Inventaris

de Schiervellaan (Dilsen-Stokkem)
Gietijzeren kruis omgeven door drie linden. Het is niet duidelijk waarop de datering 1783 slaat.

de Schiervellaan 12-14 (Dilsen-Stokkem)
Hoeve met losstaande bestanddelen, de open zijde van het erf naar de straat. Het woonhuis dateert mogelijk uit de eerste helft van de 19de eeuw, de dienstgebouwen uit de tweede helft van de 19de eeuw.

de Schiervellaan 5, 5A-D (Dilsen-Stokkem)
Het Verschuylenhof of Olmenhof is één der eerste ontginningen in Rotem. Eerste vermelding in 1371. Resten van een mergelstenen donjon, waarschijnlijk daterend uit de 14de of eerste helft 15de eeuw. Hoogstamboomgaard en geschoren meidoornhaag die de huiskavel begrenst.

Hoeveweg 145 (Dilsen-Stokkem)
Villa Litzberg werd als kasteelhoeve gebouwd in 1864-1868 door H. Wenemaekers en staat ook gekend als het Wenemaekersgoed. Het kasteeldomein vormde een kleine ontginningskern temidden van het Lanklaarderbos. Het oorspronkelijke parkje is grotendeels verwilderd, maar de gemengde en kastanjedreven herinneren nog aan de oorspronkelijke domeinaanleg met zichtassen.

Hoogbaan 173 (Dilsen-Stokkem)
Langgestrekte hoeve met ordonnantie: woonhuis–stal– dwarsschuur, door middel van een gevelsteen in de rechterzijgevel gedateerd 1889. Bakstenen gebouw van één bouwlaag onder zadeldak.

Kerkstraat 9 (Dilsen-Stokkem)
In 1644 wordt een nieuwe kerk gebouwd door Willem van Bocholt, met behoud van de romaanse toren van Maaskeien. Deze kerk was een éénbeukige kerk met een koor van twee rechte traveeën en sacristie tegen de zuidzijde van het koor. Omheen de kerk ligt het vergroende kerkhof met langs de Bergerkampstraat vier gekandelaarde lindes in afzonderlijke plantvakken.

Langerijnsweg (Dilsen-Stokkem)
Geknotte ss (Fraxinus excelsior) wiens functie vroeger tweeledig was. Buiten het feit dat een knotboom loofvoedering, gerief- en brandhout leverde, was het ook een visuele markering tussen verschillende percelen. In de boomspiegel zijn ook restanten van een meidoornhaag nog aanwezig. De knotessen zijn een relict van een plaatselijke heggencultuur en wellicht is dit een voorbeeld van de Maasheggencultuur.

Langerijnsweg (Dilsen-Stokkem)
Geknotte es (Fraxinus excelsior) wiens functie vroeger tweeledig was. Buiten het feit dat een knotboom loofvoedering, gerief- en brandhout leverde, was het ook een visuele markering tussen verschillende percelen. Op het perceel zijn ook restanten van een meidoornhaag (Crataegus monogyna) nog aanwezig. Een groot deel van deze klassieke veekering rondom het perceel werd echter vervangen door prikkeldraad. De knotessen en meidoornhaagrelicten zijn een relict van een plaatselijke heggencultuur en wellicht is dit een voorbeeld van de Maasheggencultuur.

Langerijnsweg (Dilsen-Stokkem)
Twee gesteltakken op een oude hakhoutstoof van Es (Fraxinus excelsior), wiens functie vroeger tweeledig was. Buiten het feit dat de stoof loofvoedering, gerief- en brandhout leverde, was deze hakhoutstoof ook een grensmarkering tussen verschillende percelen. De knotessen zijn een relict van een plaatselijke of regionale heggencultuur, waarschijnlijk van de Maasheggencultuur. Op het perceel zijn ook restanten van een meidoornhaag nog aanwezig.

Langerijnsweg (Dilsen-Stokkem)
151 meter lange geschoren weerhaag die plaatselijk even wordt onderbroken door de 'Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Altijd Durige Bijstand'. De haag bestaat uit Meidoorn (Crataegus monogyna), Taxus (Taxus baccata) en enkele knotessen (Fraxinus excelsior). Vermoedelijk een relcit uit de plaatselijke Maasheggencultuur. De originele veekerende functie is rondom het perceel veelal overgenomen door prikkeldraad maar op deze plek blijft de haag behouden.