Inventaris

Houweikestraat (Tienen)
De Houweikestraat is een lange buurtweg die de akkers en laagstamboomgaarden tussen Oplinter en Sint-Margriete-Houtem bereikbaar maakt. Enkel het wegtracé bij de dorpskern van Oplinter is ooit gekasseid, waarschijnlijk pas in de eerste helft van de 20ste eeuw.

Noduwezstraat (Tienen)
Deze smalle gekasseide, holle weg in Goetsenhoven is verhard met kasseien in Tiense kwartsiet, één van de weinige wegen die over de hele lengte in dit streekeigen materiaal is uitgevoerd. De kasseiweg heeft een lengte van 345m en een breedte van vermoedelijk 2m20. Het grootste deel van de straat is ook een holle weg met verspreid staand essenhakhout in de bermen.

Oorbeeksesteenweg 199 (Tienen)
De monumentale dreef naar het kasteel van Oorbeek bestaat uit in hoofdzaak zomerlinden. Twee lijnaanplantingen van telkens 32 posities. Op het ogenblik van de inventarisatie waren er maar twee verdwenen posities. Drie bomen werden ingeboet waarvan twee winterlindes en één zomerlinde. Bij het begin van de kasteeldreef staat er aan de oostzijde één zomereik, alle andere dreefbomen zijn zomerlinden. In totaal telt de dreef 58 zomerlindes van dezelfde generatie met een gemiddelde stamomtrek van 252 cm, de zwaarste exemplaren hebben stamomtrekken van 327 en 315 cm. Het is een zeer mooi uitgegroeide, volledige en representatieve lindendreef.

Ridderstraat (Tienen)
De Ridderstraat is een 120m lange en 520cm brede kasseiweg in de dorpskern van Goetsenhoven. Aan de zijkanten is de Ridderstraat met betonnen langsstroken en boordstenen afgeboord. Daartussen liggen de kasseien: hoofdzakelijk grès, af en toe gemengd met porfier.

Sint-Margrietestraat, Wijngaardestraat (Tienen)
In Sint-Margriete-Houtem bij Tienen zijn enkele dorpswegen als kasseiweg blijven liggen, zoals de Sint-Margrietestraat en de Wijngaardestraat. De Sint-Margrietestraat is een lange (400m) en brede (520cm) kasseiweg in Tiense kwartsiet. De 815m lange Wijngaardstraat is één van de dorpswegen die tussen 1893 en 1938 door de gemeente werden gekasseid. Ook deze weg is breed (500 cm), porfieren kasseistenen overwegen, Tiense kwartsiet komt als bijmenging voor.

Sint-Rochusstraat (Tienen)
De Sint-Rochusstraat is een 220m lange kasseiweg in de dorpskern van Goetsenhoven, samengesteld uit porfier in vierkant formaat en zandsteen (grès).

Neerrepen (Tongeren)
Deze onverharde landweg is reeds afgebeeld op de topografische kaart van Vandermaelen (ca. 1854). De weg is in het westen zeer smal, deels beperkt tot een voetpad. In het oosten is het pad een landweg waar landbouwvoertuigen gebruik van maken. Langs dit deel van het pad staan vele meidoornstruiken, een overblijfsel van een meidoornhaag die een groot deel van het pad begeleidden.

Overrepen (Tongeren)
In Kolmontbos slingert een holle weg van het zuidoosten naar het noordwesten. De weg is diep ingesneden in de helling van de Oude Berg. Langs de holle weg staan verspreid een aantal knothaagbeuken en monumentale beuken met inkervingen. Bij een solitaire fijnspar splitst de holle weg in een noordelijk en zuidelijk tracé.

Overrepen (Tongeren)
Een holle weg doorkruist het Kolmontbos van zuidwest naar noordoost. Het betreft een vrij recht wegtracé dat dwars op de helling loopt en zich diep heeft ingesneden. Langs weerszijden van de holle weg werden Amerikaanse eiken aangeplant. Langs één zijde van de weg staat ook een rij van een vijftal knothaagbeuken. Vermoedelijk was dit een van de oude wegen die geïntegreerd werd bij de parkaanleg en inrichting van het Kolmontbos bij het kasteel op het einde van de 19de eeuw.

Overrepen (Tongeren)
Kolmontbos bevindt zich ten noordwesten van de stad Tongeren in de deelgemeente Overrepen. Het is een vrij klein, geïsoleerd bos (17,6 ha) omgeven door hoogstamboomgaarden aansluitend bij de dorpskern van Kolmont. In het bos ligt de burchtruïne van Kolmont. In de 19de eeuw zorgde de aanplant van solitaire bomen en bomengroepen er voor dat het parkkarakter van het bos werd versterkt. In het bos liggen naast enkele rechte dreven van betrekkelijk jonge leeftijd ook een aantal oude, relatief diepe holle wegen. In de bosrand komen op meerdere locaties verschillende bomen- en struikenrijen voor die vermoedelijk zijn aangelegd om een eigendomsgrens te visualiseren. Het historisch bosbeheer resulteerde in bosbestanden met zeer oude bomen van voor 1900.