Inventaris

Brugsestraat 1 (Zedelgem)
Neogotische parochiekerk, ontwerp van architect Thierry Nolf (Torhout). Niet georiënteerde, noord-zuid gerichte kerk uitziende op de Steenstraat en gelegen op de hoek met de Noordstraat en de Engelstraat. Oudste vermelding bidplaats 893. Tussen 1109 en 1114 eerste kerk opgetrokken in veldsteen. Omstreeks 1566 verwoest, in de 17de eeuw deels heropgebouwd. Eind 18de eeuw bouw nieuwe kerk, op 17 juli 1793 ingewijd. Eind van de 19de eeuw bouw nieuwe kerk in 1896-1900, torenspits in 1911. Driebeukige hallenkerk met ingewerkte toren ten zuiden van de linkerzijbeuk, pseudotransept en koor met driezijdige afsluiting. De plattegrond ontvouwt een schip van vier traveeën, pseudotransept en koortravee. Middenbeuk met voorgeplaatst portaal onder zadeldak, geprofileerde spitsboogpoort onder druiplijst met oren, verhoogde puntgevel bekroond met kruisbloem. Zijdelings geplaatste drieledige toren op vierkante basis onder naaldspits (leien) en met overhoeks geplaatste, verjongende steunberen.

Dorp (Zedelgem)
Georiënteerde kerk met omringend grasplein ter vervanging van het in 1952 verdwenen kerkhof. Aan noordzijde afgezet met een lage bakstenen muur onder ezelsrug, ten zuidoosten deels behouden haag en leilinden. Toegangspad in blauwe hardsteen geflankeerd door ijzeren hekken gevat in blauwhardstenen pijlers met bekronende bol. Ten noorden een rij van drie gekandelaarde platanen, ten zuiden één gekandelaarde paardenkastanje.

Kerkplein 5 (Zedelgem)
Driebeukig neoclassicistisch bedehuis met 14de-eeuwse westtoren. Toren en kerk met roerende goederen beschermd, en gelegen binnen een gaaf bewaarde kerkomgeving. Rondom het kerkhof staat een rij gekandelaarde leilindes.

Koning Albertstraat (Zedelgem)
Kerk van de Onze-Lieve-Vrouwparochie in vereenvoudigde neogotische stijl, gebouwd in 1863-1865 naar een ontwerp van provinciaal architect Pierre Buyck (Brugge). In 1918 wordt de toren door Duitse troepen opgeblazen en pas in 1924-1925 heropgebouwd. In de jaren 1970 wordt de kerk gerestaureerd. Ingang tegenover de Rembertstraat, geplaatst naar het zuidwesten en koor naar het noordoosten. Driebeukige pseudobasilicale kerk onder zadeldak met voorgeplaatste toren ten zuidwesten van de hoofdbeuk, pseudotransept en koor met driezijdige afsluiting. Centraal geplaatste toren op vierkante basis overgaand in een achthoekige klokkentoren onder ingesnoerde naaldspits en met overhoeks geplaatste, verjongende steunberen. Ingang met geprofileerde omlijsting en blanco boogveld, erboven een hoog spitsboograam. Klokkentoren met spitsboogvormige galmgaten en horloge. De traveeën worden afgescheiden door verjongende steunberen.

Sint-Elooistraat (Zedelgem)
Georiënteerde zaalkerk in roze baksteen onder hoog zadeldak (leien) met koor, klokkentoren op de noordwesthoek en sacristie tegen het zuidkoor. Ontwerp van de architect architect Antoine Dugardyn (Brugge), eerst opgesteld in 1939, maar door allerlei omstandigheden kon de bouw pas in 1959 beginnen. In 1960 werd de kerk ingewijd. Eigentijdse interpretatie van traditionele architectuur in een versoberde, neogotische stijl met gebruik van de spitsboog en steunberen. Westgevel met uitgebouwd portaal onder leien zadeldak en aan de noordkant geflankeerd door een aan drie zijden vrijstaande klokkentoren. Ingangspoort met twee vleugels in een brede, geprofileerde spitsboog. De eenvoudige westgevel wordt boven het portaal doorbroken door een vijflichtvensters en naast het portaal door een tweelichtvenster. Vierkante klokkentoren, aan de vier zijden opengewerkt door drie gekoppelde spitsboogopeningen met galmgaten en erboven een uurwerk. De kegelvormige spits is met leien bedekt.

Sysen 8 (Zedelgem)
Achterin en volledig in het groen gelegen priorij "Onze-Lieve-Vrouw van Bethanië", behorend tot de benedictijnerorde. Geheel van kerk, klooster, gastenverblijf en internaat tussen 1924 en 1957 opgetrokken in een neoromaanse stijl, naar ontwerp van architect Joseph Viérin (Brugge). In 1969 wordt het meisjesinternaat van de abdijschool van Zevenkerken hier gehuisvest. Vierkante plattegrond met vier vleugels rond een kloostertuin. De kerk en de refter bevinden zich in elkaars verlengde op een centrale as, de voeding van lichaam en geest symboliserend. De gebouwen zijn opgetrokken in rozerode baksteen onder zadel- of lessenaarsdaken (leien). De neoromaanse stijl is geïnspireerd op de basiliek van Sint-Laurentius-buiten-de-Muren in Rome en de abdijkerk van San Miniato te Firenze.

Avermaat (Zele)
Eenbeukig zaalkerkje van vijf traveeën begrensd door smaller vlak afgesloten koor en flankerende sacristie en berging, gebouwd in 1955-1956 naar de plannen van Maurice Vermeiren.

Durmen (Zele)
Een moderne kerk vervangt de in 1975 gesloopte neogotische kerk van Durmen. De nieuwe kerk werd ingewijd op 4 juli 1976. Eind 2006 werd een torenuurwerk en een kleine beiaard met twaalf klokjes toegevoegd aan de half vrijstaande campanile rechts van het kerkgebouw.

Heikant (Zele)
De plattegrond ontvouwt een driebeukige transeptloze kerk van zes traveeën met een smaller koor van één travee en een driezijdige sluiting, aan weerszijden ingesloten door sacristieën met een rechthoekig grondplan. Eerstesteenlegging op 21 juni 1854. in 1859 werd de kerk verheven tot een onafhankelijke parochiale hulpkerk voor de wijken Heikant en Bos. De kerktoren werd gebouwd in 1865.

Huivelde (Zele)
Moderne gotische kerk in strakke baksteenbouw, ingeplant op een beboomd perceel met achterliggend kerkhof, en gebouwd naar ontwerp van architect G. Van Meel van 1938-1939; door oorlogsomstandigheden werd de bouw pas voltooid in 1947; binnenafwerking en stoffering in de jaren 1950.