Inventaris

Kerkenbos (Mechelen)
De opgaande beuk op de hoek van de Rubensstraat en Kerkenbos te Muizen (Mechelen) was een imposante hoekboom.

Pastoor De Heuckstraat (Mechelen)
Bij de grens tussen Mechelen en Leest staat knal vóór de Sint-Annakapel en in de verharding van het voorliggend fietspad een zomerlinde. De boom heeft een stamomtrek van 293 cm (gemeten in 2009) en is vermoedelijk ouder dan de kapel die pas in 1913 werd gebouwd, mogelijks was de boom er eerder aanwezig als grens- of devotieboom.

Rijmenamsesteenweg (Mechelen)
Deze geknotte zwarte populier staat in de Dijlevallei, langs de benedenloop van de Dijle. Hij staat op de hoek van vier percelen extensief grasland en is dus een hoekboom. De boom is geworteld in een gracht, die vermoedelijk een relict is van een oude Dijlemeander.

Genebroek 72 (Meerhout)
Hoeve bestaande uit woonstalhuis, Kempische schuur en bakhuis van 1885, gerestaureerd naar ontwerp van P. Gevers in 1983-1985.

Gestelsesteenweg (Meerhout)
Bepleisterde, rechthoekige kapel onder zadeldak omgeven door lindebomen, reeds vermeld in 1699.

Lindestraat 55 (Meerhout)
De Haanvense Molen is een vroeg-18de-eeuwse houten korenwindmolen van het type standaard met halfopen voet, die in 1943 werd opgericht in Meerhout. Op de site, een met gras begroeid en omhaagd erf, bevindt zich eveneens de molenaarswoning, die opklimt tot de 19de eeuw.

Oude Vorstsebaan (Meerhout)
Bakstenen kapel op rechthoekige plattegrond onder zadeldak met aandaken, van 1886 met flankerende lindebomen.

Pastoor Van Haechtplein (Meerhout)
Midden op het Pastoor Van Haechtplein staat een opgaande bruine beuk (Fagus sylvatica ‘Atropunicea’). Deze boom is geplant tijdens het eeuwfeest van de Belgische onafhankelijkheid in 1930. Voor de boom staat een Boerenkrijgmonument van 1898.

Amelgemstraat (Meise)
De door hoge esdoorns beschaduwde Amelgemkapel in barokstijl is gelegen op een verhevenheid en werd gebouwd in 1637 in opdracht van abt Outers van de norbertijnenabdij van Grimbergen.

Drijpikkelstraat 25-27, 27A (Meise)
Het landhuis Impdehof getuigt van de evolutie van een laatmiddeleeuwse hofstede naar een grote omwalde buitenplaats, die vervolgens uitgroeide tot een aanzienlijk landhuis voor permanente bewoning. Het in 1923-1924 heropgebouwde landhuis in neotradionele stijl is gelegen in een ruim park, aangelegd in landschappelijke stijl.