Inventaris

Noduwezstraat (Tienen)
Deze smalle gekasseide, holle weg in Goetsenhoven is verhard met kasseien in Tiense kwartsiet, één van de weinige wegen die over de hele lengte in dit streekeigen materiaal is uitgevoerd. De kasseiweg heeft een lengte van 345m en een breedte van vermoedelijk 2m20. Het grootste deel van de straat is ook een holle weg met verspreid staand essenhakhout in de bermen.

Oorbeeksesteenweg 199 (Tienen)
De monumentale dreef naar het kasteel van Oorbeek bestaat uit in hoofdzaak zomerlinden. Twee lijnaanplantingen van telkens 32 posities. Op het ogenblik van de inventarisatie waren er maar twee verdwenen posities. Drie bomen werden ingeboet waarvan twee winterlindes en één zomerlinde. Bij het begin van de kasteeldreef staat er aan de oostzijde één zomereik, alle andere dreefbomen zijn zomerlinden. In totaal telt de dreef 58 zomerlindes van dezelfde generatie met een gemiddelde stamomtrek van 252 cm, de zwaarste exemplaren hebben stamomtrekken van 327 en 315 cm. Het is een zeer mooi uitgegroeide, volledige en representatieve lindendreef.

Ridderstraat (Tienen)
De Ridderstraat is een 120m lange en 520cm brede kasseiweg in de dorpskern van Goetsenhoven. Aan de zijkanten is de Ridderstraat met betonnen langsstroken en boordstenen afgeboord. Daartussen liggen de kasseien: hoofdzakelijk grès, af en toe gemengd met porfier.

Sint-Margrietestraat, Wijngaardestraat (Tienen)
In Sint-Margriete-Houtem bij Tienen zijn enkele dorpswegen als kasseiweg blijven liggen, zoals de Sint-Margrietestraat en de Wijngaardestraat. De Sint-Margrietestraat is een lange (400m) en brede (520cm) kasseiweg in Tiense kwartsiet. De 815m lange Wijngaardstraat is één van de dorpswegen die tussen 1893 en 1938 door de gemeente werden gekasseid. Ook deze weg is breed (500 cm), porfieren kasseistenen overwegen, Tiense kwartsiet komt als bijmenging voor.

Sint-Rochusstraat (Tienen)
De Sint-Rochusstraat is een 220m lange kasseiweg in de dorpskern van Goetsenhoven, samengesteld uit porfier in vierkant formaat en zandsteen (grès).

Bommershoven (Tongeren-Borgloon)
Klein landschappelijk park (1ha 61 ca) uit het begin van de 19de eeuw met grotendeels jongere beplanting uit het midden van de 20ste eeuw. Aangelegd bij een historische hofstede, waarvan de omgrachte site ongewijzigd bleef sedert de Ferrariskaart (1774-1775). Enkele vroeg-19de-eeuwse bomen bleven overeind.

Bommershoven (Tongeren-Borgloon)
Relict van een holle weg die van de Romeinse weg juist ten oosten van Bommershoven aftakte als binnenweg naar Terhove die liep over de heuvelrug. Op de kabinetskaart van de Ferraris (1771-1778) wordt de weg reeds weergegeven. Op de kaart van Vandermaelen (1854) is duidelijk dat het om een voetpad of smalle landweg gaat die ondergeschikt is aan de Romeinse weg. Tot op de topografische kaart van 1960 is deze weg nog afgebeeld. Waarschijnlijk is ze bij de ruilverkaveling afgeschaft. Het diepst ingesneden gedeelte van de weg, gelegen tegen de Romeinse weg, werd daarbij behouden. Tegenwoordig is het een diep ingesneden ravijnachtige laagte die begroeid is met verschillende bomen en struiken. Op de hoogte tussen de twee holle wegen (deze weg en de Romeinse kassei) stond op de Ferrariskaart een kapel en boom.

Borgloon, Gotem, Hoepertingen, Kuttekoven (Tongeren-Borgloon), Berlingen (Wellen)
Dit gebied is gelegen aan de noordwestrand van het massief van Borgloon. Het is heuvelachtig en sterk ingesneden door erosie. Het is een uitgesproken agrarisch landschap met centraal het gehucht Kuttekoven met enkele belangrijke hoeves en de Sint-Jan-de-Doperkerk. Het gehucht wordt doorsneden door de markante spoorwegbrug en spoorwegbedding van de voormalige spoorweg Sint-Truiden-Tongeren. Ten noorden van het gehucht liggen de gesloten hoeve De Klee en kasteel De Klee. Halverwege tussen Kuttekoven en Berlingen (Wellen), aan de oostelijke rand van de riviervlakte van de Herk, ligt het gehucht Rullingen met het gelijknamige kasteel met omliggend park en hoogstamboomgaarden. De Herk stroomt diep ingesneden door het landschap. Het dorp Berlingen sluit hierop aan, de Sint-Agathakerk kijkt van een hoogte uit op de waterloop.

Borgloon (Tongeren-Borgloon)
Gelegen ten westen van Bommershoven verbindt deze holle weg de Romeinse Kassei met het Kolenveld. De weg is diep ingesneden en vormt nog een onverhard tracé, niet toegankelijk voor gemotoriseerd verkeer. De weg staat afgebeeld op de kabinetskaart de Ferraris (1771-1777) en ook op latere historische kaarten. Holle wegen zijn ingesneden in de (zand)leembodems (en eventueel het onderliggend geologisch substraat). Ze liggen meestal loodrecht op de hoogtelijnen en ze kunnen tot tien meter diep zijn. Door het eeuwenlange gebruik van wegen bleef de bovengrond onbegroeid en stond deze dus bloot aan erosie. Doordat telkens een laag sediment afstroomde bij hevige regenval, sneed de weg zich diep in, wat de erosie alleen maar versterkte. Langs weerszijden zijn meestal steile wanden te zien die spontaan begroeiden of beplant werden met bomen en struiken (vaak hakhout). Deze vegetatie heeft veelal

Groot-Loon (Tongeren-Borgloon)
Grootloon vormde in de middeleeuwen een enclave binnen het Graafschap Loon. Dit landschapsrelict bestaat uit perceelsgrenzen en (holle) wegen die de grens van deze middeleeuwse enclave markeert en landschappelijk leesbaar houdt.