Resultaten erfgoedobjecten

< Ga naar zoekformulier

Resultaten erfgoedobjecten

258 resultaten


ID: 44281 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Eligius met kerkhof

Oudekerkstraat 8 (Oudenburg)
Voormalige Sint-Eligiuskerk, overgebleven gedeelte van een in oorsprong romaanse, georiënteerde en transeptloze basilicale kerk. Apsis, koor, sacristie en middentoren zijn gerestaureerd, terwijl de middenbeuk met overblijfselen van de westgevel en scheiboogarcades zijn geconserveerd als ruïne. Centraal gelegen in een trapeziumvormig kerkhof, ommuurd en aan Oudekerkstraat omzoomd met populierenrij.


ID: 72459 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Hubertus

Loostraat 1 (Oudsbergen)
De plattegrond beschrijft een driebeukig schip van twee traveeën, een vierkante, voorstaande westtoren, en een koor van twee rechte traveeën met driezijdige sluiting. Mergelstenen schip op plint van breuksteen, voornamelijk Maaskeien, met hardstenen afwerking.


ID: 72427 | Bouwkundig / Landschappelijk element

Sint-Willibrorduskapel

Muisvenstraat (Oudsbergen)
De kapel is een zeer oude stichting, en was waarschijnlijk het eerste religieuze centrum van Gruitrode. Bakstenen gebouw van één travee met halfrond, bepleisterd koor van breuksteen, zadeldak, met klokkenruiter op het koor; getoogde vensters uit de tweede helft van de 19de eeuw, ook in het koor. De westelijke helft van het perceel is ingenomen door een loofbosje met enkele grote eiken.


ID: 72431 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Gertrudis

Ophovenstraat (Oudsbergen)
De huidige kerk dateert uit het tweede kwart van de 16de eeuw. De plattegrond beschrijft een driebeukig schip met middenbeuk van drie traveeën, zijbeuken van vier traveeën, met gedeeltelijk ingebouwde westtoren, een transept, een koor, een portaal, en een sacristie.


ID: 40429 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus

Just. Lipsiusplein (Overijse)
Georiënteerde decanale kruiskerk met een ingebouwde westtoren met een romaanse kern uit de 12de eeuw (?), een koor opgericht na de brand van 1489 en een gotische midden- en dwarsbeuk van na de brand in 1692. Eind 19de eeuw werd de kerk naar de toenmalige smaakinzichten in een neogotische stijl verbouwd en gerestaureerd. De kerk is gelegen op een heuvelrug ten zuiden van het hellende dorpsplein. Een hoge kalkzandstenen keermuur met een trap aan de oost- en zuidzijde sluit het voormalige kerkhof rond de kerk af ten zuiden, oosten en westen. Bovenop de keermuur staat een eenvoudige ijzeren balustrade. Ten westen is het voormalige kerkhof en de kerk te bereiken via een trap gevat tussen twee zware blauwe hardstenen pilasters met casementen, een geprofileerde dekplaat en een vaasbekroning.


ID: 39611 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Pieter

Stiltestraat (Pajottegem)
Belangwekkend gebouw met omringend kerkhof, hoofdzakelijk opgetrokken uit breuksteen van schilfersteen met gebruik van Doornikse kalksteen en zandsteen. Romaanse overblijfselen in het schip, meermaals verbouwd en gerestaureerd.


ID: 40336 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus

Ninoofsesteenweg (Pepingen)
Gotisch gebouw met 12de-eeuwse romaanse kern en verschillende onderdelen uit de periode van de 14de tot de 20ste eeuw.


ID: 40371 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Theodardus

Ring (Pepingen)
Kerk met romaanse toren opklimmend tot de 11de eeuw maar verhoogd begin 19de eeuw, neoclassicistisch schip van 1838, koor en sacristieën uit 1927, ingeplant binnen het ommuurd voormalig kerkhof, in de kerk een orgel van 1841.


ID: 211770 | Bouwkundig element

Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw

Markt (Pittem)
Overwegend neogotische parochiekerk die een veelheid aan opeenvolgende bouwfasen in zich draagt, met behoud van romaanse toren en noordmuur van het koor, aanpassing van schip in de 15de of 16de en van koor tevens in de 17de eeuw. Grootschalige verbouwing in het begin van de 20ste eeuw.


ID: 31302 | Bouwkundig / Landschappelijk element

Parochiekerk Sint-Victor met kerkhof

Alexisplein (Poperinge)
Gotische hallenkerk ter vervanging van het romaans bedehuis, omgeven door een omhaagd kerkhof met militaire ereperken. De kerk brandde volledig af in 1802, enkel de torenvoet bleef overeind. In 1806 werd de kerk gedeeltelijk herbouwd in de vorige staat; later in de tweede helft van de 19de eeuw volgden verstevigings- en aanbouwwerken. Gele baksteenbouw met hergebruikte ijzerzandsteen van de romaanse kerk. Omhaagd kerkhof met geknotte en gekandelaarde winterlindes.