Inventaris

Teuven-Dorp (Voeren)
In Teuven leidt van op de hoofdweg Teuven-Dorp een zijweg ter hoogte van een historische hoeve, nu Herberg Moeder de Gans, naar beneden. De asfaltweg gaat over in een onverhard relict van een holle weg tussen twee weilanden. De weg liep oorspronkelijk het plateau af naar de Teuvenbeek en liep een stuk door de beekbedding. Deze weg vormt een relict van de hoofdweg van Teuven naar Sinnich die aanvankelijk een bocht maakte langs enkele hoeves om vervolgens de Teuvenbeek over te steken op een doorwaadbare plek. In de tweede helft van de 19de eeuw wordt de weg naar Sinnich rechtgetrokken en geraakt de afgesneden bocht in onbruik. Het oorspronkelijke tracé is nog herkenbaar in het reliëf en in de perceelsgrenzen en wordt gemarkeerd door een houtkant op het talud. Op het talud bevindt zich bronwerking.

Vogelsang (Voeren)
De weg naar de pastorie van Sint-Pieters-Voeren gaat, eens voorbij het gebouw, over in een half verharde voetweg die oostwaarts loopt. De weg leidt omhoog en volgt dan grotendeels de plateaurand tussen akkers, weilanden en boomgaarden met meidoornhagen. Langs de weg liggen verspreid enkele houtkanten. Op het hoogste punt komt de weg samen met een voetweg die vertrekt bij de Sint-Annakapel. De weg blijft parallel lopen aan deze voetweg en daalt het plateau af om vervolgens te eindigen bij een wegkruis aan de weg naar Dal. Van op de weg zijn er open zichten op de vallei van de Veurs en de omringende weilanden en akkers. Deze voetweg vormt de historische verbinding tussen het centrum van Sint-Pieters-Voeren en de parochiekerk en Veurs waarbij de rand van het plateau werd gevolgd.

Vorselaar (Vorselaar)
Het Kasteeldomein van Vorselaar en omgeving is gelegen in de vallei van de Bosbeek en strekt zich uit tot in de dorpskern van Vorselaar. Al op de Ferrariskaart (1777) is het gebied sterk bebost. De dreven- en padenstructuur is tot op vandaag nog goed te herkennen. Centraal domineert het kasteel met bebost park. Het kasteel gaat terug tot de 13de eeuw, maar dateert in zijn huidige vorm uit de 17de en 18de eeuw. De ‘Kasteeldreef’, die het kasteel met de kerk in het centrum van Vorselaar verbindt, weerspiegelt de historische relatie van de kerkelijke en de wereldlijke macht. De kerk dateert van de 13de-14de eeuw. Aan de rand van het kasteeldomein komen weilanden met kleine landschapselementen voor. Het kasteelpark en de dreven vertegenwoordigen een aanzienlijke dendrologische waarde.

Lindendreef (Vorselaar)
Deze zomerlindedreef werd aangeplant ter verbinding van het kasteel de Borrekens met de kerk en de pastorie in het centrum van Vorselaar. Door deze verbinding illustreert de dreef de historische relatie tussen de kerkelijke en wereldlijke macht. Tevens is de dreef één van de vormgevende elementen van het dorpscentrum.

Lindendreef 1-5 (Vorselaar)
Waterburcht met bouwgeschiedenis opklimmend tot het einde van de 13de eeuw, met latere voorgebouwen en Franse tuin op het neerhof.

Nieuwstraat 49 (Vorselaar)
Vrij uitgestrekte, omgrachte site toegankelijk via een korte lindendreef; hoeve met losstaande bestanddelen waarvan de oudste delen mogelijk opklimmen tot de 17de eeuw. Een bomenrij van beuk en eik markeert de buitenkant van de wal langs de Schransstraat.

Hofeinde 136 (Vosselaar)
De voormalige pastorie Het Hof, met omwald domein en aansluitend parkbos, is een site met een oude geschiedenis.

Waasmunster (Waasmunster)
Dit gebied in Waasmunster ligt op het cuestafront van de cuesta van het Waasland. Het gesloten landschap is grotendeels bebost. De omgeving van het voormalige vliegveld is een open landschap. Op het cuestafront bevinden zich drie kasteelsites en de Rozenbergabdij.

Bulk (Waasmunster)
Het zuidelijk gedeelte van het in landschappelijke stijl aangelegde park bij kasteel Ortegat, gelegen aan de rand van de dorpskern van Waasmunster, wordt doorsneden door een minstens sinds de eerste helft van de 19de eeuw bestaande voetweg.

Kuilstraat 11, 15 (Waasmunster)
Kasteel met voormalige kasteelhoeve en bijhorend kasteelpark in landschappelijke stijl met dreven en gemetste hekpijlers. Landhuis opgevat als een baksteenbouw op rechthoekige plattegrond met twee bouwlagen van vijf traveeën en twee traveeën diep onder schilddak, uit begin 19de of eind 18de eeuw, maar met in de kelder mogelijk restant van een oudere constructie.