Inventaris

Merchtemsesteenweg 21 (Meise)
De huidige woning met oude kern, werd halverwege de 19de eeuw afgesplitst van de rechts aanpalende woning en verkocht aan winkelier Petrus Amandus Carlier.

Merchtemsesteenweg 26 (Meise)
Zeven traveeën breed boerenhuis met één verdieping en zadeldak (pannen), uit begin 19de eeuw.

Merchtemsesteenweg 172 (Meise)
Gesloten hoeve waarvan de gebouwen opklimmen tot halverwege de 19de eeuw. De benaming werd ontleend aan de aanwezigheid van een houten korenwindmolen die in oorsprong opklom tot voor 1401 en eigendom was van de abdij van Groot-Bijgaarden.

Barbierstraat (Meise)
Georiënteerde, neoclassicistische parochiekerk van 1839-1841 met omringend ommuurd kerkhof, gelegen op een lage heuvel.

Dreef (Meise)
Barokke kapel in bak- en zandsteen van 1707, gelegen op het einde van een dreef met aansluitend bosgebied, maar ook vlak bij de A12. De oorspronkelijke kapel van 1695 is vandaag in gebruik als sacristie.

Dreef 2 (Meise)
Neoclassicistisch landhuis, volgens de literatuur gebouwd in 1855 in opdracht van François Pangaert die het domein verwierf in 1836. Het ligt op een eiland te midden van een uitgestrekt park met diverse populierendreven, weiden en vijvers. De kadastrale registratie van een 'château' gebeurde in 1866 in eigendom van 'Pangaert d’Opdorp zoon Franciscus Josephus Maria Ghislenus, rentenier Wolvertem'. Gelijktijdig met het kasteel ontstond ten zuiden ervan een nieuw complex met een koetshuis, stallen en personeelsverblijven.

Barbierstraat 15-17 (Meise)
Boerenhuis met kunstleien zadeldak en één bouwlaag met rechthoekige muuropeningen, door muurankers gedateerd 1784 doch volledig verbouwd.

Barbierstraat 56 (Meise)
Dienstgebouw van een hoevetje met recent woonhuis, door verankering gedateerd 17.5 doch niets wijzend op dit jaartal.

Barbierstraat 58-62 (Meise)
Eénlaagse boerenhuisjes van baksteen onder zadeldaken (Vlaamse pannen), behorend tot het type uit de 19de eeuw.

Beekstraat 27 (Meise)
Boerenwoning met vrijstaande schuur in kern opklimmend tot halverwege de 19de eeuw, in 1857 kadastraal ingetekend in eigendom van landbouwer Carolus Vandoorselaer met vermelding van '1850 année de la construction'. In 1906 wordt een gedeeltelijke afbraak geregistreerd en komt de inplanting van de huidige volumes tot stand.