Inventaris

Mennekesput (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de holle weg. De soorten bestaan uit hakhout van gewone hazelaar, hakhout van gewone esdoorn, opgaande bomen en hakhout van gewone robinia, opgaande bomen en hakhout van gewone es, knotbomen van gewone haagbeuk, zomereik, opgaande bomen van Canadapopulier, kruisbes, rode kornoelje, iep, zoete kers en Amerikaanse vogelkers. Er staan restanten van een geschoren meidoornhaag op de kop van het talud. Deze veekeringshaag heeft sporen van vlechtwerk.

Meulenberg, Schophemmerhei (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op een talud van een holle weg. De holle weg loopt van Schophemmerhei naar een gehucht aan de Voer. De houtkant bestaat uit knotbomen, opgaande bomen en hakhout van gewone es, hakhout van gewone es, opgaande gewone robinia, knotbomen van gewone haagbeuk (meer dan twee meter omtrek), opgaande bomen van witte paardenkastanje (meer dan drie meter omtrek), zomereik, bosrank, roos en sleedoorn. Er is een restant van een veekering op het talud van de holle weg. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van de holle weg. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Meulenberg (Voeren)
De houtkant op talud bevindt zicht tussen weilanden. Hij bestaat uit vijf knotzomereiken, waarvan de dikste stam een omtrek van 2,85 meter heeft, drie opgaande gewone essen en drie geknotte essen. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van taluds. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout of loofvoerdering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Meulenberg (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs een halfverharde weg. De houtkant bestaat uit hakhout van gewone hazelaar, hakhout van gewone es, hakhout van gewone esdoorn en zomereik.

Meulenberg (Voeren)
De voormalige molenloop verbindt de watermolen met de Voerbeek. Het tracé van de molenloop wordt door het voorkomen van houtkanten en knotbomen geaccentueerd. De molenloop werd ten westen van het gehucht Schophem afgetakt van de Voer. De bypass volgt de Voerbeek gedurende een lange tijd parallel net ten noorden ervan. Ter hoogte van het gehucht Meulenberg loopt de molenloop aan de voet van de valleihelling alvorens af te buigen naar de watermolen en kort daarna naar de Voer. Het tracé is zichtbaar vanaf de kaart van Villaret midden de 18de eeuw.

Meulenberg, Molen (Voeren)
De molenloop verbindt de watermolen van Lhomme met de Voerbeek. Het tracé van de molenloop wordt door het voorkomen van houtkanten en knotbomen geaccentueerd. De molenloop werd ten westen van het gehucht Meulenberg afgetakt van de Voer. De bypass buigt naar het westen af, de Voer volgt ten noorden hiervan een meanderend tracé. Net voorbij de molen van Lhomme komen beide terug samen. Langs de molenloop staan beekbegeleidende beplantingen. De molenloop is in functie van de molen aangelegd. Het tracé is zichtbaar vanaf de Kabinetskaart van Ferraris eind de 18de eeuw en is op alle latere kaarten en luchtfoto's duidelijk zichtbaar. De watermolen dateert uit de tweede helft van de 18de eeuw.

Middelhof (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de weg Middelhof, net ten zuiden van de spoorlijn. De weg en het talud zijn aangelegd bij de constructie van de spoorlijn tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het talud is beplant met hakhout van zomereik, gewone hazelaar en gewone es. Ook boswilg, gewone esdoorn en meidoorn komen voor.

Middelhof (Voeren)
De gemengde houtkant staat op het talud van een in onbruik geraakte holle weg. Het betreft een oud tracé, reeds aanwezig op de Kabinetskaart van de Ferraris. Ook op latere kaarten is de weg van Aubel naar Homburg steeds aanwezig. De aanleg van de spoorlijn tijdens de Eerste Wereldoorlog wijzigde de kruising van de weg met de Gulp. Het spoorwegviaduct is er zeer bepalend aanwezig in de vallei. Op de kaart van 1969 is de weg gedegradeerd tot een pad en wordt het steeds minder gebruikt. De gemengde houtkant bestaat uit knotbomen van haagbeuk, met omtrek tot 250 cm (gemeten op 150 cm). Knotbomen van wilg komen voor, naast onder andere één- en tweestijlige meidoorn en gewone hazelaar. De houtkant voorkomt erosie van de wegtaluds en heeft een functie bij houtproductie of loofvoedering.

Middelhof (Voeren)
De houtkant staat op het talud van een oude holle weg. De weg staat reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris gekarteerd. Op de Poppkaart wordt deze de weg van Homburg naar Sinnich genoemd. De weg staat ook in de Atlas der Buurtwegen. Op de topokaart van 1873 en 1904 staat er geen weg, wel een perceelsgrens op deze plek ingetekend. De aanleg van de spoorlijn tijdens de Eerste Wereldoorlog zorgt ervoor dat het wegtracé onderbroken wordt. Op de kaart van 1939 en 1969 staat de holle weg wel aangegeven, maar dan heeft de weg zijn functie grotendeels verloren. De gemengde houtkant bestaat uit vier opgaande bomen van fijnspar met omtrekken tot 200 cm. Ook gewone hazelaar, zomereik, boswilg en meidoorn komen onder andere voor.

Middelhof, Obsinnich (Voeren)
Ten westen van de watermolen van Obsinnich bevindt zich in de vallei van de Remersdaalbeek een stelsel van relicten van vijvermolens. De Remersdaalbeek is een zijbeek van de Gulp die in Remerdaal ontspringt. De meest oostelijke spaarvijver is de grootste, de meest westelijke de kleinste. De kleinste vijver had een verbinding met de Remersdaalbeek. De oostelijk vijvers werd gehalveerd bij de bouw van het 45 km lang spoorlijntracé tussen Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken, door de Duitsers gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Remerdaalbeek loopt ten noordwesten van het vijvercomplex. Vanaf de Kabinetskaart van de Ferraris zijn de spaarvijvers steeds op de verschillende kaarten aanwezig tot en met de topografische kaart van 1969. Op de kaart van 1981 zijn de vijvers aan het verlanden. Bij en in het stelsel van spaarvijvers staan beplantingen en rietlanden.