Inventaris

's Gravenvoeren (Voeren)
De Wynantsgrebbe is een diep ingesneden droge ravijn of delle. De vertakte, beboste grebbe is noord-zuid georiënteerd. Het substraat bestaat uit gesteenten uit het Krijt. De bodem in de Kruisgraef zijn lemige bodems zonder profielontwikkeling. De lemige gronden rond de Kruisgraef hebben wel een textuur of structuurhorizont. De Wynantsgrebbe is oorspronkelijk een krijtgroeve. De groeve is loodrecht op de hoogtelijnen van de vallei georiënteerd. De exploitatie ervan gebeurde via een ontsluitingsweg loodrecht op de holle weg naar een wegkruis. Deze ontsluitingsweg is samen met de groeve op de topografische kaart van 1873 ingetekend en op alle volgende kaarten, tot 1999, zichtbaar.

Sint-Pieters-Voeren (Voeren)
De veekeringshagen van meidoorn staan op verschillende plaatsen in Sint-Pieters-Voeren. De geschoren hagen staan op de perceelsgrens van weilanden of hoogstamboomgaarden. De functie van de weerhagen is het vee op de weide houden.

Altenbroek (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud ten zuiden van de weg die de Noorbeekvallei volgt. De samenstelling ervan bestaat onder hoofdzakelijk uit opgaande bomen van zomereik, schietwilg, hakhout en opgaande bomen van gewone esdoorn, opgaande okkernoot, hakhout van zoete kers, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, gewone hazelaar, roos, rode kornoelje, iep en sleedoorn. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Altenbroek (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud van een holle weg. De holle weg loopt naar het kasteel Altenbroek. De houtkant is bijzonder door de aanwezigheid van veel, meer dan tien, opgaande eiken. Deze hebben vaak een omtrek van meer dan drie meter. Daarnaast bestaat de soortensamenstelling uit hakhout van zoete kers, boswilg en gewone es. Ook komt eenstijlige meidoorn en Amerikaanse vogelkers voor. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Altenbroek (Voeren)
De geschoren meidoornhaag is aangeplant als veekering op de perceelsgrens bij een weiland. De haag bevat sporen van oud vlechtwerk. Hierbij worden gesteltakken zijdelings in de haag geleid om gaten te dichten. Het oude vlechtwerk heeft een mooie representatieve groeivorm en is het resultaat van kunstsnoeivorm.

Altenbroek 2 (Voeren)
Herenhuis met aansluitende stallen in L-vorm, en een losstaand dienstgebouw ten zuiden van het erf.

Altenbroek 4 (Voeren)
Sterk verbouwd kasteel, gelegen in een fraai park met zes vijvers en drie bronnen, en door een dreef met de weg verbonden.

Aubelsestraat (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op het talud van een holle weg en bestaat uit hakhout van boswilg, hakhout van gewone es, eenstijlige meidoorn, hakhout en opgaande bomen van schietwilg, rode kornoelje en hakhout en opgaande bomen van zoete kers.

Aubelsestraat (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de holle weg. De soorten bestaan uit opgaande bomen en knotbomen van zomereik, hakhout van zoete kers, gele kornoelje, sleedoorn en roos. De geknotte eiken hebben een omtrek van meer dan drie meter. Er staan restanten van een geschoren meidoornhaag op de kop van het talud.

Aubelsestraat (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de holle weg. De soorten bestaan uit opgaande bomen en hakhout van zomereik, hakhout van witte paardenkastanje, hakhout en opgaande bomen van zoete kers en knotbomen van gewone es. De opgaande eiken hebben een omtrek van meer dan drie meter. Er staan restanten van een geschoren meidoornhaag op de kop van het talud.