Inventaris

Roodbos, Rozengaerden (Voeren)
De gemengde houtkant staat op perceelsgrenzen tussen landbouwpercelen. Het noordelijk deel van de houtkant is midden de 19de eeuw een oude bosgrens, zie kaart van Vandermaelen. Tussen de kaarten van 1904 en 1939 verdwijnt het bos ten voordele van akkers en weilanden. De zuidelijke houtkant is op de Vandermaelenkaart reeds een beplante perceelsgrens tussen landbouwpercelen, dit beeld blijft op latere kaarten behouden. De houtkant bevat relicten van een kaphaag van haagbeuk. Knotbomen van es en zomereik komen voor, samen met gewone hazelaar, meidoorn en hulst. De houtkant werd aangelegd als erosiebestrijding en voor houtproductie.

Mabrouck (Voeren)
De houtkant staat op het talud van de weg Mabrouck. Deze weg is opgehoogd met aan beide zijden steil naar beneden hellende taluds. Enkele tientallen meters meer zuidelijk loopt langs het oude wegtracé, nu gemarkeerd door een meidoornhaag, de grenslijn tussen Vlaanderen en Wallonië. Het oude wegtracé werd vermoedelijk eind de 19de eeuw noordwaarts verschoven bij de aanleg van spoorlijn 38. Aan beide zijden van de weg komen hakhoutstoven voor. De meest voorkomende soorten in deze houtkant zijn gewone hazelaar, meidoorn, hakhout van gewone es en zoete kers en zomereik.

Kerkhofstraat (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud van een holle weg. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout van gewone es, hakhout en opgaande bomen van zomereik, hakhout van boswilg, iep, sleedoorn, roos, gewone kardinaalsmuts, opgaande bomen van zoete kers, gewone hazelaar en restanten van een geschoren meidoornveekering op de kop van het talud. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Altenbroek (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud ten zuiden van de weg die de Noorbeekvallei volgt. De samenstelling ervan bestaat onder hoofdzakelijk uit opgaande bomen van zomereik, schietwilg, hakhout en opgaande bomen van gewone esdoorn, opgaande okkernoot, hakhout van zoete kers, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, gewone hazelaar, roos, rode kornoelje, iep en sleedoorn. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Moldergem 116 (Zwalm)
Een olmen afsluitingshaag bevindt zich aan de straatzijde van het erf en is, al dan niet op natuurlijke wijze, aangereikt met haagbeuk, hazelaar, meidoorn en vlier. Het is een scheerhaag van ongeveer 2 meter hoog en heeft een lengte van 50 meter. Olm werd voor deze toepassing geprefereerd omwille van de zeer dichte vertakking vanaf de basis. Mits de haag goed onderhouden werd kon men hierdoor het kleinvee op het erf houden en werd indringing voorkomen. Olm wordt heden ten dage nog weinig aangeplant omwille van de olmenziekte. Het valt ons echter op dat de goed onderhouden scheerhagen van olm gezond zijn en niet belaagd worden door de olmenspintkever. Een verklaring is mogelijks dat de spintkever zwaarder takhout of stammen nodig heeft om zicht te vestigen.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud van een holle weg. De samenstelling ervan bestaat onder andere uit hakhout, opgaande bomen en knotbomen van gewone es, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, roos, kerspruim, gladde iep, zomereik, witte paardenkastanje, hakhout van gewone robinia, hakhout van gewone esdoorn en hakhout van hazelaar. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Reesberg (Voeren)
Reeds op de Kabinetskaart van Graaf de Ferraris (1771-1777) wordt deze houtkant bij de holle weg aangeduid. De gemengde houtkant staat op de berm van een holle weg, het onverharde verlengde van de straat Reesberg. Opgaande bomen en hakhout van gewone es, hakhout van gewone hazelaar en opgaande zomereik zijn de belangrijkste soorten. De houtkant werd aangelegd om erosie te voorkomen en had tevens de functie om brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout en loofvoedering te produceren. Ook stond er tijdelijk, in de periode tussen 1939 en 1995, een wegkruis aan de overkant van de straat. Dit wegkruis wordt gemarkeert op verschillende Dépôt de la Guerre kaarten maar heden is er geen spoor meer van.

Kinkenberg (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud van een holle weg aan de zuidelijke bosgrens van het Hoogbos. De samenstelling ervan bestaat uit Canadapopulier, hakhout van gewone robinia, zwaar hakhout van gewone es, opgaande en geknotte gewone es, hakhout van gewone hazelaar, kruisbes, gladde iep, boswilg en sleedoorn. Het hakhout van gewone es heeft een omtrek van meer dan 6 meter. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het steile talud van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Reesberg (Voeren)
Deze gemengde houtkant staat op een talud tussen weilanden. Het is een restant van een groter boscomplex. De huidige houtkant is de noordoostelijke grens van een verdwenen bos. Het bos was reeds aanwezig op de Kabinetskaart van de Ferraris. Op de topografische kaart van 1873 en de latere 19de-eeuwse en vroeg 20ste-eeuwse kaarten is het bos gekarteerd. Het bos verdwijnt van de kaart tussen 1939 en 1947. De gemengde houtkant markeert een oude bosgrens. De soortensamenstelling bestaat onder andere uit opgaande bomen van gewone es en ruwe berk, hakhout van gewone hazelaar, opgaande beuk met een omtrek tot 200 cm (gemeten op 150cm).

Eiken (Voeren)
De houtkant bestaande uit opgaande en geknotte bomen van gewone es en haagbeuk is aangeplant op een talud en perceelsgrens tussen twee weilanden. Op de Kabinetskaart van de Ferraris en op alle 19de- en 20ste-eeuwse kaarten staat deze perceelsrandbeplanting ingetekend. Deze beplantingen horen bij graslanden bij de Hoeve Op de Eiken.