Inventaris

Dorpermolenstraat 2 (Maaseik)
Watermolen van het onderslagtype. Eerste vermelding in 1530. Het huidige gebouw dateert van 1859. De omgeving van de molen bestaat voornamelijk uit open weilanden en elzenbroekbos in de vallei.

Kapelweg 87, Wurfeldermolenweg 31 (Maaseik)
De molensite laat zich opsplitsen in twee delen, met de Bosbeek als splitsende factor. De watergraanmolen bevindt zich op de rechteroever. Het waterrad op de Bosbeek maakt de overgang naar de bebouwing op de linkeroever. De molenuitrusting vertoont duidelijk 19de-eeuwse kenmerken met 20ste-eeuwse aanvullingen. De molen heeft aansluitend een boomgaard en rondom liggen percelen weiland.

Ketelstraat 62 (Maaseik)
Voormalige wateroliemolen, later graanmolen op de Bosbeek. De molen staat reeds aangeduid op de Ferrariskaart van 1771-77. De omgeving van de molen bestaat uit weiland met nog enkele houtkanten. De Bosbeek zelf wordt begeleid door een bomenrij.

Langerenstraat (Maaseik)
Watergraanmolen op de Bosbeek. Eerste vermelding in 1330. Het huidige gebouw dateert van 1859; het is een klein diephuis van drie traveeën en één bouwlaag onder wolfsdak. Vandaag bevindt de Neermolen zich nog steeds in een landelijke omgeving met open weilanden met een natuurlijke opwaartse glooiing richting de Bosbeek.

Volmolenstraat 10-11 (Maaseik)
Watermolen op de Bosbeek, hier ook Grote Beek genaamd. De molen wordt reeds vermeld in de 17de eeuw. De huidige gebouwen dateren echter volledig uit eind 19de of begin 20ste eeuw. De watermolen is omgeven door weiland met hoogstammige bomen en broekbos.

Oostmalle (Malle), Zoersel (Zoersel)
'Het Zalfens Gebroekt' is een uitgestrekt moerassig gebied met een centraal gelegen bos omgeven door een kleinschalig landbouwgebied rijk aan opgaande landschapselementen. Enkele beken doorsnijden het gebied, de grondwatertafel ligt niet diep en het gebied is dan ook vrij nat, dit verklaart de vele drainagegreppels. Op de Ferrariskaart (1771-1777) wordt het gebied afgebeeld als moerassig gebied, hoofdzakelijk bestaande uit natte graslanden met houtkanten en bomenrijen. In de loop van de eeuwen werden steeds meer percelen bebost. Vandaag bestaat het Zalfens Gebroekt uit een complex van zeer waardevolle, natte elzenbroeken, zure eikenbossen en populieraanplantingen omgeven door (soortenarme) graasweiden, ruigten en akkers met tal van kleine landschapselementen.

Oostmalle (Malle), Zoersel (Zoersel)
De geschiedenis van ’s Herenbos is verbonden met de ontwikkeling van het aanpalende kasteeldomein de Renesse, aansluitend bij het dorpscentrum van Oostmalle. Het vroegere Nonnenbosch evolueerde van een natuurlijk jachtbos, via een bos voor houtexploitatie tot een idyllisch bos, ingericht als romantisch buitenverblijf. De beekvallei bleef het meest intact en vertegenwoordigt vandaag nog steeds de rijkste flora van het gebied. Heihuizen is een voorbeeld van een typische heideontginning in de Kempen. Het bestaat uit een complex van voornamelijk Grove dennenbestanden, afgewisseld met grote percelen loofhout. Zomereik en beuk zijn de dominante boomsoorten. Het gehucht Zalven bestaat uit een aantal karakteristieke Kempische hoeven met bijgebouwen langs de Salphensebaan; de Sint-Antoniuskapel; graslanden, weilanden en akkers en niet verharde veldwegen.

Heffen, Mechelen, Walem (Mechelen), Rumst (Rumst), Heindonk (Willebroek)
Het Zennegat - Battenbroek is een rivierenlandschap, gekenmerkt door de samenvloeiing van de Dijle, Nete en Zenne. De begroeiing is zeer gevarieerd met onder andere hooi- en graasweiden doorkruist met grachtjes, bomenrijen, broekbossen en loofbossen. Het gebied bevat eveneens afgesneden en verlande meanders. Het landschapsbeeld wordt hoofdzakelijk bepaald door de kleinschaligheid en de afwisseling in structuur met talrijke kleine landschapselementen, de kasteelparken en de oude dijken.

Hombeek, Mechelen (Mechelen), Zemst (Zemst)
Dit gebied strekt zich uit ten noorden van Zemst tot in de nabijheid van Hombeek. Het gebied wordt gekenmerkt door de Zennevallei met haar beemden ten noorden en het centraal gelegen, in oorsprong 14de-eeuws, waterslot van Relegem met omringend domein. Na de rechttrekking van de Zenne aan het eind van de 19de eeuw kreeg het landschap een meer open karakter met graslanden, enkele verspreide bosje en bomengroepen en bomenrijen die vaak het patroon van het uitgebreid grachtenstelsel volgen. Het patroon van de oorspronkelijke meanders komt overeen met de huidige provinciegrens tussen Vlaams-Brabant en Antwerpen. Ten zuidoosten van de waardevolle OLV in’ Hammeke-kapel splitst de afleiding van de Zenne zich af als ontdubbeling van de oorspronkelijke bedding.

Neerkamstraat 1 (Merchtem)
De Neerkam- of Cortvrindtmolen is een graanwatermolen op de Grote Molenbeek. Het huidige molengebouw met bijhorende molenaarswoning gaat vermoedelijk terug tot het tweede kwart van de 18de eeuw, maar onderging aanpassingen in het derde kwart van de 19de eeuw en tijdens de eerste helft van de 20ste eeuw. Het is een goed bewaard voorbeeld van een graanmolen die naderhand met een turbine werd uitgerust en waarvan de maalinrichting volledig is bewaard.