Inventaris

Gravin de Merodestraat, Heultjedorp, Processieweg, Schoolstraat (Westerlo)
De gehuchtskern van Westerlo-Heultje bestaat uit een gaaf bewaard door dezelfde architect ontworpen geheel van rondom een plein gelegen hoofdgebouwen die een architecturaal ensemble vormen in een eenvoudige neogotische of neotraditionele baksteenarchitectuur. Het ensemble bevat een kerk, pastorie en parochiecentrum met bidtuin met Lourdesgrot rondom een centraal plein dat samen met de verderop gelegen klooster annex school aan de Gravin de Merodestraat de gehuchtskern van Westerlo-Heultje sterk karakteriseert, domineert en structureert. Aan de westzijde van het plein werd een natuurstenen monument voor de gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog opgericht met links een Mariabeeld (1928), rechts een Heilig Hartbeeld.

Heultjedorp 2 (Westerlo)
Vrijstaande kerk in neogotische stijl, gebouwd in 1896-1898 naar ontwerp van P. Langerock. Groepjes lindes links en rechts van het portaal. Aan de noord-, oost- en zuidzijde een ommuurd en omhaagd kerkhof met snoeivormen van buxus.

Kapelplein 9 (Westerlo)
Grosso modo oostwest-georiënteerde pseudo-kruiskerk met ingebouwde vierkante toren en hoger transept.

Kerkhofstraat 14 (Westerlo)
Moderne kruiskerk onder plat dak, opgericht naar ontwerp van P. Beniest in 1968-1969.

Kerkplein 5 (Westerlo)
Noordwest-zuidoost georiënteerde eclectische kruisbasiliek van 1853-1856 naar ontwerp van E. Gife.

Kerkstraat 9 (Westerlo)
Georiënteerde classicistische pseudo-basiliek van 1777-1778, bouwmeester was Michel Noblesse; verbouwd in 1879 en in 1989 gerestaureerd. Langs drie zijden omgeven door een rij lindes.

Oeveldorp 11 (Westerlo)
Georiënteerde neogotische kruisbasiliek van 1870 naar ontwerp van P. J. Taeymans met 15de-eeuwse toren in Kempense baksteengotiek.

Sint-Lambertusstraat 2 (Westerlo)
Ten oosten van het marktplein, excentrisch gelegen dekenale kerk met omliggend ommuurd kerkhof waarop grafmonumenten uit de 19de eeuw en het eerste kwart van de 20ste eeuw en eenvoudige zerken voor oudstrijders. Ondanks lange bouwgeschiedenis en verschillend materiaalgebruik is de kerk een homogeen gotisch/neogotische, georiënteerde kruisbasiliek.

Brusselsesteenweg 85A (Wetteren)
Neogotische bakstenen kruisbasiliek met lage zijbeuken en hoge westtoren voor de zuidelijke zijbeuk. Ontwerp van architect Henri Geirnaert en bouw voltooid in 1910. De plattegrond ontvouwt een driebeukige schip van vijf traveeën met westtoren voor de zuidelijke zijbeuk, licht uitspringende transeptarmen en driebeukig koor van één travee, hoogkoor met vijfzijdige sluiting, sacristieën aangebouwd tegen zuidelijk transept en koor.

Dorpsplein (Wetteren)
De bouw van de oudste onderdelen van de huidige kerk, de gotische toren en het koor, wordt in de literatuur doorgaans geplaatst in de 16de eeuw, doch de toren klimt waarschijnlijk op tot de 15de eeuw. Wellicht vonden er herhaaldelijke verbouwingen plaats. Eind jaren 1880 was de kerk in slechte staat. De plannen voor een volledig herstel en uitbreiding van de kerk werden in 1892-1893 opgemaakt door architect Henri Vaerwyck.