Inventaris

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
De gemengde knotbomenrij staat op de oever langs de Veursbeek, palend aan een weiland. De knotelzen hebben een omtrek tot bijna twee meter en een knothoogte van 1,8 m. De schietwilgen hebben een omtrek van meer dan 3 m. Op de Kabinetskaart van de Ferraris en op alle 19de- en 20ste-eeuwse kaarten staat er een beekbelegeidende beplanting ingetekend langs de Veursbeek. De beek is omringd met graslanden.

Sint-Pieters-Voeren (Voeren)
De veekeringshagen van meidoorn staan op verschillende plaatsen in Sint-Pieters-Voeren. De geschoren hagen staan op de perceelsgrens van weilanden of hoogstamboomgaarden. De functie van de weerhagen is het vee op de weide houden.

Teuven (Voeren)
De zware hakhoutstoof van zwarte els is aangeplant in de perceelshoek van een weiland in de Gulpvallei. De hakhoutstoof heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object.

Teuven (Voeren)
De knotels staat als als hoekboom op de perceelsgrens van een weiland in de Gulpvallei. De boom met stamomtrek 257 cm heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object.

Teuven (Voeren)
De geschoren meidoornhagen zijn aangeplant als veekering bij weilanden en beweide hoogstamboomgaarden. Deze hagen langs perceelsgrenzen zijn op vele plaatsen in Teuven aanwezig. Ze hebben mooie representatieve groeivormen en zijn beeldbepalende objecten in het Voerense landschap.

Teuven (Voeren)
De omvangrijke hakhoutstoof van gewone beuk staat bij een landmeterpunt en markeert dus vermoedelijk een kadastrale grens. De hakhoutstoof staat in de omgeving van een bospad dat loodrecht de valleihelling op gaat.

Altenbroek (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud ten zuiden van de weg die de Noorbeekvallei volgt. De samenstelling ervan bestaat onder hoofdzakelijk uit opgaande bomen van zomereik, schietwilg, hakhout en opgaande bomen van gewone esdoorn, opgaande okkernoot, hakhout van zoete kers, gewone kardinaalsmuts, eenstijlige meidoorn, gewone hazelaar, roos, rode kornoelje, iep en sleedoorn. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud van een weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van het talud van de weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Altenbroek (Voeren)
De opgaande gewone plataan met bonte bladeren staat in een bomengroep aan de rand van een poel. De bomengroep en poel bevinden zich aan de rand van een weiland, palend aan een holle weg en gelegen in de omgeving van het kasteel Altenbroek. Deze grote boom, met een omtrek van bijna vier meter, bevindt zich ten zuiden van het kasteel Altenbroek, en maakt vermoedelijk deel uit van de landschappelijke parkaanleg in de omgeving van het domein. Het betreft een bijzondere soort die typerend is voor parkbeplantingen. In de parkaanleg wordt deze soort gebruikt omwille van zijn kleurschakeringen. Hier is hij ook aangeplant in functie van het voorkomen van erosie van de poeloever.

Altenbroek (Voeren)
De bomengroep bestaat uit opgaande zomereiken op de hoek van twee halfverharde wegen. De bomengroep bevindt zich aan de rand van een weiland, op de splitsing van een holle weg en is gelegen in de omgeving van het kasteel Altenbroek. Deze bomengroep bestaat uit vijf grote zomereiken, met omtrekken tot meer dan drie meter. Ze bevinden zich ten zuiden van het kasteel Altenbroek, en maken vermoedelijk deel uit van de landschappelijke parkaanleg in de omgeving van het domein. Hier is de bomengroep eveneens aangeplant in functie van het voorkomen van erosie van het talud van de holle wegen.

Altenbroek (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud van een holle weg. De holle weg loopt naar het kasteel Altenbroek. De houtkant is bijzonder door de aanwezigheid van veel, meer dan tien, opgaande eiken. Deze hebben vaak een omtrek van meer dan drie meter. Daarnaast bestaat de soortensamenstelling uit hakhout van zoete kers, boswilg en gewone es. Ook komt eenstijlige meidoorn en Amerikaanse vogelkers voor. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.