Inventaris

Knokke, Westkapelle (Knokke-Heist)
Deze gebied omvat de kustduinen tussen Het Zoute en Cadzand-Bad met het slikken- en schorrengebied van Het Zwin en de aansluitende Zwinbosjes, het Koningsbos, de achterliggende Oude en Nieuwe Hazegraspolder, Willem-Leopoldpolder en de fortificaties van het Oud Fort Isabella en de Cantelmolinie.

Koksijde, Oostduinkerke (Koksijde)
Dit gebied omvat het paraboolduinengebied tussen Oostduinkerke en Duinkerke en de aangrenzende strandzone. Het duinenlandschap varieert van actieve stuifduinen over gefixeerde duinen tot een centrale laaggelegen panne. De duingeomorfologie bepaalt grotendeels de vegetatie. De huidige vegetatie in het gehele gebied bestaat uit kalkminnend duingrasland, dwergstruikvegetatie en doornstruweel. Langs het Schipgat staan deze duinen in verbinding met het strand en kan zand door de wind in het duinencomplex gevoerd worden. Door de actieve aangroei van duinen kan vegetatie zich hier moeilijk handhaven en zijn de duinen weinig begroeid. Centraal in het gebied ligt een panne met een zeer diverse vegetatie.

Koksijde (Koksijde)
Dit gebied omvat het duinencomplex van de Noordduinen met de abdijsite Ten Duinen en bijhorende windmolen. In deze duinen wisselen stuifduinen en gefixeerde duinen elkaar af. Aan de zuidrand zijn de duingronden geëgaliseerd en in kleine smalle percelen verdeeld als duinakkertjes. Momenteel liggen de voormalige akkerlanden onder weiland maar de oorspronkelijke perceelsrandbegroeiing en de smalle perceelsvormen zijn vrij goed bewaard gebleven. De weinige bebouwing bestaat uit voormalige, vaak verbouwde visserswoningen en de militaire gebouwen van de luchtmachtbasis van Koksijde. In de rand van het gebied bevindt zich ook een militaire begraafplaats met hoofdzakelijk slachtoffers uit de Eerste Wereldoorlog.

Oostduinkerke (Koksijde)
Dit gebied bevat een gave sequentie van zee-strand tot duin. De duinen bestaan uit vier grote delen: zeereepduinen, paraboolduinen van Ter Yde, de Hannecartdepressie en de lagere Oostvoorduinen. De zeereepduinen groeien op natuurlijke wijze aan omdat de aanvoer van zand door de zee en de wind de kustafslag overtreft. Deze duinen kennen een actieve, landinwaartse duinmigratie. Het jonge paraboolduinengebied rond Ter Yde is deels nog mobiel wat zorgt voor een gevarieerde vegetatie. De aanwezige en waardevolle mossenflora en grassoorten getuigen van het vroegere extensief weilandgebruik in het gebied. De depressie van Hannecart bevat de grootste duinbeek in Vlaanderen. De Oostvoorduinen, Groenendijk en het Monobloc bestaan uit lage heuvelige en gefixeerde oude duinen.

Ezemaal (Landen), Goetsenhoven (Tienen)
De holle weg, onderdeel van de Romeinse verbindingsweg Tienen-Landen via Ardevoorde, heeft een belangrijke esthetische en natuurwetenschappelijke waarde.

Elisalaan, Kinderlaan (Nieuwpoort)
Het duinengebied ten westen van Nieuwpoort-Bad omvat een deel van de Karthuizerduinen. Het gebied omvat onder meer twee paraboolduinen.

Neerpelt (Pelt)
Het gebied De Holen maakt deel uit van de Limburgse Kempen. Het betreft een voormalige watering die nu een 65 ha groot natuurgebied vormt in de gemeente Pelt. Het gebied wordt in het zuiden doorsneden door de spoorweg, die deel uitmaakt van de voormalige Ijzeren Rijn. De Holen is grotendeels beplant met populieren maar met verspreide open percelen, ruigte en loofbos. Het netwerk van aan- en afvoersloten dat aangelegd werd in functie van bevloeien is nog intact en wordt actief gebruikt bij de populierenteelt. In de voormalige watering liggen verschillende vijvers, deels gevoed door kwel.

Liezele, Puurs (Puurs-Sint-Amands)
Het landschap van de ‘Vallei van de Molenbeek’ is een karakteristiek valleilandschap gelegen in Puurs in Klein Brabant. Dit gebied omvat een belangrijk deel van de vallei van de Molenbeek ten oosten van Liezele. Het betreft een afwisselend open en gesloten landschap met een zo goed als gave, eeuwenoude ruimtelijke structuur, met een complex van historisch permanent grasland, talrijke oude landschapselementen en een zoom van gesloten structuren met bossen en struwelen. De geomorfologische opbouw van de vallei met aangrenzende hogere gronden zorgt, samen met de sterk variërende milieuomstandigheden, voor een grote verscheidenheid aan vegetatietypes. Verder komt er verspreid in het landschap heel wat bouwkundig erfgoed voor.

Moen (Zwevegem)
Het gebied ligt rond een gedeelte van het kanaal Bossuit-Kortrijk dat gegraven werd tussen 1857 en 1860 en verbreed in de jaren zeventig van de 20ste eeuw. Het kanaal diende voor het transport van steenkool naar Kortrijk en omgeving. Het snijdt door de interfluviale kam tussen Schelde- en Leiebekken. Het Sint-Pietersbrugje is een oud en klein ophaalbrugje met een stalen bovenbouw als ophaalmechanisme. Ter hoogte van dit brugje ligt nog een segment van het 19de-eeuwse kanaal dat veel smaller was. Het Orveytbos (voorheen ook Kraaibos genoemd) bevindt zich op het kleiig materiaal dat uitgegraven werd gedurende de verbreding van het kanaal in de jaren zeventig van de 20ste eeuw. In het oosten loopt de plaatselijk ingesneden spoorwegbedding, een restant van de vroegere spoorlijn Kortrijk-Avelgem-Ronse. Er zijn enkele waardevolle hoeves in het gebied.