Inventaris

Noordschoteplein 12A (Lo-Reninge)
Het oorspronkelijke orgel ging verloren in de Tweede Wereldoorlog. Het huidig orgel is van Jos. en Pieter Loncke uit 1925.

Noordstraat 1a (Lo-Reninge)
Het oorspronkelijk orgel was gebouwd door Jacobus van Eynde in 1714. Over de verdere geschiedenis tot aan de Eerste Wereldoorlog zijn geen gegevens bekend, behalve een werk door Petrus Albertus Loncke, vermoedelijk te situeren na de werken aan de kerk van 1860-1870. Dit orgel zou vernield zijn in 1914-18; de vraag dient gesteld in welke mate het instrument zelf beschadigd was, aangezien de orgelkast in veiligheid werd gebracht in Parijs en nadien wél kon gerecupereerd worden. In 1937 hebben Jos en Pieter Loncke geopteerd voor de bouw van een volledig nieuw instrument in de daartoe aangepaste oude kast.

Pollinkhovestraat 2a (Lo-Reninge)
Een voormalig orgel ging verloren in de brand van 17 mei 1853. Een nieuw orgel werd gebouwd door de gebroeders Petrus Albertus en Francis Loncke in 1856. In 1938 werden enkele wijzigingen aangebracht door Jos. en Pieter Loncke. Het instrument kreeg een revisie in 2002, door P. Andriessen.

Adegem-Dorp (Maldegem)
Rond 1730 werd een nieuw orgel gebouwd. Hoewel er geen archivalische bewijzen zijn, wijst alles er op dat de auteur Louis de la Haye was.

Antwerpsesteenweg (Malle)
Alleenstaande toren van de oude Sint-Laurentiuskerk die op 25 juli 1967 verwoest werd door een tornado. De toren werd in 1683 herbouwd na een brand.

Brugstraat, Dijleberg (Mechelen)
Het parkgebied tussen de dorpskern van Muizen en de Dijle werd vermoedelijk aangelegd tussen 1859 en 1903 bij het verdwenen kasteel Estricx. Het park bevat een monumentaal bomenbestand.

Muizen-Dorp (Mechelen)
Site van de voormalige Sint-Lambertuskerk, die in 1944 werd getroffen door een Duitse V1-bom en waarvan enkel de toren behouden bleef. De toren onderging ingrijpende herstellingen voltooid in 1625, maar gaat in kern terug tot een centraalbouw, waarvan de restanten bij archeologisch onderzoek in 1949 werden blootgelegd. Deze centraalbouw had een doorsnede van ongeveer 16 meter en een lengte van 23 meter. De bouw moet - op basis van recent archeologisch onderzoek - gedateerd worden in de laat-Ottoonse periode of de vroeg-romaanse periode, en zeker na 1020.

Sint-Janskerkhof (Mechelen)
De oorsprong van het huidige orgel gaat terug tot 1644, toen een nieuw orgel werd geleverd door J. Bremser (Mechelen). Tussen 1711 en 1714 werd het gerenoveerd door C. Dillens (Mechelen). Een grotere ombouw, gepaard gaand met plaatsing van een indrukwekkend nieuw orgelfront, had plaats in 1774, door P. van Peteghem & zonen (Gent). In 1810 voegden de gebroeders Van Peteghem nog een Positief toe. Een totale ombouw geschiedde in 1899, door J. Stevens (Duffel); hierbij werd evenwel veel oud pijpwerk hergebruikt. Het instrument is in 2009 gedemonteerd en opgeslagen; enkel het orgelfront is nog ter plaatse. Addendum: Als voorlopig begeleidingsinstrument heeft het kerkbestuur in 2009 een tweedehands positieforgeltje aangekocht (bouwer: 'Flentrop Orgelbouw', NL-Zaandam).

Ieperstraat 32 (Menen)
Het huidig orgel werd rond 1877 gebouwd door L.-B. Hooghuys. Het werd in 1912-1913 totaal omgebouwd door J. Anneessens, die ook de schade na de Eerste Wereldoorlog herstelde.

Lauweplaats 23 (Menen)
Auteur en bouwjaar van het huidig orgel zijn onbekend. In 1979 kocht het kerkbestuur dit instrument tweedehands; het zou uit een Brussels klooster van zusters Ursulinen afkomstig zijn. Het werd gerenoveerd en in Lauwe geplaatst door de firma Loncke Orgelbouw.