Inventaris

Kerkstraat 9 (Dilsen-Stokkem)
In 1644 wordt een nieuwe kerk gebouwd door Willem van Bocholt, met behoud van de romaanse toren van Maaskeien. Deze kerk was een éénbeukige kerk met een koor van twee rechte traveeën en sacristie tegen de zuidzijde van het koor. Omheen de kerk ligt het vergroende kerkhof.

Steenkuilstraat 48 (Dilsen-Stokkem)
De huidige, neoclassicistische kerk werd in 1846-48 gebouwd door architect J. Dumont op de plaats van de oude kerk.Het is een tweebeukige kerk met een schip van zeven traveeën en ingebouwde toren.

Stokkemerbaan (Dilsen-Stokkem)
Recent kruis, dat een ouder kruis vervangt, aangeduid op een kaart van circa 1600 en op de Ferrariskaart.

Tivoli (Dilsen-Stokkem)
Kruis voorheen opgesteld in het Vierveld, aan de oude verbindingsweg van de Maaskant naar de Kempen. In 1986 gerestaureerd en naar hier, aan de oude kanaalarm, overgebracht.

Vaartstraat (Dilsen-Stokkem)
Verweerd, houten kruis aan de Zuid-Willemsvaart. Het crucifix is verdwenen. Uit de tweede helft 19de eeuw, vermits niet aangeduid in de Atlas van de Buurtwegen van 1846.

Vissersstraat 2 (Dilsen-Stokkem)
Kapelanie, gebouwd door pastoor Bex in 1740 voor de eerste kapelaan Joes Loesen. Alleenstaand breedhuis, wat achteruit gelegen ten opzichte van de straat, tegen de muur van het oude kerkhof.

Moeie 18 (Eeklo)
Klooster en kapel van het Gesticht Heilige Vincentius a Paulo, dat opklimt tot 1839 naar plannen van de Eeklose architect Hypoliet De Smet. Aan Koning Albertstraat kloostervleugel van twaalf traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak van 1839, uitgebreid in 1877. Links aansluitende kapel van 1855 naar de plannen van beeldhouwer Pierre de Vigne-Quyo. Ten oosten aanzet van de vroegere haakse ziekenzaalvleugel. Aan de kant van Moeie bevindt zich nog een deel van de aangelegde tuin met onder meer Heilig Hartbeeld en Mariagrot.

Tieltsesteenweg 22 (Eeklo)
Klooster van de arme klaren coletinnen, zogenaamd "Monasterium van de Heilige Drievuldigheid". Kloostercomplex rondom twee kloosterhofjes, opgetrokken in verschillende bouwfasen: eerste kloostergebouwen van 1891-1893, kapel van 1894, en laatste uitbreiding van 1902, straatvleugel vernieuwd in 1960.

Aaigemdorp (Erpe-Mere)
Eenvoudige hallenkerk, gedateerd 1786 met vroeggotische toren van circa 1300. Driebeukige kerk van vier traveeën, een koor met twee rechte traveeën afgesloten door een achtzijdige toren en éénlaagse noordelijke en zuidelijke sacristie in de oksels van koor en schip. Strenge classicistische voorgevel, geritmeerd door Toscaanse pilasters. Tegen de toren, ten oosten, een calvarie met beelden uit de 18de eeuw.

Aaigemdries 7, Landries 5 (Erpe-Mere)
De Aaigemdries binnen het gelijknamig gehucht te Erpe-Mere is een goed bewaard relict van een gemene en/of gemeentelijke weidegrond ten voordele van de ingezetenen van de gemeente en/of van het gehucht. Deze driessite is vermoedelijk ontstaan tijdens de eerste ontginningen in de middeleeuwen. De landelijke bebouwing rond de “Dries” is steeds sterk bepalend geweest voor zijn oorspronkelijk en huidig karakter en verhoogt in sterke mate de eigenheid van de dries. De nog bewaarde hoeves bevinden zich aan de Landries (nummer 5) en de Aaigemdries (nummer 7). In de onmiddellijke nabijheid van de hoeve Aaigemdries 7 staat, tussen drie linden, een calvarie.