Inventaris

Voordestraat 64 (Grimbergen)
Eénlaags boerenhuis met zadeldak (pannen), gedeeltelijk nog in bepleisterde leembouw met uitstekende ankerbalken en uitspringende plint.

Warandestraat 100-102, 138-140 (Grimbergen)
Het circa 100 hectare grote domein van het Gravenkasteel bestaat uit een 14de-eeuws omwald kasteel met bijgebouwen, een park aangelegd in laat 19de-eeuwse landschappelijke stijl met twee toegangsdreven, een deels ommuurde moestuin met muurserre en nutsgebouw en een uitgestrekt sterrenbos ten noorden, waarvan de aanleg minstens dateert uit het midden van de 18de eeuw.

Kapelletjesweg 1 (Grobbendonk)
Leegstaand, eertijds langgestrekt hoevetje, opklimmend tot midden 19de eeuw, ingetekend op het kadaster in 1854.

Pachtersweg 150 (Halle)
Belangrijk hoevecomplex met mooi volumespel der gewitte bakstenen gebouwen onder pannen zadeldakken, gelegen omheen een groot geplaveid erf. Twee identieke poorten onder ijzeren latei geven toegang tot het erf en tot de weilanden.

Achterhoek 9 (Hamont-Achel)
Alleenstaande, wat van de weg verwijderde, langgestrekte hoeve met ordonnantie: dwarsschuur-stal-woonhuis met dubbelhuisopstand, uit de tweede helft van de 19de eeuw.

Bergeind 2 (Hamont-Achel)
Van een gecementeerde stoep voorziene, alleenstaande, voormalige langgestrekte hoeve met ordonnantie: dwarsschuur-stal-woonhuis, volgens kadastergegevens opgetrokken in 1848.

Catharinadal 3 (Hamont-Achel)
Eclectisch geheel met neo-Vlaamserenaissance-inslag. In zijn huidig uitzicht dateert het complex van 1882-85, maar het is mogelijk ouder in kern.

Eind 68 (Hamont-Achel)
Wat achterin gelegen, langgestrekte hoeve met ordonnantie: stal-dwarsschuur-stal-woonhuis van drie traveeën en één bouwlaag onder zadeldak, in kern teruggaand tot de eerste helft van de 19de eeuw.

Kapelstraat 88 (Hamont-Achel)
Door twee oude linden beschaduwde en van een beukenhaag voorziene, langgestrekte hoeve met ordonnantie: woonhuis met dubbelhuisopstand-stal-dwarsschuur-stal,uit de tweede helft van de 19de eeuw.

Koebroekerweg (Hamont-Achel)
De Tomp gaat terug op de romp van een korenmolen, van het type stenen bovenkruier, grondzeiler, daterend van kort voor 1424. Lang werd aangenomen dat de ruïne van de Tomp terugging op een middeleeuwse woontoren en bijgevolg werd de toren in die vorm gerestaureerd in 1967-68, naar ontwerp van architect A.M. Boonen. Onderzoek in de jaren 1990 zorgde voor een rechtzetting. De met eiken omringde molen/toren wordt omgeven door een ringgracht met twee houten bruggen.