 17de eeuw. Een bomenrij van beuk en eik markeert de buitenkant van de wal langs de Schransstraat.

Hofeinde 136 (Vosselaar)
De voormalige pastorie Het Hof, met omwald domein en aansluitend parkbos, is een site met een oude geschiedenis.