Inventaris

I gen Treut (Voeren)
De twee opgaande Canadapopulieren staan op de perceelsgrens van een weiland in de Gulpvallei. De bomen hebben omtrekken van 344 cm en 480 cm. De hoogtes variëren tussen 41 en 42 m. Beide bomen hebben mooie representatieve groeivormen en zijn beeldbepalend.

Kinkenberg (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud van een holle weg aan de zuidelijke bosgrens van het Hoogbos. De samenstelling ervan bestaat uit Canadapopulier, hakhout van gewone robinia, zwaar hakhout van gewone es, opgaande en geknotte gewone es, hakhout van gewone hazelaar, kruisbes, gladde iep, boswilg en sleedoorn. Het hakhout van gewone es heeft een omtrek van meer dan 6 meter. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Kinkenberg (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud langs een weg. De soortensamenstelling bestaat uit opgaande bomen en hakhout van gewone es, opgaande Canadapopulieren, opgaande zomereik, hakhout van gewone esdoorn, zoete kers en sleedoorn. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Kinkenberg (Voeren)
De gemengde brede houtkant staat op het talud van een weg. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout en opgaande bomen van gewone es, opgaande bruine beuk, Canadapopulieren en een dik sleedoornstruweel. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Kwinten (Voeren)
De opgaande canadapopulier staat in de hoek van een weiland, aan de straatzijde van de weg Kwinten. De hoekboom met omtrek 334 cm heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object.

Mariahof (Voeren)
De gemengde houtkant bestaat uit opgaande gewone essen, en zwaar hakhout van es, met een omtrek van meer dan 650 cm. Zomereik komt als hakhout en opgaande bomen voor. Hakhout van gewone hazelaar en gewone esdoorn. Opgaande bomen van gewone robinia, wintereik en witte paardenkastanje. Veldesdoorn is aanwezig als hakhout en knotbomen. Meidoorn komt voor op de koppen van het talud als veekering. Kruisbes en roos zijn bijmengingen. Ruwe berk, gewone kardinaalsmuts en gladde iep zijn in de houtkant aanwezig. Er is een lijnaanplanting van Canadapopulier.

Mennekesput (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de holle weg. De soorten bestaan uit hakhout van gewone hazelaar, hakhout van gewone esdoorn, opgaande bomen en hakhout van gewone robinia, opgaande bomen en hakhout van gewone es, knotbomen van gewone haagbeuk, zomereik, opgaande bomen van Canadapopulier, kruisbes, rode kornoelje, iep, zoete kers en Amerikaanse vogelkers. Er staan restanten van een geschoren meidoornhaag op de kop van het talud. Deze veekeringshaag heeft sporen van vlechtwerk.

Middelhof, Obsinnich (Voeren)
Ten westen van de watermolen van Obsinnich bevindt zich in de vallei van de Remersdaalbeek een stelsel van relicten van vijvermolens. De Remersdaalbeek is een zijbeek van de Gulp die in Remerdaal ontspringt. De meest oostelijke spaarvijver is de grootste, de meest westelijke de kleinste. De kleinste vijver had een verbinding met de Remersdaalbeek. De oostelijk vijvers werd gehalveerd bij de bouw van het 45 km lang spoorlijntracé tussen Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken, door de Duitsers gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Remerdaalbeek loopt ten noordwesten van het vijvercomplex. Vanaf de Kabinetskaart van de Ferraris zijn de spaarvijvers steeds op de verschillende kaarten aanwezig tot en met de topografische kaart van 1969. Op de kaart van 1981 zijn de vijvers aan het verlanden. Bij en in het stelsel van spaarvijvers staan beplantingen en rietlanden.

Moleke (Voeren)
De opgaande Canadapopulier is aangeplant in de hoek van een weiland. De boom heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object.

Ottegraeven (Voeren)
De houtkant op talud bevindt zich tussen twee graslanden. De gemengde houtkant bestaat uit hakhout van gewone es, hakhout van gewone robinia, opgaande Canadapopulieren, opgaande Italiaanse populieren en hakhout van gewone esdoorn.