Inventaris

Kapelweg 87, Wurfeldermolenweg 31 (Maaseik)
De molensite laat zich opsplitsen in twee delen, met de Bosbeek als splitsende factor. De watergraanmolen bevindt zich op de rechteroever. Het waterrad op de Bosbeek maakt de overgang naar de bebouwing op de linkeroever. De molenuitrusting vertoont duidelijk 19de-eeuwse kenmerken met 20ste-eeuwse aanvullingen. De molen heeft aansluitend een boomgaard en rondom liggen percelen weiland.

Ketelstraat 62 (Maaseik)
Voormalige wateroliemolen, later graanmolen op de Bosbeek. De molen staat reeds aangeduid op de Ferrariskaart van 1771-77. De omgeving van de molen bestaat uit weiland met nog enkele houtkanten. De Bosbeek zelf wordt begeleid door een bomenrij.

Krauwelbosweg 1 (Maaseik)
Hoeve en voormalige afspanning op de weg Maastricht-Maaseik. De huidige gebouwen dateren van 1730.

Langerenstraat (Maaseik)
Watergraanmolen op de Bosbeek. Eerste vermelding in 1330. Het huidige gebouw dateert van 1859; het is een klein diephuis van drie traveeën en één bouwlaag onder wolfsdak. Vandaag bevindt de Neermolen zich nog steeds in een landelijke omgeving met open weilanden met een natuurlijke opwaartse glooiing richting de Bosbeek.

Leugenbrugweg 9 (Maaseik)
Langgestrekte hoeve, met oude kern uit de eerste helft van de 19de eeuw. Achter de hoeve de moestuin en boomgaard, omringd door een meidoornhaag.

Volmolenstraat 10-11 (Maaseik)
Watermolen op de Bosbeek, hier ook Grote Beek genaamd. De molen wordt reeds vermeld in de 17de eeuw. De huidige gebouwen dateren echter volledig uit eind 19de of begin 20ste eeuw. De watermolen is omgeven door weiland met hoogstammige bomen en broekbos.

Mechelen-aan-de-Maas (Maasmechelen)
Initieel was de strook Lieben bedoeld voor de aanleg van een kanaal tussen Maasmechelen en Genk, maar dit plan werd nooit gerealiseerd waarna het gebied in de tweede helft van de 19de eeuw werd bebost met naaldbos. De zuidelijke bosgrens van de strook is gemarkeerd door een ondiepe gracht en het talud is beplant met hakhout van wintereik.

Marie Joséestraat 3 (Maasmechelen)
Mijnwerkerstweewoonst van 1925 gebouwd midden in de oudste Eisdense mijnwerkerscité. Tuinwijkarchitectuur in de zogenaamde cottage stijl.

St-Pietersstraat 79 (Maasmechelen)
Imposant breedhuis, waarvan de rechtertraveeën de oude kern uit de eerste helft van de 18de eeuw vormen; midden 19de eeuw werd het gebouw naar links toe vergroot.

Brugse Steenweg 181 (Maldegem)
Het Kasteel van Reesinghe is een landhuis in neogotische baksteenarchitectuur met de allure van een jachtpaviljoen, gebouwd in 1858 naar plannen van architect Eugène Carpentier van 1854 in opdracht van de familie Pecsteen-de Lampreel op de historische site van het heerlijk kasteel van Maldegem. Ten noorden achter het kasteeltje, koetshuis met paardenstallen. In de zuidoosthoek van het kasteeldomein, kapel opgericht kort na de bouw van het kasteel. Ten oosten van het huidige kasteel, begroeide heuvel omgeven door een halfcirkelvormige omgrachting en wal als rest van de vroegere meervoudige site met walgracht zoals nog opgetekend op de Ferrariskaart van 1771-78. Het kasteeldomein is toegankelijk via een nieuw hek aan arduinen zuilen in de zuidwesthoek bij de Brugse Steenweg. Verschillende dreven ontsluiten het kasteeldomein. Tegenover het kasteel ligt het warandebos, een gemengd loofbos van voornamelijk beuken, eiken en dennen, aangeplant in rijen met een radiale aanleg.