Inventaris

Kapellestraat 14 (Poperinge)
Het oorspronkelijk orgel werd gebouwd door Pieter Loncke in 1871. In 1945 renovatie door Jos. Loncke; de orgelkast werd toen verwijderd. Na zware beschadiging door een blikseminslag in 1971, werd het instrument gans gerenoveerd door Jos. Loncke en zonen, met constructie van een nieuwe kast.

Kapellestraat 16 (Poperinge)
Laag hoekhuis met kern uit de tweede helft van de 19de eeuw van vier traveeën, één afgeschuinde hoektravee en twee traveeën, onder licht gebogen zadeldak, afgewolfd op de hoek.

Kapellestraat 25 (Poperinge)
Hoevetje met losse, lage bestanddelen met U-vormige opstelling, rondom een klein, deels verhard erf, bereikbaar via een onverharde erfoprit. Ten noordwesten, moestuintje.

Kapellestraat 30 (Poperinge)
Alleenstaand boerenburgerhuis uit de tweede helft van de 19de eeuw.

Kapellestraat 32 (Poperinge)
Schuur van een sterk aangepaste hoeve met losse bestanddelen. Dwarsschuur met stalgedeelte rechts onder schilddak met een overstekende dakrand op houten modillons, gedateerd 1757 en uitgevoerd in stijl- en regelwerk.

Kapellestraat 34 (Poperinge)
Hoevetje met losse, lage bestanddelen onder zadeldak rondom een begraasd erf, ten oosten afgezoomd met doornhaag, ten zuiden, langs straatzijde, met doornhaag en knotwilgen. Ten zuiden, onverharde erfoprit.

Kapellestraat 54 (Poperinge)
Hoeve met losse, lage bakstenen bestanddelen opgesteld rondom een met gras begroeid erf, met een boerenhuis uit het laatste kwart van de 18de eeuw-eerste kwart van de 19de eeuw. Dwarsschuur met een 18de-eeuwse kern.

Kasteelstraat 1 (Poperinge)
Neoclassicistisch herenhuis gebouwd circa 1810 op de plaats van het in 1793 vernield kasteel. Het kasteel werd gebouwd in 1620 en is zichtbaar op een 17de-eeuwse afbeelding van Sanderus.

Kattestraat 18 (Poperinge)
Alleenstaand boerenarbeidershuisje van het langgestrekte type uit de 19de eeuw. Ten noorden achter het huis gelegen nutsgebouwtje met aanleunend Mariakapelletje.

Keibilken (Poperinge)
Elf geknotte zwarte populieren die deels staan in de gelegde haag langs de straat, Keibilken genaamd, verder staan er nog knotpopulieren verspreid op het erf en bij twee poelen. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.