Inventaris

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Een hoeve markeert een kruispunt van vier wegen die zich naar de vier windrichtingen uitstrekken. De weg die naar het zuiden loopt, ligt in het verlengde van de weg komende van Ulvend en leidt door het Broekbos. Deze onverharde weg dwarst de hoogtelijnen en loopt de helling op om vervolgens af te dalen richting Krindaal. Hier is de weg deels ingesneden tot aan de bosrand waar de weg overgaat in een landweg tussen de open weilanden.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Bij het verlaten van het gehucht Ulvend in zuidelijke richting, leidt van op de hoofdweg, net voorbij de laatste hoeve, een onverharde weg tussen de weilanden. De weg is deels ingesneden en loopt tussen bermen met hakhout van Spaanse aak, es en haagbeuk. De weg loopt eerst parallel met de hoogtelijn en maakt vervolgens een bocht van 90 graden om het plateau af te dalen. Deze onverharde weg loopt min of meer parallel met de hoofdbaan en sluit hier tenslotte op aan ter hoogte van een imposante knotwilg. De weg volgt het tracé van de voormalige verbindingsweg tussen Ulvend en Sint-Martensvoeren zoals reeds aangeduid op de Kabinetskaart van de Ferraris. In de loop van de 20ste eeuw werd het traject deels verlegd, vermoedelijk in functie van een beter begaanbare route die meer het natuurlijk reliëf volgt.

Sint-Pieters-Voeren (Voeren)
De toegangsweg naar de Commanderie in Sint-Pieters-Voeren gaat voorbij de boomgaard en toegangsdreef van het kasteel over in een onverharde voetweg die verder zuidwaarts loopt. De weg loopt langs de grens van het kasteeldomein en tussen weilanden afgeboord met meidoornhagen. Van op de weg zijn er open zichten op de vallei en de Commanderie. Vervolgens krijgt de weg een meer ingesneden profiel en loopt tussen taluds met hakhout van hazelaar en es en opgaande eik. De weg slingert verder het plateau op en krijgt een meer open karakter met zichten op de omliggende akkers en weilanden. Uiteindelijk volgt de weg de bosrand van het Alsbos en eindigt als half verharde landbouwweg net voorbij Rullen. Deze voetweg loopt deels parallel met de hoofdbaan en vormt de historische verbinding tussen Sint-Pieters-Voeren en het Alsbos.

Teuven (Voeren)
In het centrum van Nurop leidt een asfaltweg naar beneden naar de vallei van de Gulp. De weg steekt de beek over en slingert als onverharde weg omhoog naar de beboste Nuropperberg. Deze bosweg komt uit bij de Gieveldstraat vlakbij de gelijknamige Hoeve Gieveld. Deze weg vormt de historische verbinding tussen het gehucht Nurop en de ontginningshoeve Gieveld en passeerde via een voorde of doorwaadbare plaats de beek de Gulp.

Teuven (Voeren)
Net voorbij de toegangsdreef van de voormalige Abdij van Sinnich leidt een onverharde holle weg de flank van de Teuvenerberg op. De weg loopt door het bos en maakt een bocht om uit te komen aan de weg naar Gieveld. Oorspronkelijk liep het tracé rechtdoor tot aan de Hoeve Driesenhof, een voormalige ontginningshoeve van de abdij. Deze weg vormt de historische verbinding tussen de abdij en de bijhorende hoeve in het 'Bois de Sinnich' en sloot verder aan op de belangrijke noord-zuidas van Maastricht naar Hamburg.

Teuven (Voeren)
In de dorpskern van Teuven loopt tussen een woning en de pastorie een smal asfaltbaantje. Deze voetweg loopt parallel met de Dorpsstraat en doorkruist als onverhard pad de weilanden tot aan een aftakking van de Gulp. Oorspronkelijk liep deze voetweg tot aan de Hoofstraat en vervolgens verder rechtdoor over de weilanden tot in Nurop. Deze onverharde voetweg verbond de dorpskernen van Nurop en Teuven langs een alternatieve route dwars over de weilanden, zodat de verkeersdrukte van de hoofdbaan werd vermeden. In Nurop is de voetweg nog deels bewaard als perceelsgrens tussen een perceel akker- en weiland.

Teuven (Voeren)
In de Gieveldstraat leidt een onverharde weg zijwaarts de flank van de Teuvenerberg op. De weg is deels ingesneden en loopt langs een talud met gemengde houtkant. De deels holle weg vervolgt als boswegel die uitkomt op de noord-zuidweg richting Maastricht. Deze weg vormt een historische doorsteek tussen de hoofdweg die langs de heuvel afdaalt naar het centrum van Teuven en de parallelweg die over het plateau leidt. Er werd gekozen voor de kortste route die de heuvel dwarst en bijgevolg deels ingesneden is ten gevolge van erosie.

Teuven (Voeren)
Van op de holle weg op de Teuvenerberg leidt een onverhard zijpad naar het westen. De voetweg volgt de bosrand van het reservaat en slingert langs de rand van het plateau. De weg loopt het laatste stuk door het bosreservaat en komt uit op de holle weg vlakbij het domein van de voormalige Abdij van Sinnich. Deze voetweg vormde een alternatieve verbindingsroute van noord naar zuid. De weg liep parallel met de vallei van de Gulp en langs de rand van het plateau en vormde zo een goed begaanbaar en vlot traject.

Altenbroek (Voeren)
Van aan de grens met Nederland leidt de weg Altembroek langs het gelijknamige kasteel en voorbij een holle weg naar het zuiden. De weg is deels ingesneden en leidt steil de helling op naar het bosgebied Schophemerheide. Ter hoogte van een wegkruis kruist de weg de hoofdweg naar Kattenrot. Deze weg vormt een van de historische toegangswegen tot het voormalige heidegebied 'Schophemerheide' en de daar ingeplante ontginningshoeven zoals zichtbaar op de Vandermaelenkaart.

Altenbroek (Voeren)
Van in het centrum van 's-Gravenvoeren slingert een verharde weg zich naar het noordoosten. Deze weg loopt parallel met de Noorbeek en volgt de rand van het plateau van de Snauwenberg. Ter hoogte van de koetsierswoning van het Kasteel Altenbroek gaat de weg over in een half verharde weg die door het bos het plateau opleidt. De weg is hier sterk ingesneden en loopt als holle weg door tot voorbij de grens met Nederland. De holle weg maakt deel uit van een van de historische invalswegen naar 's-Gravenvoeren waarbij het natuurlijke reliëf werd gevolgd in functie van een goede begaanbaarheid van de weg. De holle weg zorgde daarenboven voor een bijkomende toegangsweg naar het Kasteel Altenbroek en de kasteelmolen in de beekvallei.