Inventaris

Bijstierstraat 6 (Brakel)
Een houtkant van 130 meter lang op een wegtalud bestaande uit meerdere soorten in een traditioneel hakhoutbeheer. Een oude uitgedunde kaphaag met es, els, haagbeuk en gladde iep; hakhout van gladde iep, hazelaar, els en els. Meidoorn, haagbeuk en eik staan er vermoedelijk ten gevolge van natuurlijke uitzaaiingen. Naast de houtopbrengst vervult de houtkant ook een belangrijke nevenfunctie, namelijk het vastleggen van het talud om erosie te voorkomen.

Doensberg (Brakel)
De beekbegeleidende beplantingen bestaan uit enkele geknotte zwarte elzen (omtrek 206 cm) en een knothaagbeuk (omtrek 181 cm). De bomen werden op een hoogte van 2,5 m geknot. Een opgaande gewone es is aangeplant als hoekboom.

Hoogbos (Brakel)
De geknotte zwarte els staat palend aan een weiland, en ten oosten van een pad dat van Hoogbos naar de Faytestraat gaat. De knotels heeft een omtrek van 261 cm.

Verrebeke (Brakel)
De beekbegeleidende houtkant staat op de linker oever van de Verrebeek. De mooi meanderende beek heeft op deze plaats een talud, gestabiliseerd door de houtkant. De soortenrijke houtkant ligt in de onmiddellijke omgeving van een hoeve. Het is een gebruiksbosje voor geriefhout, bandhout, en dergelijke. De omvangrijke zwarte elzen, gewone essen en paardenkastanjes vallen op.

Verrebeke (Brakel)
De omvangrijke zwarte els staat op de rechter oever van de Verrebeek. De boom met ontbrekende top heeft een omtrek van bijna 2 m.

Verrebeke (Brakel)
De omvangrijke zwarte els staat op de rechter oever van de Verrebeek. De tegen een dode es leunende boom heeft een omtrek van 182 cm.

Verrebeke 12 (Brakel)
De gemengde kaphaag staat op de zuidoostelijke perceelsgrens van de moestuin en huisweide bij een semi-gesloten hoeve. De gemengde kaphaag bestaat uit olm, gewone es, haagbeuk en zwarte els als kaphaagsoorten. Er zijn ook eiken en meidoornen als opgaande bomen.

Vissegem (Brakel)
Een beek begeleidende houtkant van meer dan 300 meter lang bestaande uit meerdere soorten. De soorten met sporen van een traditioneel kapbeheer zijn: es en haagbeuk als knotboom; schietwilg en els als hakhout. Een canadapopulier markeert er de hoek van een perceel en kraakwilg, meidoorn en vlier staan er vermoedelijk ten gevolge van natuurlijke uitzaaiingen. De schietwilg waarvan sprake (in oorsprong wellicht een hakhoutstoof) heeft een omtrek van circa 7 meter en een totale hoogte van 25 meter. Het is een enorm groot meerstammig exemplaar. Naast de houtopbrengst vervult de houtkant ook een belangrijke nevenfunctie, namelijk het vastleggen van de diep uitgesneden beekoever.

Vissegem (Brakel)
Op de grens tussen Els en Michelbeke, langs een bronbeekje, staat een gemengde houtkant. Sporen van traditioneel beheer kunnen we vaststellen op haagbeuk, schietwilg, zwarte els en meidoorn. Zomereik en canadapopulier zijn in de houtkant aanwezig als opgaande bomen. De aanplantingen met canada’s zijn hier uitgevoerd met oude populierenklonen.

Vissegem (Brakel)
Gemengde kaphaagrestanten als erfafsluiting bij een inmiddels verdwenen hoevetje. Het gemengd voorkomen van els, haagbeuk, es, canadapopulier en kraakwilg geeft ons mogelijks een beeld van een veelal verdwenen praktijk.