Inventaris

Antwerpsesteenweg (Mechelen)
Neoromaanse zaalkerk, ingewijd op 3 mei 1934. Eenbeukig schip van zeven traveeën en vlak afgesloten koor.

Frederik de Merodestraat 18 (Mechelen)
Groot complex met kapel, grote en kleine binnenplaats en grote en kleine tuin respectievelijk achter en bezijden de grote binnenplaats.

Locomotiefstraat 17 (Mechelen)
Neoromaans kapelletje van 1913, twee traveeën met afgeronde apsis onder zadeldak met klokkentorentje, rondom de kapel een kruisweg.

Sint-Maartensplein (Mechelen)
Kruisbasiliek met neoromaanse elementen van 1855-1858 met westtoren opklimmend tot de 13de eeuw, gelegen te midden van het huidige dorpscentrum.

Veemarkt 56 (Mechelen)
Gebouwencomplex samengesteld uit het voormalig Hof van Prant, enkele ernaast liggende huizen en achterin opgetrokken klasgebouwen uit de 19de en 20ste eeuw.

Hundelgemsesteenweg 349 (Merelbeke-Melle)
Gebouwd ter vervanging van de in 1874 gesloopte oude parochiekerk aan de Pontweg nabij de Schelde. Neoromaanse bakstenen kerk opgericht naar ontwerp van architect E. de Perre-Montigny en voltooid in 1872. Interieur met neogotische polychromie. 19de-eeuws kerkhof aansluitend bij de parochiekerk, in de 20ste eeuw uitgegroeid tot een gemeentelijke burgerlijke begraafplaats. De calvariekapel en de 19de en vroeg 20ste-eeuwse graftekens herinneren nog aan het oorspronkelijke kerkhof.

Hundelgemsesteenweg 351 (Merelbeke-Melle)
Alleenstaand neoromaans dubbelhuis van twee bouwlagen en vijf traveeën, onder schilddak. Vermoedelijk evenals de kerk naar ontwerp van architect E. de Perre-Montigny, gebouwd in 1873. Aansluitende beboomde achtertuin.

Munteplein 3 (Merelbeke-Melle)
Georiënteerde, typisch 19de-eeuwse plattelandskerk met eenvoudige en traditionele platte­grond, in zijn geheel nieuw gebouwd in neoromaanse stijl, voltooid in 1867 naar ontwerp van architect E. de Perre-Montigny, ter vervanging van de te klein gewor­den oude dorpskerk aan de Torrekensstraat waarvan het oude kerkhof als begraafplaats behouden bleef. Driebeukige kerk van zes traveeën onder leien zadeldak. Hoog koor met halfronde sluiting en vrij slanke ingebouwde vierkante westtoren. Kerklinde links van het portaal.

Kerkstraat (Mesen)
Oorspronkelijk de abdijkerk van de benedictinessen van Onze-Lieve-Vrouw met aanleunend pand en overige abdijgebouwen. De kerk werd vernield tijdens de Eerste Wereldoorlog. Bij de opruiming van het puin ontdekt men de nog deels bewaarde romaanse crypte. Men kiest voor een archeologische reconstructie. Na de voltooiing van de crypte, volgt de wederopbouw van de bovenkerk naar ontwerp van architect C. Patris. Hij inspireert zich op de oorspronkelijke romaanse constructie, wat leidt tot een neoromaanse kruiskerk waarvan slechts de kruisingstoren herinnert aan het vertrouwde vooroorlogse beeld. Inwijding in 1938.

Dorpsplein (Middelkerke)
Georiënteerde kerk, gelegen ten zuiden van Dorpsplaats middenin kerkhof, welke omhaagd en ommuurd onder ezelsrug met ommegang Onze-Lieve-Vrouw der Zeven Weeën: veertien, in nis geschilderde taferelen, in bakstenen kapelletjes onder tuitgeveltje, naar ontwerp van architecten C. Pil & H. Carbon uit 1922. Bedehuis in neoromaanse stijl eveneens naar ontwerp van Pil & Carbon uit 1922; heropgebouwd in 1922-23, ter vervanging van het op 20 oktober 1914 verwoeste, neoclassicistisch zaalkerkje uit het derde kwart van de 18de eeuw met westtoren.