Inventaris

Bossuit (Avelgem), Helkijn (Spiere-Helkijn), Sint-Denijs (Zwevegem)
Dit gebied omvat een segment van het 19de-eeuwse Kanaal Bossuit-Kortrijk met bijhorende sluizen en pompgebouw. Het oude kanaalsegment heeft aan beide oevers een hoog talud dat begroeid is met bomen en struiken. Vlakbij de aansluiting van het kanaal op de Schelde ligt de historische hoeve Hof van Ename, een voormalig bezit van de gelijknamige abdij. Het kasteel van Bossuit is een (niet volledig) omwald kasteel met park in landschappelijke stijl. In de parkaanleg is getracht om bepaalde vista’s uit te werken naar en vanuit het kasteel en de andere gebouwen van het domein. Rond het park ligt open landbouwgebied.

Doorniksesteenweg 402 (Avelgem)
Voormalig pomphuis van het kanaal Kortrijk-Bossuit, thans in gebruik als taverne, centrum voor riviertoerisme en V.V.V.-ontmoetingscentrum. Kanaal, met de hand gegraven vanaf 1857. Waterweg, hoger gelegen dan Leie en Schelde, hoogteverschil overbrugd door elf sluizen, een souterrain en een pompstation, dat het nodige water voor het kanaal uit de Schelde pompte.

Balen (Antwerpen), Leopoldsburg, Lommel (Limburg)
Kanaal uit 1854-1857 tussen het militair kamp van Beverlo in Leopoldsburg en het Kempisch kanaal in Lommel.

Beernem, Oedelem (Beernem), Oostkamp (Oostkamp)
Dit gebied omvat een deel van de kanaaldepressie van Beernem met onder meer het Kanaal Gent-Brugge met bomenrij, jaagpad en enkele bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. In het natuurreservaat Leiemeersen ligt nog een gedeelte van de oorspronkelijke loop van de Zuidleie. Aansluitend bij het kanaal en langs de (zij)beken liggen gronden die continu een hoge grondwaterstand kennen en nog steeds grotendeels als grasland (hooi- of weiland) in gebruik zijn. De percelen worden begrensd door afwateringsgrachten en sommige hebben nog knotbomenrijen langs de perceelsranden.

Dworp (Beersel), Buizingen, Halle, Lembeek (Halle)
Het gebied herbergt het typische landschap van de ‘Brabantse Ardennen’, gekenmerkt door een golvende topografie met beekvalleien en boscomplexen, een beperkt aantal vergezichten begrensd door het reliëf, vegetatie en bebouwing, complexe verweving van open ruimten en bebouwing en geïsoleerde bossen. Het Pajottenland in het westen is zacht golvend en vruchtbaar met een afwisseling van open veld op de droge ruggen. In de valleien bevinden zich de weiden en beemden, onderbroken met populierenrijen, hagen en knotwilgen. Tussen Zenne en Zoniën komen de steile zandhellingen voor, gedomineerd door de vele uitgestrekte bossen. Het gebied omvat naast een verscheidenheid aan elementen en patronen van landgebruik eveneens heel wat bouwkundig erfgoed.

Sint Laureinsborreweg (Beersel)
Restanten van het 19de-eeuwse papiermolen De Meurs, gelegen op de noordelijke oever van de Molenbeek.

Berlare, Overmere, Uitbergen (Berlare), Wichelen (Wichelen)
Het gebied ‘Oude Scheldemeander van Overmere-Donk en Berlare Broek’ omvat een (afgesneden) paleomeander van de Schelde gelegen op de linkeroever van de Schelde. Deze meander is heel goed herkenbaar in het landschap omdat door de lage ligging van de meander het om zeer natte gebieden gaat waar veen kon groeien en later ook veenwinning plaatsvond. De waterplassen die hierbij ontstonden volgen de oude meander en benadrukken deze vorm. Het deelgebied Turfput en Het Broek bevinden zich respectievelijk ten noorden en westen van Berlare. Ze vormen samen een ongeveer 300 meter brede en 5 kilometer lange, sikkelvormige strook tussen Berlare-Sluis en Overmere-Donk. In dezelfde meander ten zuidwesten van Berlare ligt het Donkmeer, ook gekend als Overmere-Donk, waar een goed bewaarde eendenkooi ligt.

Overmere, Uitbergen (Berlare), Kalken (Laarne), Wetteren (Wetteren), Schellebelle (Wichelen)
Dit gebied bevindt zich tussen Kalken en Schellebelle. Het Scheldemeersen zijn hier gekenmerkt door open graslanden met sloten en beken, gelegen in een fossiele meanderbocht van de Schelde. In het noorden ligt de dorpskern van Kalken bovenaan een steilrand. In het zuidoosten gaan de meersen bruusk over naar het rivierduin van Uitbergen. Op zandige opduikingen hebben zich bewoningskernen gevestigd.

Kieldrecht, Verrebroek (Beveren), De Klinge, Meerdonk, Sint-Gillis-Waas (Sint-Gillis-Waas)
Het krekengebied van Kieldrecht en Meerdonk strekt zich uit tussen de dorpen Kieldrecht-Nieuw Namen in het noorden, tot aan de grens van de zandstreek Sint-Gillis-Waas en Vrasene in het zuiden, De Klinge in het westen. De kreken worden omgeven door rietgordel en liggen in een open agrarisch landschap met beboomde dijken.

Blankenberge, Uitkerke (Blankenberge), Wenduine (De Haan), Nieuwmunster, Zuienkerke (Zuienkerke)
Dit gebied omvat de landschappelijke overgang van het strand, de duinen en de Uitkerkse Polder. De zandvlakte van het strand heeft golfbrekers. De duinen vormen een markante reliëfstructuur met soms een lage helmgrasbegroeiing en struweelranden. De Uitkerkse Polder is een sinds de middeleeuwen in gebruik genomen polder met reliëfrijke zilte graslanden en talrijke sporen van ontvening, kleiontginning en vroegere bewoning. Er komen ook nog meerdere oude hoeven voor. De polder is doorsneden door talrijke zwinnen en vaarten. De Blankenbergse Dijk vormt een opvallend middeleeuws dijkrelict. De panoramische zichten naar de zee en naar het binnenland bieden weidse vergezichten.