Inventaris

's Gravenvoeren (Voeren)
De houtkant bestaat uit opgaande zomereiken, hakhoutstoven van gewone es, zware opgaande veldiepen, sleedoorn, robinia, hazelaar. In de onderbegroeiing komt muskuskruid en boszegge voor.

's Gravenvoeren (Voeren)
De rij opgaande essen staat op een talud op de perceelsgrens tussen landbouwpercelen. De bomenrij vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud.

's Gravenvoeren (Voeren)
De geknotte eik staat op een talud tussen graslanden. De omvangrijke eik heeft een omtrek van 437 cm en is hoog geknot op ongeveer 9 m.

's Gravenvoeren (Voeren)
De opgaande zomereik staat in de kadastrale hoek van een weiland. De boom markeert een perceelstoegang tot een achterliggend grasland. De omvangrijke eik heeft een representatieve groeivorm en is beeldbepalend.

's Gravenvoeren (Voeren)
Op de hellingsgronden ten noorden van 's Gravenvoeren ligt deze hoogstamboomgaard. De Nederlandse grens, gemarkeerd door een tussengrenspaal en een grenspaal, ligt op de noordwestelijke perceelsgrens. De boomgaard is aangeplant in de eerste helft van de 20ste eeuw. Op de topografische kaart van 1939 en op latere kaarten en orthofoto's is hij steeds aanwezig. Het betreft een grote en vrij volledige boomgaard met zowel oude delen als vernieuwde delen. Het oudere noordelijke deel bestaat uit 10x8 rijen en is voor 80% volledig. Het zuidelijke vernieuwde gedeelte heeft 3x8 rijen. Er staan in de volledige boomgaard hoofdzakelijk peren maar ook pruimen, onder andere Reine Claude. De hoogstamboomgaard is omgeven door geschoren meidoornhagen als veekering. Aan de zijde van de weg bevindt zich een veldhek.

's Gravenvoeren (Voeren)
De gemengde houtkant staat langs de oever van de Voerbeek. De soortensamenstelling bestaat uit hakhout en knotbomen van schietwilg, hakhout van zwarte els, knotbomen van gele bindwilg, kraakwilg, opgaande Canadapopulieren, knotbomen van gewone es, boswilg en hakhout van linde.

's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Het landschap omvat de vallei van de Veurs vanaf Krindaal en de vallei van de Voer van Sint-Martens-Voeren tot aan de westelijke staatsgrens met Nederland. Het volledige gebied van Altenbroek en het omgeving van het Hoogbos vormen de noordelijke grens. De valleigraslanden en de aanpalende grasland- en graftenrijke hellingsgronden vormen een belangrijke component binnen het landschap. De aanpalende (beboste) hellingen en plateaus hebben een samenhang met de valleien. Het landschap bevat een grote dichtheid aan punt- en lijnvorminge landschapselementen zoals houtkanten, solitaire bomen, veekeringshagen van geschoren meidoorn en holle wegen. De valleien en hellingen worden gekenmerkt door een hoge dichtheid aan historische permanente graslanden, soms met hoogstamboomgaard en vaak begrensd door houtkanten op graften of meidoornhagen. Verspreid in het landschap liggen gebouwen met erfgoedwaar

Remersdaal, Teuven (Voeren)
De houtkant langs de spoorlijn Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken is een mooi voorbeeld van een traditioneel hakhoutbeheer. De gemengde houtkant op talud bestaat uit hakhout van gewone es, hakhout van wilg, gewone esdoorn, roos, zoete kers, gewone hazelaar, meidoorn en haagbeuk. De houtkant werd aangeplant als erosiebestrijding.

Remersdaal (Voeren)
De geschoren meidoornhagen zijn aangeplant als veekering bij weilanden en beweide hoogstamboomgaarden. Deze hagen langs perceelsgrenzen zijn op vele plaatsen in Remersdaal aanwezig. Ze hebben mooie representatieve groeivormen en zijn beeldbepalende objecten in het Voerense landschap.

Remersdaal, Teuven (Voeren)
De Vallei van de Gulp ligt in het oosten van Voeren. De waterloop de Gulp meandert tussen graslanden. De vallei ligt aan de voet van hellingbossen op Nuropperberg en Teuvenerberg. Op het plateau is er open akkerland en grasland. De kleinschalige dorpskern van Teuven en het kasteel van Obsinnich bevinden zich op de linker oever, de abdij en watermolen van Sinnich liggen op de rechter oever. Het spoorwegviaduct uit WOI bevindt zich op de lijn Tongeren-Aken.