Inventaris

Dorp 11 (Nazareth-De Pinte)
De neobarokke kerk werd in 1861-1865 opgetrokken naar ontwerp van Edmond de Perre-Montigny. Het kerkhof wordt onder meer gekenmerkt door bomenrijen van gekandelaarde Hollandse lindes en witte paardenkastanjes, een vrijheidsboom en een oorlogsmonument. Langs de ommegang met De Vijftien Mysteries van de Rozenkrans staan dertien kapelletjes. De kerk is ingeplant in een vierkant, voorheen omgracht kerkhof van ongeveer 1 hectare groot, afgesloten deels door een laag muurtje en deels door een beukenhaag.

Steenwagenstraat 11 (Steenokkerzeel)
Relicten van een 17de-eeuws 'huis van plaisantie', waaronder vier hoektorens, mogelijk daterend uit de late 15de eeuw of 16de eeuw, en een F-vormige vleugel van het voormalige neerhof, aangepast in de 20ste eeuw, gelegen in een landschappelijk park van bijna 2 hectare, aangelegd omstreeks 1850, sinds 1987 geïntegreerd in een golfterrein; het kasteel in 1890 gebouwd in eclectische stijl werd in 1944 vernield.

Bankstraat 75 (Leuven)
Resten van het voormalige kartuizerklooster uit de 16de eeuw, gerestaureerd in het begin van de 20ste eeuw in opdracht van kanunnik Thiéry.

Abdijdreef 14, 18-19, 20-22, Minneveldstraat 20-22, 34, 42-44, 44B (Kortenberg)
Grotendeels binnen haar oorspronkelijke ommuring en omgrachting bewaarde voormalige benedictinessenabdij van 1222-1797, waarvan verspreid over de site substantiële relicten van de 17de- en 18de-eeuwse abdijgebouwen bewaard bleven.

Abdijstraat 1 (Scherpenheuvel-Zichem), Averboodsebaan (Tessenderlo-Ham)
Premonstratenzer of norbertijnenabdij, gesticht omstreeks 1135, met kloostergebouwen uit het eerste kwart van de 18de eeuw omgeven door besloten abdijtuin voorzien van tuinbrug en tuinpaviljoen; ongeveer 3,5 hectare, onderdeel van een groter geheel van boomgaarden, nutstuinen, vijvers en bossen dat gedeeltelijk nog bestaat; landschappelijk heraangelegd in 1860-1870 maar met behoud van diverse elementen (vijvers, talud) die minstens tot 1650 teruggaan.

Kasteelstraat 40 (Lennik)
Domein van 49 hectare rond een burcht uit 1236 met verschillende bijgebouwen, meermaals aangepast en vanaf 1887 gerestaureerd in historiserende stijl door architect-decorateur Charle-Albert; renaissanceaanleg met terrastuin, paviljoenen, ­gloriettes en sterrenbos van circa 1620.

Abdijstraat 10 (Geraardsbergen)
Voormalige Benedictijnerabdij met aansluitend park, gelegen ten noorden van het stadscentrum tussen de Edingsestraat, de Boelarestraat en de weg naar de Brusselse poort. Van de abdij zijn alleen de poort, de abdijvleugel met het prelaatskwartier en de zuidelijke stalvleugel overgebleven. Het domein wordt nog grotendeels afgesloten door 17de tot 20ste-eeuwse muren met enkele geïntegreerde gedenkstenen. In het park resteren nog de ijskelder met deels vervallen trap met boordstenen en leuning, enkele trappen en balustrades hoofdzakelijk uit de 19de-eeuwse parkaanleg, een rustiek paviljoen, twee siervazen, een beeld met 4 heiligen, een beeld van Diana, een beeld van een gladiator, een kleine grot in cementrustiek, een bron ommuurd met natuursteen en een grafplaat.

Noordkasteel-Oost 6 (Antwerpen)
Modernistisch schoolgebouw van 1931-1933 naar ontwerp van de Brusselse architecten Josse en Maurice Van Kriekinge. U-vormig gebouw gelegen in de Scheldebocht ter hoogte van het voormalige Noordkasteel.

Daalstraat 91 (Beveren-Kruibeke-Zwijndrecht)
Klompenmakerij uit het eerste kwart van de 20ste eeuw, uitzonderlijk bewaarde site met klompenmakerswoning, blokstal met werkhuis, rookoven en een zone voor stockage van de boomstammen.

Spanjaardstraat 10 (Gent)
Voormalig Gandaklooster, vanaf 864 Sint-Baafsabdij genoemd naar de Heilige Bavo. Heropbouw vanaf 940, maar grootste bouwcampagne in tweede helft 12de eeuw. Gedeeltelijk gesloopt in 1540 voor bouw Spanjaardkasteel. Tot circa 1830 kazerne, nadien ontmanteling en afbraak van de citadel: herontdekking van de oude abdij en besluit tot conservatie van de ruïnes, sinds 1882 Museum voor Stenen Voorwerpen. De inplanting der abdijgebouwen volgt grotendeels het eenvoudige grondplan van een benedictijnerabdij uit de vroege middeleeuwen. De gebouwen zijn grotendeels uitgevoerd in Doornikse steen, en met uitzondering van de gerestaureerde noordvleugel grotendeels in puin of verdwenen.