Resultaten erfgoedobjecten

< Ga naar zoekformulier

Resultaten erfgoedobjecten

260 resultaten


ID: 9431 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Amandus

Beekstraat (Ninove)
De plattegrond ontvouwt een ingebouwde laatgotische westtoren, een driebeukig schip van vier traveeën met zijbeuken uit de 18de eeuw en een smaller halfrond gesloten koor van een rechte travee geflankeerd door twee sacristieën uit de 19de eeuw. Baksteenbouw met gebruik van zandsteen voor de oudste delen; ommuurd gedesaffecteerd kerkhof met hek en classicistisch getinte arduinen hekpijlers uitlopend op siervaasbekroning aan de westzijde.


ID: 36753 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Agatha met kerkhof

Bakkerstraat 1 (Oosterzele)
Oudste vermelding van de kerk teruggaand tot 1155. Oorspronkelijk toegewijd aan de Heilige Blasius en later aan Sint-Agatha die als bedevaartheilige in de kapel werd bezocht voor borstziekten. Omgevend kerkhof met 19de en 20ste-eeuwse graftekens. Waarschijnlijk oorspronkelijk een laatromaanse zaalkerk met westtoren uit de 12de eeuw nadien uitgebreid met transept en koor en verscheidene malen aangepast. De huidige parochiekerk is een typische kleine plattelandskerk in overgangsstijl romaans-gotisch.


ID: 87893 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Pieters-in-de-banden

Gemeenteplein (Oostkamp)
In oorsprong romaanse kerk, doch in de loop van de tijd grondig verbouwd en heden met hoofdzakelijk neogotisch uitzicht. Ten oosten en deels ten zuiden van de kerk is een neogotisch hekken bewaard tussen arduinen pijlers; aan zuidzijde een ingang tussen verjongende pijlers met bekronende smeedijzeren lantaarns.


ID: 42665 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Anna met kerkhof

Dorpsstraat 54 (Oud-Heverlee)
Classicistische kerk, met heden omgekeerde oriëntatie, samengesteld uit romaanse toren uit de 11de eeuw, schip, zijbeuken en koor uit de 18de en begin 19de eeuw. Omringend ommuurd kerkhof.


ID: 27769 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus

De La Kethulleplein (Oudenaarde)
Oudste vermelding van de kerk daterend van 1110, toen het patronaatsrecht samen met de kerk in het bezit kwam van de Sint-Salvatorsabdij van Ename. De behouden beuk van een eenbeukig romaans zaalkerkje van Doornikse steen wordt aanzien als een bouwwerk uit eind 11de eeuw tot begin 12de eeuw. Kerk nadien, eind 15de eeuw tot begin 16de eeuw vergroot.


ID: 27439 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Eligius

Eineplein (Oudenaarde)
Georiënteerde, in kern romaanse collegiale kerk met crypte en omringend ovaalvormig onderverdeeld kerkhof, volgens het tracé van de middeleeuwse omgrachting. Op het kerkhof, open Calvariekapel wellicht uit de 18de eeuw onder schilddak met kruisbeeld boven imitatierots en aan weerszij een laag muurtje en twee taxusbomen. In 1882 werd een nieuw bakstenen knekelhuis ten noordoosten op het kerkhof opgericht.


ID: 27510 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Laurentius

Enameplein (Oudenaarde)
Eén van de twee kerken in de pre-stedelijke nederzetting Ename gebouwd onder de laatste Ottoonse vorst van het Duitse keizerrijk. Na de inlijving van Ename in 1047 bij het graafschap Vlaanderen geëvolueerd tot dorpskerk. Heden één van de gaafst bewaarde vroegromaanse kerken van ons land, te dateren circa 1000 en tot op heden gerekend tot de Maaslandse stijl, gebouwd naar Ottoonse traditie. Sfeervol beboomd en met gras begroeid oud kerkhof met omlopend pad. Kerkhofingang tussen lage gemetste vierkante bakstenen pijlers met spiegeldecoratie.


ID: 27253 | Bouwkundig element

Boudewijnstoren en Huis van Margaretha van Parma

Markt 40 (Oudenaarde)
In de 19de eeuw beschouwd als zogenaamde Boudewijnstoren, naar de toen vermeende bouwheer uit de 11de eeuw, Boudewijn V, graaf van Vlaanderen; vermoedelijk eerder een resterend deel van een romaans steen uit de 12de eeuw, namelijk een stedelijke patriciërstoren als statussymbool met aanleunende zaalbouw. Toren van Doornikse breuksteen op nagenoeg vierkant grondplan van heden vijf bouwlagen onder tentdak. Aanpalend, laatgotische voorgevel, vermoedelijk gebouwd in de eerste helft van de 16de eeuw in plaats van middeleeuws zaalbouw. Onderkelderde zandsteenbouw met lijstgevel van vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak.


ID: 27684 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus en kerkhof

Meldenstraat (Oudenaarde)
Georiënteerde kerk ingeplant op een opgehoogd terrein van de Rug van Meerse; wellicht een motte. Omringend ommuurd kerkhof, ten zuiden en oosten afgeboord door bomenrijen. Bij gebrek aan een ver doorgedreven bouwhistorisch onderzoek blijft de vroege bouwgeschiedenis voorlopig hypothetisch. Van de romaanse kerk van Doornikse breuksteen, rest de westelijke toren en misschien ook het opgaand metselwerk van de noordelijke zijbeuk en noordtranseptarm. In de 16de eeuw werd het schip herbouwd in gotische stijl. Belangrijke herstelling en vergroting van de kerk in neogotische stijl in 1871 naar ontwerp van architect Louis Minard.


ID: 27802 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus en grafkapel

Monseigneur Lambrechtstraat (Oudenaarde)
De parochiekerk gaat terug op een gebedshuis dat reeds in de 12de eeuw werd opgericht en een oudere bidplaats verving. In de loop der eeuwen werd de kerk vergroot en aangepast. Door de restauratie in de 19de eeuw verkreeg de kerk een dominant neoromaans karakter. Ten zuiden van de kerk, op het kerkhof, staat de imposante grafkapel van Monseigneur Lambrecht uit 1891. De kapel werd opgetrokken in neoromaanse stijl naar ontwerp van architect S. Mortier met J. De bosschere uit Heusden als architect-aannemer.