Inventaris

Rotweg (Hoegaarden)
De Rotweg is een kasseiweg in Tiense kwartsiet die van bij het kruispunt met oorspronkelijk zeven wegen tussen de uitgestrekte akkers loopt tot op het plateau. De weg maakt deel uit van een historisch netwerk van vaak holle wegen die de uitgestrekte akkers ten noorden van Meldert ontsluiten.

Walestraat (Hoegaarden)
Het centrale deel van de Walestraat is gekasseid in Tiense kwartsiet in onregelmatig verband. De kasseiweg heeft een licht bolrond profiel en loopt tussen boordstenen van Petit Granit en Tiense kwartsiet. Waar de weg dieper is ingesneden, zijn er steile taluds met hakhout van onder andere es. De weg vormde de hoofdverbinding tussen Hoegaarden en Melin die het natuurlijke reliëf volgt en was deel van een dicht netwerk van holle wegen die de kouters doorkruisen.

Hoeilaart (Hoeilaart), Overijse (Overijse), Sint-Genesius-Rode (Sint-Genesius-Rode)
Het Zoniënwoud, met een oppervlakte van circa 4400 hectare, is het grootste en best bewaarde relict van het historische Kolenwoud, dat stelselmatig kleiner werd. Een uitgebreid drevenpatroon doorsnijdt het bos. Het Zoniënwoud bestaat uit twee deelgebieden: het zuidwestelijk deel van het Zoniënwoud tussen Hoeilaart en Sint-Genesius-Rode en het noordoostelijk deel in Tervuren en Kraainem, dat ook het Kapucijnenbos, het Bos van Marnix en het arboretum van Tervuren bevat.

Albert Biesmanslaan 1 (Hoeilaart)
Goed bewaard voorbeeld van een station van de Buurtspoorwegen, dat typologisch en architectonisch sterke overeenkomsten vertoont met de kleinere treinstations op het platteland uit einde 19de-begin 20ste eeuw.

Groenendaalsesteenweg 149 (Hoeilaart)
Spoorwegstation met schuilplaats, gebouwd in 1893-1896. Karakteristiek voor het station van Groenendaal is de vrij luxueuze uitvoering met overvloedig gebruik van natuursteen en grote aandacht voor het detail.

Overijsesteenweg 81 (Hoeilaart)
Ontwerper van het hele watervoorzieningsproject was Raymond Foucart; het ontwerp dat dateert uit de jaren 1920 werd uitgevoerd in de jaren 1930.

Watertorenstraat (Hoeilaart)
Watertoren van het paddenstoeltype, uit het interbellum. Ontwerper van het hele watervoorzieningsproject was de Schaarbeekse architect Raymond Foucart.

Hoeselt (Hoeselt), 's Herenelderen, Berg, Henis, Tongeren (Tongeren)
De vruchtbare leemgronden vertalen zich in openfields met weinig visuele perceelsgrenzen op de plateaus. De hooilanden in de beekvalleien verruigden naar rietland en moerasbos. Het omringende landschap telt diepe holle wegen, hoge taluds begroeid met houtig gewas en hoogstamboomgaarden. Het kasteel van 's Herenelderen is ingeplant op de oever van Demer zodat de slotgracht continu van water werd voorzien. In het beekdal getuigen visvijvers van de viskweek en rabatten van de aanplant van populieren. Het gelijknamige dorp ontwikkelde zich als kasteeldorp in de riviervallei rondom de historische cluster van kasteel en kerk. De Sint-Stefanuskerk is gegroeid uit de private huiskapel van de kasteelbewoners. Het kasteel is omgeven door een park in landschappelijke stijl met twee vijvers. In noord- en zuidoostelijke richting sluit het park aan op de valleibossen langs de bovenlopen van de Demer.

Broekstraat 22 (Hoeselt)
Molensite die minstens teruggaat tot de 15de eeuw. Voorheen een volmolen, vervolgens een graanmolen, thans buiten bedrijf. Gebouwencomplex in losse schikking, de gebouwen, op de oude molenaarswoning na, dateren uit de tweede helft van de 19de eeuw. Rondom de molen ligt een overwegend open en nat landschap met grasland en ruigte. Dijklichamen, geultjes en de molengracht zijn relicten van het watermolenlandschap.

Dorpsstraat 18 (Hoeselt)
Op een site die minstens teruggaat tot het midden van de 14de eeuw rest nog de zogenaamde Bethaniatoren, restant van een vierkant waterkasteel uit 1622.  Het goed omvat naast de overblijfselen van het kasteel Ter Borch, de 18de-eeuwse gebouwen van het kasteel Brouckmans (poortgebouw en woning), de laat 19de- tot vroeg 20ste-eeuwse klooster- en schoolgebouwen, het weeshuis, de kapel, de aalmoezenierswoning en het park.