Inventaris

't Hoogste 14B-C (Bornem)
Achterin gelegen, omgracht hoevecomplex toegankelijk via een populierendreef: woning, opklimmend tot de 17de eeuw.

't Hoogste 40 (Bornem)
Het omgrachte erf van een hoeve wordt rondom extra verstevigd door een houtkant van zwarte els. De hoeve met omgrachting is al aanwezig op de Ferrariskaart.

't Hoogste 61 (Bornem)
Het omgrachte erf van een hoeve wordt rondom extra verstevigd door een rij van zwarte els. De hoeve met omgrachting is al aanwezig op de Ferrariskaart.

Bornem (Bornem)
Langs de Scheldedijk ligt een schorrengebied dat in de 19de en 20ste eeuw gebruikt werd voor de wijmen- of wissenteelt. De voormalige grienden zijn verbost maar de aanwezigheid van soorten zoals schietwilg, gele bindwilg, katwilg en amandelwilg wijst nog op het vroeger gebruik en beheer als hakhout.

Bornem (Bornem)
Ten noorden van de dorpskern van Bornem ligt een uitgestrekt weilandgebied doorsneden door de spoorlijn en de N60. De perceelsgrenzen van de weilanden worden gemarkeerd door rijen knotwilgen.

Bornem (Bornem)
De perceelsgrens van een akkerland wordt gefixeerd door middel van een houtwal. De gemengde houtkant bestaat uit es, hazelaar, wilg en zomereik met bijmenging van vlier en Amerikaanse vogelkers.

Bornem (Bornem)
Langs een onverharde weg in het verlengde van Heuvel staan twee imposante hakhoutstoven van zomereik.

Bornem, Hingene (Bornem), Puurs (Puurs-Sint-Amands)
Het Moer, gelegen tussen de dorpskernen van Bornem, Hingene, Wintham, Eikevliet en Puurs, betreft een centraal gelegen vochtig bos- en moerasgebied, omgeven door kleinschalig cultuurland. De noordelijk gelegen open kouter van Hingene, eertijds een landbouwgebied, is nog mooi gerelateerd aan het lager gelegen moer met een opvallende steilrand als overgang. Het landschap is afwisselend gesloten (hoogstammige bossen, broekbossen, e.d.) en open (weilanden, moerassen, vijvers, e.d.) gebieden, doorweven met lineaire en puntvormige landschapselementen. De ruimtelijke structuur, het centrale afwateringsnetwerk, het wegenpatroon en de perceelsstructuur is de afgelopen 300 jaar vrijwel identiek en gaaf gebleven.

Bornem, Weert (Bornem)
Dit gebied omvat een zo goed als ongeschonden, 13de-eeuws, grotendeels gesloten, Scheldelandschap dat doorkruist wordt door oude dijken en wegstructuren. Centraal loopt van noord naar zuid de Oude Schelde, met nog goed bewaarde mechanische sluis, als dominant structurerend element. Langs de zuidgrens van deze oude Scheldearm ligt het neogotische kasteel van Marnix van St.-Aldegonde met bijhorend gaaf, hoofdzakelijk bebost, domein met eendenkooi en gekenmerkt wordt door een rastervormig dreven- en afwateringspatroon. Ten noorden van de Oude Schelde is het landschap meer open en heeft men een afwisseling van weilanden en populieraanplanten, gekenmerkt door talrijke vijvers. Typisch in het gebied is de verspreide kleinschalige bebouwing uit tweede helft 19de en begin 20ste eeuw.

Bornem, Hingene (Bornem)
Het gebied is een gaaf bewaard polderlandschap langs de Schelde dat langs de zuidrand wordt geflankeerd door een waardevol kasteeldomein. Het domein d’Ursel werd reeds in 1120 vermeld als omwalde hoeve, het huidige kasteel gaat terug tot de periode 1756-1769 toen een adelijke zommerresidentie werd gebouwd als vervanging van een 16de-17de eeuws gebouw. Het kasteelpark evolueerde van een economisch-agrarisch domein in de 16de eeuw naar een reainaissancetuin in de 17de eeuw, tot een landschappelijke tuin die in 1883 werd aangelegd naar ontwerp van Keilig. Binnen het gebied ligt verder het landelijke gehucht Buitenland bekend om de teelt van wijmen en is verder een complex van bossen en polders. Plaatselijke komt een hoge dichtheid aan perceelsbeplantingen voor. De perceelsstructuur en het dijken- en wegenpatroon van dit landschap is historisch stabiel.