Inventaris

Anzegem (Anzegem), Huise, Kruishoutem, Nokere, Ouwegem, Wannegem-Lede (Kruisem), Heurne, Mullem, Oudenaarde (Oudenaarde), Waregem (Waregem), Moregem, Ooike, Wortegem (Wortegem-Petegem)
Dit gebied omvat een deel van de ‘Vlaamse Ardennen’ ten westen van de Schelde en vormt een onderdeel van het uitgestrekte Schelde-Leie interfluvium. De heuvelkammen liggen hier dominant in het landschap. De kouters zijn van elkaar gescheiden door beekvalleien. Kleinschalige dorpskernen liggen verspreid in het landschap. Hoeves, kasseiwegen en windmolens bepalen mee het beeld.

Beukenhofstraat 43-45, Kerkdreef 42 (Anzegem)
Kasteel gelegen in park met oud bomenbestand en gedeeltelijk afgezoomd door haag. Conciërgewoning ten noordwesten en koetshuis ten zuidwesten. Noordelijke toegang aan de zijde van de Beukenhofstraat gemarkeerd door pijlers van baksteen en natuursteen en ijzeren hek met de initialen "VC". Rechterpijler met datum "1877". Tweede toegang ten oosten (Kerkdreef) gemarkeerd door bakstenen pijlers en ijzeren hek. Domein aan de Beukenhofstraat van de straat afgezet door laag muurtje van arduin en baksteen.

Hemsrode 3, Ouden Heirweg 4 (Anzegem)
Volledig omwalde en deels ommuurde site, bestaande uit kasteel (voormalig koetshuis), en bijgebouwen (voormalig personeelsverblijf) en buiten de omwalling gelegen hoeve. Brede grachten met vaste bruggen. Barokke parkaanleg met geometrische drevenstructuur. Sluis- of schuifconstructies, waaronder een ruïneuze tempel. Eerst gekende eigenaar is Joos van Hemsrode, vermeld in 1283 of 1284. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt het kasteel bezet door Duitse soldaten.

Ingooigemplaats 5 (Anzegem)
Vrijstaand, beeldbepalend gelegen herenhuis met aangesloten dienstgebouw uit 1778, dwars op de straat ingeplant. Toegang gemarkeerd door twee bakstenen pijlers met ijzeren hek; tweede toegang langs de woning eveneens met ijzeren hek. Geheel aan de straat afgezet door laag bakstenen muurtje en omringd door een tuin met beuken en verschillende fruitbomen. Dubbelhuis met evenwichtig opgebouwde, verankerde witbeschilderde bakstenen lijstgevel op gepikte plint; volume van van vijf traveeën en twee bouwlagen onder hoog opgaand pannen zadeldak. Witbeschilderd, vermoedelijk 18de-eeuws dienstgebouw op gepikte plint, met moutast in het interieur.

Meuleberg 3 (Anzegem)
De kunstenaarswoning Huis Ten Berghe met atelier werd gebouwd in 1908 in opdracht van Vital Moreels voor kunstschilder Valerius de Saedeleer, die in de villa verbleef van 1908 tot 1914. Tijdens zijn verblijf kreeg hij onder meer bezoek van Stijn Streuvels en Gustaaf van de Woestijne.

Oostdorp 4-6 (Anzegem)
Landhuis met bijhorend koetshuis opgetrokken in het laatste kwart van de 19de eeuw in opdracht van Gustaaf Moreels. Baksteenbouw in neo-Vlaamse-renaissance stijl. Aan de straat afgezet door muurtje met ijzeren hek tussen gecementeerde bakstenen pijlers onder meer bekroond door bolornament. Aansluitende tuin.

Pastoor Verrieststraat 40 (Anzegem)
In kern 18de-eeuwse pastorie, vermoedelijk in de 19de eeuw verhoogd met een verdieping. Van 1895 tot 1922 woning van priester-schrijver Hugo Verriest. Pastorie geflankeerd door deels bewaarde lage zijgebouwen. Gelegen ten oosten van de kerk, verscholen achter een omvangrijke voortuin. Aansluitende tuin achteraan.

Statieplein 4 (Anzegem)
Half vrijstaand burgerhuis uit het eerste kwart van de 20ste eeuw met naastgelegen tuin, aan de straat afgezet door tuinmuur met ijzeren hekwerk. Enkelhuis van rode baksteen verfraaid door het gebruik van faience tegels en groengeglazuurde baksteen.

Stijn Streuvelsstraat 25 (Anzegem)
De woning van Stijn Streuvels, sinds 1980 ingericht als Provinciaal Museum, werd in 1904 gebouwd. De woning is het resultaat van de samenwerking tussen de schrijver Stijn Streuvels (bouwheer) en de architect Jozef Viérin, die er allebei naar streefden om een synthese te brengen van de West-Vlaamse landelijke architectuur.

Tiegemberg, Warandedreef 6-10 (Anzegem)
Bedevaartoord en recreatief park. Sint-Arnolduskapel opgetrokken tussen 1864 en 1865 naar ontwerp van Pierre Nicolas Croquison en gewijd in 1866 door bisschop J.J. Faict. Ten noorden van de kapel ligt het zogenaamd Sint-Arnoldusputje, de miraculeuze bron die in de loop der tijd verzonken is in de grond. Voormalig boswachtershuisje en later souvenirwinkel en herberg gelegen ten noorden van de kapel. Ten westen van de hoofdkapel, staat een kleine bakstenen kapel op rechthoekige plattegrond. Puntgevel bekleed met rotsimitatie en bekroond door kruis. Het park wordt op het eind van de 19de eeuw in opdracht van Vital Moreels aangelegd.