Inventaris

Rekelberg (Zwalm)
Op het punt waar Steenland op Rekelberg uitkomt staat een oude knotlinde die de grens markeert tussen de gemeenten Rozebeke en Michelbeke. Dergelijke bomen zijn ooit geplant als een soort grenswachter, meestal na herhaalde twisten over de juiste ligging van de grens. Dergelijke bakens waren een hulpmiddel voor de vertegenwoordigers van het wettelijke gezag. De veldwachter wist op deze wijze tot waar hij zijn wettelijke bevoegdheden kon uitvoeren en werden grensconflicten vermeden. De linde heeft een stamomtrek van circa 3,5 meter en is op traditionele wijze gesnoeid als hoge knotboom met een knothoogte van 6 meter.

Reesberg (Voeren)
De twee knotbeuken staan op een talud tussen landbouwpercelen. Deze perceelsgrens staat reeds op de Poppkaart gekarteerd en is op de latere topografische kaarten steeds als een beplant talud weergegeven. Eén van de twee bomen heeft een wit houten boomkruis op de stam. Knotbomen van beuk zijn op Vlaams niveau zeldzaam. De bomen werden aangeplant als erosiebestrijding en hadden als functie de productie van brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout of loofvoedering.

Fayte (Brakel)
Als dikste, en vermoedelijk ook oudste knoteik in Oost-Vlaanderen vormt deze boom het belangrijkste beeldbepalende object in het graslandcomplex waarvan hij deel uitmaakt, mede door zijn mooie, representatieve groeivorm.

Magis, Strouvenbos (Voeren)
De kaphaag van gewone haagbeuk staat in de bosrand van het Vrouwenbos/ Strouvenbos. Behalve knotbomen van haagbeuk komen ook knotbomen van zomereik, eenstijlige meidoorn, zoete kers en hulst voor.

Biestmolenstraat (Zwalm)
Achterin gelegen koren- en oliewatermolen, vermoedelijk opklimmend tot de 11de eeuw, bakstenen molengebouw onder afgewolfd pannendak met verankerd jaartal 1801. Beboste beekvallei met bypass, spaarkom en aanvoerbeek. Bij de molen staan twee schaduwbomen en een knotboom.

Leten (Bilzen-Hoeselt)
Langs een historische holle weg, die vanuit de Demervallei de steilrand beklimt en die verbinding maakt met Leten en Martenslinde, staat een oude geknotte zwarte populier.

Keibilken (Poperinge)
Drie knotbomen van zwarte populier en één Italiaanse populier staan bij de perceelsgrens langsheen een losweg. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Markstraat (Pajottegem)
De knotbomenrij, bestaande uit drie soorten, is aangeplant op een perceelsgrens haaks op de waterloop Honscalle. De graslanden behoren tot het bronamfitheater van deze beek. De dikste gewone es (Fraxinus exelsior) heeft een stamomtrek van 360 cm en knothoogte van zes meter. De dikste zomereik (Quercus robur) heeft een stamomtrek van 267 cm en een knothoogte van 550 cm. Daarnaast zijn er ook knotbomen van gewone haagbeuk (Carpinus betulus). De bomen zijn beeldbepalend in de omgeving door hun omvang en hoogte. Vermoedelijk behoren ze tot de oudste in de regio.

Kerselaarstraat 1 (Alveringem)
Oorspronkelijk omwalde hoeve met losse bestanddelen met ten oosten, met knotbomen afgezoomde rest van omwalling. Ten noorden, boerenhuis van vijf traveeën en één bouwlaag onder zadeldak, gedateerd 1818.

Pontembeek 11 (Bever)
Ruim boerenhuis en haakse aanhorigheid, overblijfselen van een voorheen gesloten hoeve uit de tweede helft van de 18de eeuw waarvan de lemen schuur werd afgebroken. Omhaagd erf met boomgaard, moestuin, poel en knotbomen.